Φίλος αναγνώστης, με αφορμή τις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας για το περιεχόμενο του τρίτου μνημονίου, μου έστειλε χθες το εξής μέιλ, το οποίο και δημοσιεύω:
"Ο Γιώργος Παπανδρέου, σε χειρότερες συνθήκες οικονομικών στοιχείων, χωρίς μηχανισμούς στήριξης, με τη δεξιά Ευρώπη των "Μερκοζί", με σφοδρή εσωτερική αντιπολίτευση ακόμα και μέσα από το κόμμα του, έκανε σε 1,5 χρόνο ισχυρές μεταρρυθμίσεις εντός και εκτός μνημονίου, πολέμησε την διαφθορά και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα χωρίς να χαριστεί σε κανένα, υπέγραψε το πιο ελαφρύ μνημόνιο με τα καλύτερα δημοσιονομικά αποτελέσματα απ΄ όλα τ΄ άλλα φέρνοντας στη χώρα τα περισσότερα χρήματα που έχουν ποτέ δοθεί σε κράτος και με το μεγαλύτερο εθελοντικό κούρεμα που έχει ποτέ συμβεί. Εμείς όμως προτιμήσαμε τις κομματικές και λαϊκίστικες επιλογές που χάιδευαν τ΄αυτιά κατηγορώντας τον ουσιαστικά, μόνο για το πετσοκομμένο "λεφτά υπάρχουν". Αναλογίσου μόνο αν με την σύμπλευση της αντιπολίτευσης (αλλά και της ομάδας Βενιζέλου) τον αφήνανε να τελειώσει την τετραετία σε τι κατάσταση θα είμασταν σήμερα".
Πέντε μόνον σχόλια. Πρώτον, είναι μάλλον ίδιον του λαού να γοητεύεται από τον λαϊκισμό. Δυστυχώς, αλλά έτσι είναι. Σε κάθε όμως περίπτωση ο λαός έχει το δικαίωμα να κάνει λάθος, αλλά δεν έχει το δικαίωμα να επιρρίπτει τις ευθύνες σε άλλους για τις συνέπειες του λάθους του. "Όπως έστρωσε έτσι θα κοιμηθεί", λέει η λαϊκή σοφία. Βεβαίως, αυτό δεν αναιρεί τις ευθύνες όσων πολιτικών ...έκαναν παιχνίδι με τον λαϊκισμό, καλλιέργησαν φρούδες ελπίδες, δίχασαν τους πολίτες, εξαχρείωσαν τα πολιτικά ήθη και δηλητηρίασαν το δημόσιο βίο με υπερβολικές έως και ανυπόστατες κατηγορίες.
Δεύτερον, είναι αλήθεια πως αν ο Γ. Παπανδρέου είχε τη στήριξη της αντιπολίτευσης που έχει σήμερα ο Τσίπρας τα πράγματα στη χώρα θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί καλύτερα. Νομίζω πως η παραδοχή αυτή γίνεται πλέον κοινός τόπος ή όπως λέει θυμόσοφα ο λαός μας "στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα". Το ίδιο θα είχε συμβεί και αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε συναινέσει στην εκλογή ΠτΔ αφήνοντας να ολοκληρώσει την πέμπτη αξιολόγηση η κυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ. Φυσικά, η διαπίστωση αυτή δεν αίρει τις αδυναμίες, τα λάθη, τις αστοχίες και τις παραλείψεις που σημειώθηκαν επί των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Σαμαρά και τώρα Τσίπρα και οι οποίες δεν συνδέονται ευθέως με τα μνημόνια.
Τρίτον, αληθές είναι πως το πρώτο μνημόνιο, του Γ. Παπανδρέου, συγκριτικά με τα δύο επόμενα (του Σαμαρά και τώρα του Τσίπρα) ήταν το ολιγότερον επώδυνο και με τα καλύτερα δημοσιονομικά αποτελέσματα, ενώ όντως έγιναν και οι περισσότερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Πιθανότατα θα αποδειχθεί ότι και το δεύτερο μνημόνιο, των Σαμαρά - Βενιζέλου ήταν καλύτερο από αυτό που υπογράφει και πρέπει να εφαρμόσει ο Τσίπρας. Η ρήση που ταιριάζει σ' αυτή την περίπτωση είναι η χιλιοειπωμένη: "Κάθε πέρσι και καλύτερα".
Τέταρτον, το πρώτο μνημόνιο το στήριξε μόνον ένα κόμμα, το ΠΑΣΟΚ. Το δεύτερο το στήριξαν δύο, η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Και το τρίτο όλα με εξαίρεση το ΚΚΕ και τη Χρυσή Αυγή. Πλέον τα κυβερνητικά κόμματα και των τριών πολιτικών χώρων (Δεξιά, Κέντρο, Αριστερά) ανήκουν στο ίδιο στρατόπεδο, το μνημονιακό, το εκλογικό ποσοστό του οποίου φτάνει στο 80%. Αυτό σημαίνει πως η αντίθεση μνημόνιο-αντιμνημόνιο που χαρακτήρισε τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις για τη διεκδίκηση της κυβερνητικής εξουσίας παύει να υφίσταται. Εφεξής οι αντιπαραθέσεις των κομμάτων που διεκδικούν να κυβερνήσουν -είτε αυτοδύναμα είτε συνεργατικά- θα πρέπει να επικεντρωθούν σε θέματα διαχειριστικής ικανότητας και αποτελεσματικότητας και όχι σε ιδεολογικές διαφορές ή ιδεοληψίες. Δεν ξέρω αν "όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη" ή αν είναι "όλοι οι γύφτοι μια γενιά", πάντως ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ, Ποτάμι στα θέματα του μνημονίου, της τρόικας και του ΔΝΤ, που ήταν η βασική πολιτική αντίθεση τα πέντε προηγούμενα χρόνια, εμφανίζονται, έστω και με μικρές διαφορές, να έχουν την ίδια γραμμή.
Πέμπτον, η εξεταστική επιτροπή που συνεστήθη από την κυβερνητική πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να διερευνήσει τις ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων καθίσταται άνευ αντικειμένου. Οι κατηγορίες για προδοσία, μειοδοσία, ύποπτα συμφέροντα και βρώμικες συναλλαγές ή θα πρέπει να επεκταθούν και στην παρούσα κυβέρνηση και να διερευνηθούν από κοινού ή θα πρέπει να αποσυρθούν. Βεβαίως, η αναγκαιότητα σοβαρής και ενδελεχούς διερεύνησης των αιτίων και των παθογενειών που οδήγησαν τη χώρα στη χρεωκοπία, τη διεθνή απαξία και ένα βήμα πριν τον ευρωπαϊκό εκτροχιασμό παραμένει. Και για να δούμε τι και ποιοι έφταιξαν στο παρελθόν -και να τιμωρηθούν όσοι πραγματικά ευθύνονται-, αλλά και για να αποφευχθούν, που είναι και το πιο σημαντικό, τα ίδια λάθη στο μέλλον. Κάποια στιγμή οι Έλληνες πρέπει να μάθουμε αντί να βρίσκουμε λάθη να βρίσκουμε λύσεις. Εξάλλου, όπως έλεγε και ο Κομφούκιος, "το να μη διορθώνει κανείς τα λάθη του είναι μεγάλο λάθος"...
No comments:
Post a Comment