Search This Blog
Saturday, August 4, 2012
Friday, August 3, 2012
ΛΟΓΟ ΖΕΣΤΗΣ;
Επιτέλους, βρήκαμε
τους ηγέτες μας, ως
Ομογένεια.!
ΩΣ ο πιο ζεστός μήνας, από …καταβολής Τορόντο,
εξελίσσεται ο φετινός Αύγουστος. Και δεν εννοώ (μόνο) από πλευράς καιρικών
συνθηκών, αλλά και πολύ περισσότερο, από τη μεριά της παροικιακής ηγεσίας μας…
Άναψαν και φούντωσαν τα αίματα της ομογενειακής μας ηγεσίας και εντελώς
συμπτωματικά (εκτός κι’ αν σχετίζεται με την συνάντησή τους με τον βουλευτή,
στο πάρκο) τα έβαλαν με όλους και με όλα την ίδια
μέρα και μέσω της ίδιας εφημερίδας.!
Την εντελώς συμπτωματική αυτή …σύμπτωση, ούτε ο γέροντας
Παΐσιος νομίζω ότι είχε προβλέψει…
Ειδικότερα η Ανοικτή Επιστολή του προέδρου της
Ελληνοκαναδικής Ομοσπονδίας, σπάει κόκκαλα.! Όταν ο άξιος αυτός ηγέτης των
Ελλήνων του Οντάριο ζητάει συνάντηση με τον γενικό πρόξενο και τον μητροπολίτη
(γιατί στην …απέξω ο Μενεγάκης;) ώστε να λύσουν τα χρόνια προβλήματά μας, τι
άλλο μπορούμε να του πούμε, εκτός από τους επαίνους και τις ευχαριστίες μας;
Ποιος …δουλεύει ποιον και γιατί, ή ποιος δίνει φτερά για
να πετάξει ή να τον …πετάξουν, δεν ξέρω. Αυτό που μπορώ να πω από τη γρήγορη
ανάγνωση της επιστολής, που μού ‘καναν, υπάρχει μεγάλο πρόβλημα το οποίο αν
είναι λόγω ζέστης το καταλαβαίνω, αν όμως κάτι άλλο συμβαίνει τότε το ...πρόβλημα
αποβάλει την πρόθεση…
Καλό Σαββατικύριακο και μόλις πάρουμε όλο το περιεχόμενο της
Επιστολή θα επανέλθουμε…
Thursday, August 2, 2012
Κινέζα
ρακοσυλλέκτρια έσωσε 30 βρέφη
Ηρωική
μορφή θεωρείται σήμερα η 88χρονη Κινέζα Lou Xiaoying, η οποία ενώ ζούσε με τον άνδρα της με
μοναδική πηγή εσόδων τα σκουπίδια που μάζευαν και ανακύκλωναν στην πόλη Jinhua, μάζεψε από τα σκουπίδια από το 1972 ως σήμερα
τριάντα βρέφη. Πρόκειται
για εγκαταλειμμένα παιδιά, τα οποία η Κινέζα ρακοσυλλέκτης γλύτωνε από βέβαιο
θάνατο, παραδίδοντας τα σε ανάδοχες οικογένειες και ιδρύματα.
Το
ζευγάρι μάλιστα μεγάλωσε και 4 δικά του παιδιά. Η 88χρονη σήμερα νοσηλεύεται σε
νοσοκομείο, έχοντας χάσει τον σύζυγό της εδώ και 17 χρόνια, χωρίς ωστόσο ποτέ
να νιώθει μοναξιά. Έχει άλλωστε τα τριαντατέσσερα …παιδιά της, τα οποία δεν την
αφήνουν στιγμή μόνη της…
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ...
Τρεις ομογενείς ηγέτες
Τα βρήκαν υπό την …σκιά της Εκκλησίας.!
ΔΕΝ ξέρω τι λέτε εσείς αλλά εγώ πιστεύω ακράδαντα στις
…θεϊκές ικανότητες ενός ιερέα, αρκεί να μην είναι επί πολλούς μήνες
…απλήρωτος.!
Χρειάστηκαν μόλις δυο ώρες οδήγημα και λίγη βενζίνη για
να βρεθούν όλοι μαζί σε τόπο …χλοερό, τόπο αναπαύσεως, δηλαδή σε ένα πάρκο,
όπου οι άνθρωποι γιορτάζουν, …παντρεύονται ή και …μονοιάζουν, εκτός όλων των
άλλων που μπορούν να κάνουν εκεί πέρα.
Την περασμένη Κυριακή έγινε και τούτο. Βρέθηκαν (τυχαία;)
στο πάρκο των Αραχωβιτών οι ηγέτες των ομογενειακών οργανισμών, ήτοι οι πρόεδροι
του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου κ. Πάππας, της Ομοσπονδίας κ. Δαλακούρας και ο
βουλευτής των βορείων κ. Μενεγάκης, καλεσμένοι του συλλόγου για το ΠΙΚ-ΝΙΚ.
Να ‘σου κι’ ο παπα-Νικόλας ο Αλεξανδρής, …επιστρατευμένος
να παντρέψει έναν 75χρονο νεαρό, με μια χαριτόβρυτη δεσποινίδα 62 Μαΐων, έτσι
ρομαντικά στο ξωκλήσι του πάρκου…
Δεν του ‘φτασε όμως το μυστήριο του γάμου και θέλησε να διπλώσει
το …καλό.!
Βρήκε τους τρεις καλεσμένους ηγέτες και γνωρίζοντας ότι
οι σχέσεις τους δεν είναι οι καλλίτερες, το ‘βαλε στόχο να τους μονιάσει… Το …μυστήριο
δεν άργησε καθόλου. Τους …μάντρωσε κάτω από το κιόσκι, στο τραπέζι των επισήμων
και σε πολύ λίγο χρόνο, άρχισαν οι μεταξύ τους …αγκαλιές και τα φιλάκια. Είπαν
πολλά, έβγαλαν τα απωθημένα τους και όλα μέλι-γάλα.! Νόμιζες ότι ήταν μια
οικογένεια που είχε πάνω από 35 χρόνια να σμίξει.! Ο κόσμος, βέβαια, τους έγραψε
κανονικά, αδιαφορώντας για την παρουσία τους, αλλά κι’ αυτοί δεν πολύ
νοιάζονται για το λαό τους. Αρκεί να …είναι οι ηγέτες του και όλα τα άλλα περισσεύουν.!
Α, ναι με την αποχώρηση του βουλευτή μας, κάποιοι δυο-τρεις τον χειροκρότησαν
κι’ έφυγε κατενθουσιασμένος… Για τους άλλους δυο δεν χρειάζεται να πω πολλά…
Κατουρήθηκαν απ’ τη χαρά τους που τα βρήκαν με τον βουλευτή… Δεν είναι και λίγο
πράμα.!!! Συγχαρητήρια στον παπα-Νικόλα.
Πέτυχε το ακατόρθωτο. Ούτε ο ίδιος ο μητροπολίτης δεν θα μπορούσε να το κάνει… Άξιος…
ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΚΙ' ΑΥΤΑ...
Το πρώτο «ελληνικό» μετάλλιο...
υπό γερμανική σημαία.!
Ο Σιδέρης Τασιάδης είναι το πρώτο ελληνικό όνομα που παίρνει μετάλλιο στους Αγώνες του Λονδίνου. Είναι όμως Γερμανός. Και το απόγευμα της Τρίτης κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο σλάλομ του κανόε καγιάκ. Το πανηγύρισε...σαν τρελός με τους γονείς του να βρίσκονται στην εξέδρα. Όμως, όπως ξεκαθάρισε εκ των προτέρων, η διάκριση του δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την Ελλάδα.
Ο Τασιάδης συγκέντρωσε μετά την πρόκρισή του από τα προκριματικά της περασμένης Κυριακής το ενδιαφέρον αρκετών γερμανικών μέσων ενημέρωσης, που θέλησαν να «ξεκλειδώσουν» την προσωπικότητα του... «Έλληνα» της Γερμανικής Ομάδας.
«Με ρώταγαν κυρίως αν είναι και οι δυο γονείς μου Έλληνες ή αν προέρχομαι από μεικτό γάμο», μας εξηγούσε λίγο μετά τον κυριακάτικο αγώνα του. Για να σας λύσουμε την απορία, αμφότεροι όχι απλά είναι Έλληνες αλλά και από την ίδια περιοχή: τον ακριτικό Έβρο. Ο μπαμπάς Τάσος κατάγεται από τα Κόμαρα, ένα χωριό που βρίσκεται πιο πάνω ακόμα και από την Ορεστιάδα, η μαμά Μαρία από την περιοχή της Ζώνης, ελάχιστα χιλιόμετρα πιο νότια, κοντά στα σύνορα με την Βουλγαρία. Μετανάστευσαν οριστικά στην Γερμανία όταν ο Σιδέρης ήταν 10 χρονών.
«Μέχρι τότε, είχα μεγαλώσει στο χωριό. Για την ακρίβεια, γεννήθηκα στο Αουγκσμπουργκ, αλλά μεταξύ 5 και 10 ετών βρισκόμασταν στα Κόμαρα. Στην Ελλάδα πρωτοπήγα σχολείο, όμως μετά γυρίσαμε όλοι μαζί πίσω και συνέχισα σε γερμανικό», μας λέει ο Σιδέρης Ταδιάδης σε άπταιστα ελληνικά. Άλλωστε στο σπίτι, αυτή είναι η γλώσσα που μιλά με τους γονείς του και την μεγαλύτερη αδερφή του. Στα ελληνικά ζητωκραύγαζε και πανηγύριζε η οικογένεια από την εξέδρα του Lee Valley White Water Center, όπου βρέθηκε σύσσωμη για να συμπαρασταθεί στο καμάρι της.
«Οι γερμανοί συνάδελφοί σου με ρώτησαν ακόμα αν θα κρατήσω και την ελληνική σημαία μαζί με την γερμανική εφόσον καταφέρω να κερδίσω κάποιο μετάλλιο», συνεχίζει την κουβέντα μας ο Σιδέρης Τασιάδης. Φυσιολογική ερώτηση, την οποία και εμείς θέλαμε να υποβάλουμε. «Και ποια ήταν η απάντησή σου;», αρπάξαμε την ευκαιρία. «Φυσικά και όχι. Θα κρατήσω μόνο την γερμανική», τα αφοπλιστικά του λόγια...
Ήταν η στιγμή που νιώσαμε μια μαχαιριά, αλλά θαυμάσαμε την ειλικρίνεια του νεαρού αθλητή απέναντι σε έναν έλληνα δημοσιογράφο, με τον οποίο ωστόσο είχε αρχίσει να νιώθει άνετα εξαιτίας της χαλαρής κουβέντας και ενδεχομένως της (κοινής) θρακιώτικης καταγωγής. «Γιατί; Γιατί όχι και την ελληνική», η φυσιολογική μας αντίδραση.
Για να έρθει μια απάντηση - κόλαφος:
«Γιατί πολύ απλά, η Ελλάδα ποτέ δεν μου προσέφερε τίποτα. Ούτε ένα τηλέφωνο δεν με πήρε ποτέ ένας υπεύθυνος για τις κατά καιρούς επιτυχίες μου. Δεν με διεκδίκησε κανείς. Δεν βοήθησε την οικογένειά μου, η οποία μετανάστευσε για να μπορέσει να με μεγαλώσει σωστά. Αντίθετα, η Γερμανία με ανακάλυψε, με ανέδειξε, μου έδωσε όλα τα εφόδια για να αναπτυχθώ αθλητικά. Η Γερμανία με δέχθηκε και με αποδέχθηκε, αυτή με έκανε αυτό που είμαι. Εκεί μένω, εκεί μεγάλωσα και μεγαλώνω, εκεί έβγαλα σχολείο, εκεί προπονούμαι καθημερινά. Μου παρείχαν προπονητή και ασφάλεια, μου εξασφάλισαν και το επαγγελματικό μου μέλλον εξαιτίας των αθλητικών επιτυχιών μου. Τον Σεπτέμβριο θα διοριστώ και επισήμως στην Αστυνομία και όταν με το καλό σταματήσω τους αγώνες, ξέρω ότι θα έχω μια σταθερή δουλειά. Θα ήταν ασέβεια προς αυτήν την χώρα να ανεβάσω στο βάθρο οτιδήποτε άλλο πέρα από την γερμανική σημαία».
Η συζήτηση γίνεται ολοένα και πιο έντονη, αλλά παραμένει απόλυτα ειλικρινής. «Δεν νιώθεις Έλληνας μέσα σου, δεν αισθάνεσαι ότι τρέχει ελληνικό αίμα;», τον τσιγκλάμε. «Δεν ξέρω πώς εσύ το εννοείς, αλλά πάνω από όλα νιώθω Γερμανός. Μπορεί να μην αρέσει, αλλά αυτή είναι η αλήθεια», απαντά διευκρινίζοντας ότι φυσικά και υπάρχει κάπου στην καρδιά του η Ελλάδα, αλλά ως δεύτερη και μάλλον μακρινή πατρίδα. Άλλωστε έχει πέντε χρόνια να έρθει στην χώρα μας. Τότε επισκέφθηκε για τελευταία φορά την πατρίδα των γονιών του στον Έβρο, εκεί που ακόμα και σήμερα ζει ο παππούς του.
«Αντιμετώπισες ποτέ κανένα πρόβλημα εξαιτίας της ελληνικής καταγωγής σου, ειδικά τώρα που φέρονται σαν να μας έχουν στην μπούκα;», τον ρωτάμε. «Όχι, ποτέ και κανένα. Υπάρχει απόλυτος σεβασμός. Γνωρίζω βέβαια τα προβλήματα που υπάρχουν στην Ελλάδα και ειλικρινά εύχομαι να τα ξεπεράσετε», μας λέει, λίγο πριν του ευχηθούμε και εμείς με την σειρά μας καλή επιτυχία στους επόμενους αγώνες του στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου.
protagon.gr
Ο Σιδέρης Τασιάδης είναι το πρώτο ελληνικό όνομα που παίρνει μετάλλιο στους Αγώνες του Λονδίνου. Είναι όμως Γερμανός. Και το απόγευμα της Τρίτης κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο σλάλομ του κανόε καγιάκ. Το πανηγύρισε...σαν τρελός με τους γονείς του να βρίσκονται στην εξέδρα. Όμως, όπως ξεκαθάρισε εκ των προτέρων, η διάκριση του δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την Ελλάδα.
Ο Τασιάδης συγκέντρωσε μετά την πρόκρισή του από τα προκριματικά της περασμένης Κυριακής το ενδιαφέρον αρκετών γερμανικών μέσων ενημέρωσης, που θέλησαν να «ξεκλειδώσουν» την προσωπικότητα του... «Έλληνα» της Γερμανικής Ομάδας.
«Με ρώταγαν κυρίως αν είναι και οι δυο γονείς μου Έλληνες ή αν προέρχομαι από μεικτό γάμο», μας εξηγούσε λίγο μετά τον κυριακάτικο αγώνα του. Για να σας λύσουμε την απορία, αμφότεροι όχι απλά είναι Έλληνες αλλά και από την ίδια περιοχή: τον ακριτικό Έβρο. Ο μπαμπάς Τάσος κατάγεται από τα Κόμαρα, ένα χωριό που βρίσκεται πιο πάνω ακόμα και από την Ορεστιάδα, η μαμά Μαρία από την περιοχή της Ζώνης, ελάχιστα χιλιόμετρα πιο νότια, κοντά στα σύνορα με την Βουλγαρία. Μετανάστευσαν οριστικά στην Γερμανία όταν ο Σιδέρης ήταν 10 χρονών.
«Μέχρι τότε, είχα μεγαλώσει στο χωριό. Για την ακρίβεια, γεννήθηκα στο Αουγκσμπουργκ, αλλά μεταξύ 5 και 10 ετών βρισκόμασταν στα Κόμαρα. Στην Ελλάδα πρωτοπήγα σχολείο, όμως μετά γυρίσαμε όλοι μαζί πίσω και συνέχισα σε γερμανικό», μας λέει ο Σιδέρης Ταδιάδης σε άπταιστα ελληνικά. Άλλωστε στο σπίτι, αυτή είναι η γλώσσα που μιλά με τους γονείς του και την μεγαλύτερη αδερφή του. Στα ελληνικά ζητωκραύγαζε και πανηγύριζε η οικογένεια από την εξέδρα του Lee Valley White Water Center, όπου βρέθηκε σύσσωμη για να συμπαρασταθεί στο καμάρι της.
«Οι γερμανοί συνάδελφοί σου με ρώτησαν ακόμα αν θα κρατήσω και την ελληνική σημαία μαζί με την γερμανική εφόσον καταφέρω να κερδίσω κάποιο μετάλλιο», συνεχίζει την κουβέντα μας ο Σιδέρης Τασιάδης. Φυσιολογική ερώτηση, την οποία και εμείς θέλαμε να υποβάλουμε. «Και ποια ήταν η απάντησή σου;», αρπάξαμε την ευκαιρία. «Φυσικά και όχι. Θα κρατήσω μόνο την γερμανική», τα αφοπλιστικά του λόγια...
Ήταν η στιγμή που νιώσαμε μια μαχαιριά, αλλά θαυμάσαμε την ειλικρίνεια του νεαρού αθλητή απέναντι σε έναν έλληνα δημοσιογράφο, με τον οποίο ωστόσο είχε αρχίσει να νιώθει άνετα εξαιτίας της χαλαρής κουβέντας και ενδεχομένως της (κοινής) θρακιώτικης καταγωγής. «Γιατί; Γιατί όχι και την ελληνική», η φυσιολογική μας αντίδραση.
Για να έρθει μια απάντηση - κόλαφος:
«Γιατί πολύ απλά, η Ελλάδα ποτέ δεν μου προσέφερε τίποτα. Ούτε ένα τηλέφωνο δεν με πήρε ποτέ ένας υπεύθυνος για τις κατά καιρούς επιτυχίες μου. Δεν με διεκδίκησε κανείς. Δεν βοήθησε την οικογένειά μου, η οποία μετανάστευσε για να μπορέσει να με μεγαλώσει σωστά. Αντίθετα, η Γερμανία με ανακάλυψε, με ανέδειξε, μου έδωσε όλα τα εφόδια για να αναπτυχθώ αθλητικά. Η Γερμανία με δέχθηκε και με αποδέχθηκε, αυτή με έκανε αυτό που είμαι. Εκεί μένω, εκεί μεγάλωσα και μεγαλώνω, εκεί έβγαλα σχολείο, εκεί προπονούμαι καθημερινά. Μου παρείχαν προπονητή και ασφάλεια, μου εξασφάλισαν και το επαγγελματικό μου μέλλον εξαιτίας των αθλητικών επιτυχιών μου. Τον Σεπτέμβριο θα διοριστώ και επισήμως στην Αστυνομία και όταν με το καλό σταματήσω τους αγώνες, ξέρω ότι θα έχω μια σταθερή δουλειά. Θα ήταν ασέβεια προς αυτήν την χώρα να ανεβάσω στο βάθρο οτιδήποτε άλλο πέρα από την γερμανική σημαία».
Η συζήτηση γίνεται ολοένα και πιο έντονη, αλλά παραμένει απόλυτα ειλικρινής. «Δεν νιώθεις Έλληνας μέσα σου, δεν αισθάνεσαι ότι τρέχει ελληνικό αίμα;», τον τσιγκλάμε. «Δεν ξέρω πώς εσύ το εννοείς, αλλά πάνω από όλα νιώθω Γερμανός. Μπορεί να μην αρέσει, αλλά αυτή είναι η αλήθεια», απαντά διευκρινίζοντας ότι φυσικά και υπάρχει κάπου στην καρδιά του η Ελλάδα, αλλά ως δεύτερη και μάλλον μακρινή πατρίδα. Άλλωστε έχει πέντε χρόνια να έρθει στην χώρα μας. Τότε επισκέφθηκε για τελευταία φορά την πατρίδα των γονιών του στον Έβρο, εκεί που ακόμα και σήμερα ζει ο παππούς του.
«Αντιμετώπισες ποτέ κανένα πρόβλημα εξαιτίας της ελληνικής καταγωγής σου, ειδικά τώρα που φέρονται σαν να μας έχουν στην μπούκα;», τον ρωτάμε. «Όχι, ποτέ και κανένα. Υπάρχει απόλυτος σεβασμός. Γνωρίζω βέβαια τα προβλήματα που υπάρχουν στην Ελλάδα και ειλικρινά εύχομαι να τα ξεπεράσετε», μας λέει, λίγο πριν του ευχηθούμε και εμείς με την σειρά μας καλή επιτυχία στους επόμενους αγώνες του στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου.
protagon.gr
ΣΤΗ ΝΕΑ ΙΕΡΣΕΗ
14ΧΡΟΝΟ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ
Έσωσε ηλικιωμένη από πνιγμό
ΜΑΖΙ ΜΕ ΦΙΛΟ ΤΟΥ
Οι δυο φίλοι. Λουκάς Κυριαζής (δεξιά) και Μάρκ Μάϊφσουντ. |
Οι δύο φίλοι είχαν βγει το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου για να πάνε στο σπίτι ενός κοινού φίλου τους στο Γκλεν Ροκ, όπως αναφέρει σε εκτενές ρεπορτάζ ο «Εθνικός Κήρυκας». Όταν αντίκρισαν μπροστά τους ένα αυτοκίνητο ακινητοποιημένο στη μέση ενός δρόμου, που είχε μετατραπεί σε λίμνη από τη μεγάλη νεροποντή που είχε πλήξει την περιοχή νωρίτερα, οι δύο έφηβοι, χωρίς δεύτερη σκέψη, έσπευσαν να απεγκλωβίσουν την γηραιά κυρία που ήταν μέσα.
Όπως ανέφερε ο αστυνομικός Ντιν Άκερμαν, ήταν αδύνατον η γυναίκα να βγει μόνη της από το αυτοκίνητο, λόγω της μεγάλης πίεσης του νερού. Ο ίδιος εξήρε τον ηρωισμό των παιδιών, επισημαίνοντας -μεταξύ άλλων- ότι «οι δύο έφηβοι είναι άξιοι θαυμασμού και συγχαρητηρίων, αφού με την πράξη τους έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή τους».
Σε δηλώσεις του στον «Εθνικό Κήρυκα» ο νεαρός Λουκάς Κυριαζής αρκέστηκε να πει σεμνά, ότι μαζί με τον φίλο του κάνανε αυτό που θα έκανε κάθε άλλος συμπολίτης τους, που «θα έβλεπε μια ηλικιωμένη γυναίκα εγκλωβισμένη στο αυτοκίνητό της, με το νερό να έχει φτάσει μέχρι τον λαιμό της».
Το γεγονός προκάλεσε ιδιαίτερη ικανοποίηση στους γονείς και στους παππούδες του Λουκά.
«Ο Λουκάς είναι εξαίρετο παιδί, μεγαλωμένο με τις αξίες και τις αρετές της φυλής μας και ήταν λογικό και επόμενο να μην υπολογίσει την ζωή του για να σώσει τη ζωή ενός άλλου συνανθρώπου του», τόνισε ο παππούς του, Αντώνιος Κυριαζής, ο οποίος είδε με μεγάλη υπερηφάνεια τον εγγονό του στις ειδήσεις.
Ο Αντώνιος Κυριαζής γεννήθηκε το 1935 στο Κεραμίδι Πηλίου και στις 14 Απριλίου 1973 μετέβη στη Νέα Υόρκη μαζί με την σύζυγό του Μερσίνη και τα δύο τους παιδιά, τον Θεμιστοκλή και τον Αλέξανδρο.
Ο νεαρός Λουκάς γεννήθηκε στο Κουίνς και έμαθε την ελληνική γλώσσα στο σχολείο του Τιμίου Σταυρού στο Γουάιτστόουν. Στο Τέναφλαϊ της Νέας Ιερσέης, όπου ο πατέρας του, Αλέξανδρος Κυριαζής, αρχιτέκτονας στο επάγγελμα, αποφάσισε να εγκατασταθούν.
Wednesday, August 1, 2012
ΣΤΙΣ 9 ΜΑΪΟΥ 2011
ο πληθυσμός της Ελλάδας
Σε 9.903.268 ανέρχεται ο νόμιμος πληθυσμός της χώρα μας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα που ανακοίνωσε την Τρίτη η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).
Πρόκειται για... τον αριθμό των δημοτών κάθε Δήμου της Χώρας, ανά Δημοτική Ενότητα, όπως αυτά προέκυψαν από την Απογραφή Πληθυσμού-Κατοικιών 2011, η οποία διενεργήθηκε κατά το χρονικό διάστημα από 10-24 Μαΐου 2011, με ημερομηνία αναφοράς την 9η Μαΐου 2011.
Tuesday, July 31, 2012
ΞΕΝΗ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ…
Από
τον αμαξά του emphasisworld
Tα …τρία, δύο.!
o ΠΑΠΑΣ
Έχουν περάσει ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ από τότε που άλλαξε η Διοίκηση της Κοινότητας που ευθύνονταν για την κατασκευή του Πολιτιστικού Κέντρου, όλοι αποδεχτήκαμε ότι έγιναν πολλά λάθη και φτάσαμε σε οικονομικό αδιέξοδο.
Έχουν περάσει ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ από τότε που άλλαξε η Διοίκηση της Κοινότητας που ευθύνονταν για την κατασκευή του Πολιτιστικού Κέντρου, όλοι αποδεχτήκαμε ότι έγιναν πολλά λάθη και φτάσαμε σε οικονομικό αδιέξοδο.
o ΚΟΥΡΤΕΣΗΣ
ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ μας τρελάνατε στο παραμύθι ότι για όλα έφταιγε ο κος Μενεγάκης,
εσείς τι έχετε κάνει τα τελευταία χρόνια;
ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ μας τρελάνατε στο παραμύθι ότι για όλα έφταιγε ο κος Μενεγάκης,
εσείς τι έχετε κάνει τα τελευταία χρόνια;
Καλά ρε Παπα Κώστα. Ο Κου-ρτέ-σης (έτσι
συστήθηκε στον Κρανιά) δεν είναι ούτε πυρηνικός για να ξέρει να μετρήσει έως το
τρία (3), αλλά ούτε ήταν εδώ για να γνωρίζει πότε ανέλαβε καθήκοντα η σημερινή
διοίκηση. Αλλά εσύ; Πώς αφήνεις τέτοιου είδους υπονοούμενα; Αυτά που λες
παρασκηνιακά για την κοινότητα ο Θα σαν το παπαγαλάκι τα επαναλαμβάνει χωρίς να
παραλείψει να μας θυμίζει πως δημοσιογραφεί 40 χρόνια. Κόλλησε η βελόνα στα
ίδια ή δεν θυμάται τι γράφει μια εβδομάδα πριν;
Για την ιστορία το νέο ΔΣ που εκλέχτηκε τις τελευταίες εκλογές (συμπεριλαμβανομένου και του Πάπα) παρέλαβε στις 6 Ιούνιου του 2010. Αν λοιπόν μετρήσουν με τα δακτυλάκια τους θα δουν ότι τα χρόνια της σημερινής διοίκησης είναι δύο και όχι τρία που λένε στους ευγενικούς αναγνώστες τους.
Μια δε και τους αρέσει κάθε εβδομάδα με την δημοσιογραφία που επέλεξαν να υπηρετήσουν να «ξεβρακώνονται», όπως πχ. «διαγράφοντας» κατηγορηματικά τα εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια που έλαβε το συγκρότημα από εποχής Πολυμενάκου, ας πάμε τη συζήτηση και λίγο παραπέρα.
Από τον Ιούνιο του 2010 θυμόμαστε όλοι (εκτός Κουρτέση) πως το πρώτο θέμα της ατζέντας της πρώτης συνεδρίασης έκανε πάνω από τρεις μήνες να συζητηθεί μια και ο Πάπας με την παρέα του είχαν καταφέρει να παρεμποδίσουν και να μπλοκάρουν τις διαδικασίες με πολλές ανούσιες ενστάσεις και ψηφοφορίες. Έτσι οι συνεδριάσεις εκείνο το εξάμηνο κρατούσαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες χωρίς όμως να παίρνεται και κάποια απόφαση ούτε για ένα θέμα.
Τον Ιανουάριο του 2011 στη γεν. συνέλευση αποφασίστηκε να αναλάβει η «επιτροπή σωτηρίας» ρόλο συμβούλου του ΔΣ. Άρα αφαιρώντας 6 μήνες χαμένους τα δύο χρόνια θητείας του σημερινού ΔΣ έγιναν αμέσως ενάμισης χρόνος πραγματικής.
Μετά άρχισε η ομάδα Παπα και Σια, η οποία δεν πίστευε πως ο αστικός οργανισμός μπορεί να σωθεί, να βγαίνει εκτός ΔΣ από το "παράθυρο" προφασιζόμενη προσωπικούς ή επαγγελματικούς λόγους.
Για να αντικατασταθούν σιγά σιγά οι «ριψάσπιδες» εκλεγμένοι σύμβουλοι από άλλους εθελοντές ξοδεύτηκαν αρκετές ημέρες για απανωτές ψηφοφορίες. Οι νέοι σύμβουλοι που μπήκαν από το ίδιο "παράθυρο" από το οποίο είχαν φύγει ο Παπας και καμιά δεκαριά άλλοι ομοϊδεάτες του, ενώθηκαν με τους υπόλοιπους συμβούλους, που δεν τα παράτησαν, παρ όλες τις ιδεολογικές και άλλες διαφορές τους, κάνοντας κάτι που απέφυγε λόγω «κοινοτικού κόστους» η ομάδα Πάπα.
Πάλεψαν για την σωτηρία του ιστορικού οργανισμού βάζοντας κατά μέρος όλα τα άλλα. Και όσο και να μη μας αρέσουν ορισμένες συμπεριφορές κάποιων συμβούλων δεν γίνεται να μη παραδεχτούμε ότι τα κατάφεραν θαυμάσια σε χρόνο ρεκόρ θα έλεγα. Λίγότερο από 18 μήνες μέχρι σήμερα.
Απόδειξη δε πως ο πριν λίγο καιρό «ετοιμοθάνατος» αστικός οργανισμός βρίσκεται σε περίοδο «ανάρρωσης» με βάσιμες και πολλές πλέον ελπίδες να επανακάμψει μέσα σε λίγα χρόνια, αποτελεί τόσο η προκήρυξη εκλογών τον προσεχή Νοέμβριο όσο και το ενδιαφέρον που εκδηλώνουν αρκετοί συμπάρικοι να τον υπηρετήσουν από την θέση του συμβούλου.
Φυσικά οι ελπίδες για πρόοδο της ελληνικής κοινότητας Τορόντο θα υπάρχουν εάν κανείς από τους «ριψάσπιδες» δεν εκλεγεί στο νέο ΔΣ, σε περίπτωση φυσικά που έχουν το θράσος να διανοηθούν να θέσουν υποψηφιότητα, με την προτροπή και του κυρ Θανάση.
Για την ιστορία το νέο ΔΣ που εκλέχτηκε τις τελευταίες εκλογές (συμπεριλαμβανομένου και του Πάπα) παρέλαβε στις 6 Ιούνιου του 2010. Αν λοιπόν μετρήσουν με τα δακτυλάκια τους θα δουν ότι τα χρόνια της σημερινής διοίκησης είναι δύο και όχι τρία που λένε στους ευγενικούς αναγνώστες τους.
Μια δε και τους αρέσει κάθε εβδομάδα με την δημοσιογραφία που επέλεξαν να υπηρετήσουν να «ξεβρακώνονται», όπως πχ. «διαγράφοντας» κατηγορηματικά τα εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια που έλαβε το συγκρότημα από εποχής Πολυμενάκου, ας πάμε τη συζήτηση και λίγο παραπέρα.
Από τον Ιούνιο του 2010 θυμόμαστε όλοι (εκτός Κουρτέση) πως το πρώτο θέμα της ατζέντας της πρώτης συνεδρίασης έκανε πάνω από τρεις μήνες να συζητηθεί μια και ο Πάπας με την παρέα του είχαν καταφέρει να παρεμποδίσουν και να μπλοκάρουν τις διαδικασίες με πολλές ανούσιες ενστάσεις και ψηφοφορίες. Έτσι οι συνεδριάσεις εκείνο το εξάμηνο κρατούσαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες χωρίς όμως να παίρνεται και κάποια απόφαση ούτε για ένα θέμα.
Τον Ιανουάριο του 2011 στη γεν. συνέλευση αποφασίστηκε να αναλάβει η «επιτροπή σωτηρίας» ρόλο συμβούλου του ΔΣ. Άρα αφαιρώντας 6 μήνες χαμένους τα δύο χρόνια θητείας του σημερινού ΔΣ έγιναν αμέσως ενάμισης χρόνος πραγματικής.
Μετά άρχισε η ομάδα Παπα και Σια, η οποία δεν πίστευε πως ο αστικός οργανισμός μπορεί να σωθεί, να βγαίνει εκτός ΔΣ από το "παράθυρο" προφασιζόμενη προσωπικούς ή επαγγελματικούς λόγους.
Για να αντικατασταθούν σιγά σιγά οι «ριψάσπιδες» εκλεγμένοι σύμβουλοι από άλλους εθελοντές ξοδεύτηκαν αρκετές ημέρες για απανωτές ψηφοφορίες. Οι νέοι σύμβουλοι που μπήκαν από το ίδιο "παράθυρο" από το οποίο είχαν φύγει ο Παπας και καμιά δεκαριά άλλοι ομοϊδεάτες του, ενώθηκαν με τους υπόλοιπους συμβούλους, που δεν τα παράτησαν, παρ όλες τις ιδεολογικές και άλλες διαφορές τους, κάνοντας κάτι που απέφυγε λόγω «κοινοτικού κόστους» η ομάδα Πάπα.
Πάλεψαν για την σωτηρία του ιστορικού οργανισμού βάζοντας κατά μέρος όλα τα άλλα. Και όσο και να μη μας αρέσουν ορισμένες συμπεριφορές κάποιων συμβούλων δεν γίνεται να μη παραδεχτούμε ότι τα κατάφεραν θαυμάσια σε χρόνο ρεκόρ θα έλεγα. Λίγότερο από 18 μήνες μέχρι σήμερα.
Απόδειξη δε πως ο πριν λίγο καιρό «ετοιμοθάνατος» αστικός οργανισμός βρίσκεται σε περίοδο «ανάρρωσης» με βάσιμες και πολλές πλέον ελπίδες να επανακάμψει μέσα σε λίγα χρόνια, αποτελεί τόσο η προκήρυξη εκλογών τον προσεχή Νοέμβριο όσο και το ενδιαφέρον που εκδηλώνουν αρκετοί συμπάρικοι να τον υπηρετήσουν από την θέση του συμβούλου.
Φυσικά οι ελπίδες για πρόοδο της ελληνικής κοινότητας Τορόντο θα υπάρχουν εάν κανείς από τους «ριψάσπιδες» δεν εκλεγεί στο νέο ΔΣ, σε περίπτωση φυσικά που έχουν το θράσος να διανοηθούν να θέσουν υποψηφιότητα, με την προτροπή και του κυρ Θανάση.
ΣΧΟΛΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
Μια
ερώτηση στον προστάτη.!!!
Αγαπητέ
ΑΝΤΙΠΟΔΑ, θέλω, αν μου επιτρέψεις, να ρωτήσω τον αυτόκλητο προστάτη των δυνατών
και πλούσιων, κ. Κουρτέση:
Γιατί
δεν ζητάει μια χάρη από τον μητροπολίτη, να διακόψει την είσπραξη της …Λογίας ή
του χαρατσιού, κοινώς λεγόμενου, ώστε να μπορέσει η Κοινότητα να πληρώσει «καλοκαιριάτικα»,
κάποιες οφειλές προς τους ιερείς και
υπαλλήλους της, μέχρι να βελτιωθούν τα οικονομικά της; Δεν θα ήταν, αυτό, μια
συνεισφορά, ένα πετραδάκι, κατά κάποιο τρόπο, στην ομόνοια του ελληνισμού, για
την οποία …κόπτεται όπως λέει;
Γιατί
δεν ρωτάει τον μητροπολίτη να του πει τον λόγο για τον οποίο δεν …εκβίαζε τον
τότε πρόεδρο Μενεγάκη να του πληρώνει τη Λογία στην ώρα της, αλλά απειλεί με
…κατάσχεση των μυστηρίων των κοινοτικών εκκλησιών τώρα, επί προεδρίας Νίκωνα;
Στις διακόσιες χιλιάδες ανέρχονταν το καθυστερημένο ποσό της Λογίας επί εποχής
Γερονικολού, γιατί δεν τους κατάσχε τα μυστήρια, αλλά αρκούνταν σε μια επιστολή
εκφοβισμού; Λες να τα είχαν κάνει …πλακάκια; Εγώ πάντως …(δεν) το πιστεύω.!!!
Έγινε
…δικηγόρος του κ. Μανιατάκου, με τις …βαρύγδουπες δηλώσεις του, πως δεν έβαλε
το δάχτυλο στο …μέλι της Κοινότητας, ενώ το χαρτί του Μπαμπάτσικου άλλα λέει,
γιαυτό και το κάνει γαργάρα.!! Τώρα αυτοδιορίζεται …προστάτης του μητροπολίτη.!
Τόσο εύκολο νομίζει ότι είναι να προστατέψει κάποιος του δικού του …αναστήματος
τον κ. Σωτήριο; Αμ, δεν είμαστε καλά…
Με
τα κουσούρια που κουβαλάει στο …δισάκι του ο μητροπολίτης μας, με πρώτο και …καλλίτερο
την αγάπη του για το Χρήμα, δεν γίνεται χωριό.! Ας βρει αλλού, αν θέλει …ν’
αγαπήσει ο δημοσιογράφος των …πέντε Ηπείρων και των 40 θαλασσών, συγνώμη ετών
ήθελα να πω.!
Και
μόνο που γράφει ότι ο μητροπολίτης, ο πρόξενος ή το παιδί του δεν θα σε βρει «να
σου τραβήξει καμιά μπουνιά στη μύτη»,
νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να …αμειφθεί με κάτι τις παραπάνω… Ευχαριστώ εκ των
προτέρων.
Monday, July 30, 2012
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ…
ΟΙ ζέστες του Ιούλη έσφιξαν για καλά και, λίγο ως πολύ,
μας επηρέασαν όλους, τόσο εμάς που γράφουμε δημόσια κάνοντας το κέφι μας, όσο
και, πολύ περισσότερο, τους …δημοσιογράφους οι οποίοι πρέπει να βγάλουν το
ψωμάκι τους απ’ τη δουλειά αυτή.
Ένεκα, λοιπόν, της …αφόρητης -για τον Καναδά- ζέστης,
μερικοί ανοίξαμε διάπλατα τα …παράθυρα του ακατοίκητου άνω ορόφου ώστε, να
πάρουν αέρα τα υπάρχοντα και η ζημιά που έγινε να είναι ενεπανόρθωτη…
Και για να αντιληφθείτε ακριβώς τι εννοώ, διαβάστε το
«Γράμμα του εκδότη», ό,σοι έχετε πρόσβαση σ’ αυτό. Για όσους δεν μπορείτε θα
προσπαθήσω, αύριο, να σας μεταφέρω μερικά αποσπάσματα για να μην …πάτε
αδιάβαστοι.!
ΜΕΤΑ την πετυχημένη και …άμεση είσπραξη των δεδουλευμένων
της γιαγιάς Τερέζας, την εξόφληση του κάμεραμεν, την εξόφληση των υπαλλήλων για
το μήνα Μάρτιο, την πληρωμή των δασκάλων για το μήνα Απρίλιο και τον …εξαναγκασμό
του Δ. Συμβουλίου να προκηρύξει εκλογές, ήρθε η ώρα να προστατέψει τους θεσμούς
και τους εκπροσώπους του κράτους και της Εκκλησίας.!
Να τι γράφει στην τελευταία, προς ευγενικούς αναγνώστες
επιστολή Του, ο κυρ-Θανάσης:
«Βρίζουν χυδαία και δημόσια
όλους τους θεσμούς του Ελληνικού κράτους,
Εκκλησίας, Μητροπολίτες,
Προξενεία και οτιδήποτε άλλο μπορεί να
κρατάει ακόμα ενωμένο τον
Ελληνισμό και πολλές φορές μόλις βρεθούνε
στο ίδιο περιβάλλον με
αυτούς που βρίζουν, τους αγκαλιάζουν και τους
φιλάνε. Εάν λοιπόν αυτό δεν
είναι εμετικό και επικίνδυνο τότε τι είναι;»
Αλήθεια, ποιος πρώτος δημοσίευσε ανώνυμη ανοιχτή επιστολή
κατά (τρόπος του λέγειν) του προξένου; Μάλλον η δική σου εισαγόμενη.!
Ανεξάρτητα αν την επόμενη κι’ όλας ημέρα, κατέδωσες -κοινώς κάρφωσες-τον
συντάκτη της, στον οποίο ορκίστηκες ότι δεν θα πεις τίποτα.! Έτσι δεν είναι;
Από σένα λοιπόν παραδειγματίζεσαι και λες τα όσα λες; Ποιος μωρέ βρίζει τον
μητροπολίτη πίσω από την πλάτη του; Έχεις κάποιον υπόψη σου να τον περιλάβουμε
και μεις; Και γιατί δεν έρχονται και σε μας να κάνουν το ίδιο; Μήπως σε σένα
βρίσκουν …πρόσφορο έδαφος; Αλλά τι λέω; Εξ΄ ιδίων κρίνει τα πάντα, ο άνθρωπος.!!!
Κλαίει η …καρδούλα του.!!!
«Ιερείς Εγώ, -γράφει ο κυρ-Θανάσης- δεν μπορώ να βλέπω και να ακούω
να βγαίνουν στο Ιερό και να λένε ότι είναι απλήρωτοι…»
Έλα τώρα, κύριε
εκδότα, μην τρέχεις κι’ εσύ μέρα-νύχτα στις εκκλησιές της Κοινότητας και των
απλήρωτων παπάδων.! Αφού δεν μπορείς ν’
ακούς τέτοια πράματα, πήγαινε και σε καμιά άλλη εκκλησία να προσευχηθείς, μέχρι
να φτιάξουν τα πράματα και …επανέρχεσαι.! Εξ’ άλλου η Μεταμόρφωση δεν απέχει
πολύ από την Αγ. Ειρήνη και με τα πόδια μπορείς να φτάσεις…
Άσε που όταν ένας ιερέας είναι απλήρωτος, δεν …πιάνουν ούτε
οι προσευχές του στον Θεό, μα ούτε και οι ευχές του στους πιστούς…
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΠΑΜΠΑΤΣΙΚΟΥ
Γιατί καθυστερεί η δημοσίευση;
Μήπως λόγω που …διασκεδάζετε;
Πότε θα μάθουμε ΟΛΟ το περιεχόμενο;
Βρε , τι μούγκα έπιασε μερικούς λαλίστατους , πολλές
φορές, «επαγγελματίες» …δημοσιογράφους; Τρείς ολόκληρες βδομάδες, τώρα, έχουν
στα χέρια τους την λίστα με τα ονόματα και τα ποσά που έλαβε το κάθε παροικιακό
ΜΜΕ και δεν μπορούν ακόμα να το …αποκωδικοποιήσουν.! Τόσο άσχετοι είναι στα
νούμερα, ύστερα από 40 συναπτά έτη; Και μεις περιμένουμε ενημέρωση; Γιατί …κομπάσατε
μωρέ ότι βρήκατε το μαγικό χαρτί μέσω του Μπαμπάτσικου;; Για να το κάνετε
…γαργάρα;
Εντάξει, πέστε μας για τους άλλους κι’ αφήστε εκτός το
συγκρότημα Μανιατάκου, αφού …δήλωσε ότι ΔΕΝ πήρε δεκάρα τσακιστή.! Μήπως
βρίσκεστε ακόμα στην «πραγματική διασκέδαση» όπως γράφετε, επειδή μερικοί
τσίμπησαν;
Αυτή είναι η ΣΩΣΤΗ, ΤΙΜΙΑ, ΣΥΝΕΠΗΣ, -και δεν ξέρω τι άλλο-,
ενημέρωση που επί …40 συναπτά χρόνια προσφέρεις στους αναγνώστες σου;
(…Εκτός κι’ αν το στείλατε στην …Ασφάλεια για επιβεβαίωση
της γνησιότητας, μιας κι΄ ο Μπαμπάτσικος φημίζεται ως …πλαστογράφος.!)
Θα τα …πούμε λίγο …λιανότερα, αύριο…
Subscribe to:
Posts (Atom)