Για (τα) πανηγύρια
Μπορεί οι εποχές να μην προσφέρονται για πανηγύρια, αλλά αυτή η νέα διακυβέρνηση αρχίζει να γίνεται χορταστική και διασκεδαστική. Κάθε μέρα κάτι βρίσκει να γελάσει το χειλάκι μας.
Ακόμη κι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βοηθά.
Πήγε, ας πούμε, στο πανηγύρι της Ζωής που ονομάστηκε «Επιτροπή Αλήθειας» - για τη σοβαρότητα του πανηγυριού έγραφα εδώ προχθές.
Εντάξει, να δεχτώ ότι ο άνθρωπος τους έχει μια υποχρέωση που τον προτίμησαν για την Προεδρία.
Το ερώτημα είναι αν κατάλαβε ότι έκανε κουταμάρα ή αν θεωρεί φυσιολογικό να προσέρχεται σε τέτοιου τύπου δραστηριότητες.
Αν ισχύει το πρώτο, να κάνουμε πως δεν το είδαμε. Ολοι έχουμε δικαίωμα στο στραβοπάτημα, ακόμη κι όσοι ειδικεύονται στο άθλημα. Ενας Πρόεδρος δεν κρίνεται μόνο για το τι λέει αλλά και για πού το λέει.
Αν ισχύει το δεύτερο, μπλέξαμε. Διότι, αν συνεχίσει να ανταποδίδει την υποχρέωση μετέχοντας σε πανηγύρια παντός είδους, πολύ φοβάμαι ότι την επόμενη φορά θα τον βάλουν να σύρει τον καλαματιανό στην Πλατεία Συντάγματος.
Η υπόθεση όμως είναι διπλά αστεία.
Οχι επειδή ο Πρόεδρος έκανε μια κουτσουκέλα. Αλλά επειδή η γενικότερη χρήση του Προέδρου απορρέει από μια πολιτική κατασκευή κυβερνητικών στελεχών και μερικών όψιμων φίλων τους.
Σύμφωνα με την κατασκευή αυτή, υπάρχει ένας κακός Σαμαράς στη ΝΔ που δεν βοηθά τον Τσίπρα διότι είναι ακροδεξιός.
Υπάρχει όμως κι ο «Μαρμαρωμένος Καραμανλής» που κάποια στιγμή θα επιστρέψει να διώξει τον Σαμαρά για να αναστήσει την παλιά, καλή Κεντροδεξιά, η οποία θα αφήσει τον ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνά με την ησυχία του.
Περιμένοντας λοιπόν τον Καραμανλή που θα βραχυκυκλώσει τον Σαμαρά, ο ΣΥΡΙΖΑ υποδύεται ο ίδιος τον Καραμανλή.
Ετσι, παίρνει τον Προκόπη για Πρόεδρο και εξαιρεί τη διακυβέρνηση Καραμανλή από την Εξεταστική Επιτροπή για τα Μνημόνια - ας πούμε κάτι σαν χειρονομίες αβροφροσύνης.
Και την ίδια στιγμή ο Καραμανλής φέρεται όπου σταθεί κι όπου βρεθεί να ξεχειλίζει από θαυμασμό για τον Τσίπρα.
Πλάκα έχει το παραμύθι, αλλά μου λείπει και ο δράκος και η Κοκκινοσκουφίτσα.
Αφενός επειδή δεν έχω τον Καραμανλή για ανόητο. Αν ήθελε να μπλεχτεί με τον Τσίπρα, θα είχε γίνει ο ίδιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας (που του πρότειναν) και δεν θα έστελνε αντιπρόσωπο τον Προκόπη να τρέχει στα πανηγύρια της Ζωής.
Αφετέρου επειδή όλα αυτά είναι φτηνές σαχλαμάρες. Εδώ η χώρα δεν ξέρει αν θα χρεοκοπήσει τον επόμενο μήνα, ούτε η κυβέρνηση αν θα προλάβει το καλοκαίρι κι εμείς κουβεντιάζουμε για πανηγύρια.
Με ή χωρίς τη συμμετοχή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ
Ακόμη κι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βοηθά.
Πήγε, ας πούμε, στο πανηγύρι της Ζωής που ονομάστηκε «Επιτροπή Αλήθειας» - για τη σοβαρότητα του πανηγυριού έγραφα εδώ προχθές.
Εντάξει, να δεχτώ ότι ο άνθρωπος τους έχει μια υποχρέωση που τον προτίμησαν για την Προεδρία.
Το ερώτημα είναι αν κατάλαβε ότι έκανε κουταμάρα ή αν θεωρεί φυσιολογικό να προσέρχεται σε τέτοιου τύπου δραστηριότητες.
Αν ισχύει το πρώτο, να κάνουμε πως δεν το είδαμε. Ολοι έχουμε δικαίωμα στο στραβοπάτημα, ακόμη κι όσοι ειδικεύονται στο άθλημα. Ενας Πρόεδρος δεν κρίνεται μόνο για το τι λέει αλλά και για πού το λέει.
Αν ισχύει το δεύτερο, μπλέξαμε. Διότι, αν συνεχίσει να ανταποδίδει την υποχρέωση μετέχοντας σε πανηγύρια παντός είδους, πολύ φοβάμαι ότι την επόμενη φορά θα τον βάλουν να σύρει τον καλαματιανό στην Πλατεία Συντάγματος.
Η υπόθεση όμως είναι διπλά αστεία.
Οχι επειδή ο Πρόεδρος έκανε μια κουτσουκέλα. Αλλά επειδή η γενικότερη χρήση του Προέδρου απορρέει από μια πολιτική κατασκευή κυβερνητικών στελεχών και μερικών όψιμων φίλων τους.
Σύμφωνα με την κατασκευή αυτή, υπάρχει ένας κακός Σαμαράς στη ΝΔ που δεν βοηθά τον Τσίπρα διότι είναι ακροδεξιός.
Υπάρχει όμως κι ο «Μαρμαρωμένος Καραμανλής» που κάποια στιγμή θα επιστρέψει να διώξει τον Σαμαρά για να αναστήσει την παλιά, καλή Κεντροδεξιά, η οποία θα αφήσει τον ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνά με την ησυχία του.
Περιμένοντας λοιπόν τον Καραμανλή που θα βραχυκυκλώσει τον Σαμαρά, ο ΣΥΡΙΖΑ υποδύεται ο ίδιος τον Καραμανλή.
Ετσι, παίρνει τον Προκόπη για Πρόεδρο και εξαιρεί τη διακυβέρνηση Καραμανλή από την Εξεταστική Επιτροπή για τα Μνημόνια - ας πούμε κάτι σαν χειρονομίες αβροφροσύνης.
Και την ίδια στιγμή ο Καραμανλής φέρεται όπου σταθεί κι όπου βρεθεί να ξεχειλίζει από θαυμασμό για τον Τσίπρα.
Πλάκα έχει το παραμύθι, αλλά μου λείπει και ο δράκος και η Κοκκινοσκουφίτσα.
Αφενός επειδή δεν έχω τον Καραμανλή για ανόητο. Αν ήθελε να μπλεχτεί με τον Τσίπρα, θα είχε γίνει ο ίδιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας (που του πρότειναν) και δεν θα έστελνε αντιπρόσωπο τον Προκόπη να τρέχει στα πανηγύρια της Ζωής.
Αφετέρου επειδή όλα αυτά είναι φτηνές σαχλαμάρες. Εδώ η χώρα δεν ξέρει αν θα χρεοκοπήσει τον επόμενο μήνα, ούτε η κυβέρνηση αν θα προλάβει το καλοκαίρι κι εμείς κουβεντιάζουμε για πανηγύρια.
Με ή χωρίς τη συμμετοχή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ
No comments:
Post a Comment