Search This Blog

Tuesday, August 11, 2015

Σαμαράς-Τσίπρας: Οι μοιραίοι της 5ετίας..




Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα, θα φέρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, ως επισυναπτόμενο στο νέο δάνειο ύψους κοντά 90 δις, κλείνοντας μ' αυτό τον τρόπο οριστικά και αμετάκλητα τον εθνικά επιζήμιο κύκλο του περίφημου "αντιμνημονιακού αγώνα", που είχε ως κεντρικά και μοιραία πρόσωπα τους Αντώνη Σαμαρά και Αλέξη Τσίπρα, οι οποίοι στην βιασύνη τους να γίνουν πρωθυπουργοί, έφεραν στην χώρα δύο μνημόνια, δημιούργησαν λόγω της δικής τους "κωλοτούμπας" δύο αντιμνημονιακά κόμματα (ΑΝΕΛ-Κόμμα της Δραχμής) και καθυστέρησαν την απεμπλοκή της χώρας από το καθεστώς των μνημονίων κατά δύο χρόνια τουλάχιστον. Το epikairo βάζει στη σειρά τις αλυσιδωτά λανθασμένες επιλογές Σαμαρά και Τσίπρα, οι οποίες και συνιστούν το "μοιραίο νήμα" της 5ετίας, με κοινό χαρακτηριστικό τα ψέμματα, τις αυταπάτες, τις ψευδαισθήσεις και τον διχασμό. Ειδικότερα:

-Μαϊος 2010: Καταψήφιση από τον Αντώνη Σαμαρά του πρώτου μνημονίου. Ως αποτέλεσμα ο επόμενος 1,5 χρόνος για την Ελλάδα να είναι το διάστημα που ανδρώθηκε ο αντιμνημονιακός μύθος, που είχε ως έννοια πυρήνα την εύρεση ενός εναλλακτικού δρόμου τον οποίο δεν πήρε ο "προδότης" ή "ανίκανος" Παπανδρέου, ένας εναλλακτικός δρόμος εντός ευρώ, αλλά χωρίς λιτότητα, μια παντελή άρνηση της πραγματικότητας για το τι μας έφερε στο καθεστώς του αναγκαστικού δανεισμού

-Ιούνιος 2011: Η καταστατική ημερομηνία γέννεσης των πλατειών, των Καμμένων, των Χρυσαυγιτών, όπου πλέον το "αντιμνημόνιο" έλαβε κινηματικά χαρακτηριστικά, κάνοντας τον Σαμαρά να πιστεύει ότι θα κατακτήσει την πρωθυπουργία. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο ο Σαμαράς κλώτσησε την ευκαιρία να σχηματιστεί μια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού με το ΠΑΣΟΚ, επειδή πίστευε ότι μπορούσε αυτόν τον όχλο να τον χρησιμοποιήσει υπέρ του. Έλα όμως που η ιστορία θα γραφόταν αλλιώς.

-Οκτώβριος-Νοέμβριος 2011: Η πλέον σκοτεινή εβδομάδα της κρίσης, μαζί με την εβδομάδα προκήρυξης του δημοψηφίσματος από τον Αλέξη Τσίπρα τον Ιούλιο του 2015. Αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό, πρόταση Παπανδρέου για δημοψήφισμα, συμβολή Σαμαρά στην ανατροπή της κυβέρνησης Παπανδρέου, με εκτελεστικό όργανο τον Βαγγέλη Βενιζέλο. Τσιμουδιά από τον Τσίπρα γι αυτό που έγινε τότε μπροστά στα μάτια του, μιας και άρχιζε τότε να καρπώνεται τα επίχειρα της πλατείας.

-Μαϊος-Ιούνιος 2012: Αφού ο Σαμαράς έκανε την κωλοτούμπα και ψήφισε το δεύτερο μνημόνιο, προκειμένου να μην "λερωθούν" τα χέρια του από την εφαρμογή του μνημονίου, βιάζεται να προκηρύξει άρον άρον εκλογές, υπονομεύοντας το έργο της κυβέρνησης Παπαδήμου. Πιστεύει ότι θα είναι αυτοδύναμος πρωθυπουργός. Εκείνες οι δίδυμες κάλπες όχι μόνο κόντεψαν να μας πετάξουν εκτός ευρώ, αλλά έδωσε κοινοβουλευτική παρουσία στους ψεκασμένους, στους χρυσαυγίτες και την αντιμνημονιακή πρόταση εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Αν εξαντλείτο η θητεία της Βουλής του 2009 στην ώρα της, το 2013, πιθανότατα τίποτε απ' αυτά δεν θα είχε συμβεί, τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό.

-Ιούνιος 2014-Ιανουάριος 2015: Μετά από μια μονομερή προσαρμογή της χώρας στο μνημόνιο, ο Σαμαράς, την επομένη της ήττας του στις ευρωεκλογές, αποφασίζει να ντυθεί Τσίπρας, να κάνει έναν ανασχηματισμό επιπέδου Βούλτεψη και να σκίσει τα μνημόνια, δίχως να κλείσει την 5η αξιολόγηση. Ποντάρει στην θεωρία της αριστερής παρένθεσης, επισπεύδοντας την προεδρική εκλογή και παίρνοντας μόνο 2μηνη παράταση του 2ου μνημονίου. Ο Τσίπρας πέφτει οικειοθελώς στην παγίδα, δεν ψηφίζει πρόεδρο και εκλέγεται πρωθυπουργός με σύνθημα την κατάργηση των μνημονίων και την εφαρμογή του προγράμματος της Θεσσαλονίκης.

-Ιανουάριος 2015-Ιούλιος 2015: Το δεύτερο καταστροφικό εξάμηνο μετά την περίοδο Νοέμβριος 2011-Μαϊος 2012 είναι γεγονός. Ο Τσίπρας εφαρμόζει πιστά το δόγμα Βαρουφάκη, γι αυτό και κωλυσιεργεί να κλείσει την όποια συμφωνία, που πρώτα δεν την θέλαμε, μετά την θέλαμε ως γέφυρα και τέλος θέλαμε μια οριστική. Το δόγμα αυτό είναι απλό: χρεοκοπία εντός ευρώ, κούρεμα του χρέους και νέα αναπτυξιακά δάνεια χωρίς όρους. Αυτή η καταστρεπτική επιλογή οδηγεί στην εξάντληση των αποθεματικών του κράτους, στο κλείσιμο των τραπεζών και στα capital controls, με την προσφυγή στο νόθο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Ο Τσίπρας βλέποντας το χάος που πρόκειται να προκληθεί, κάνει κι αυτός την κωλοτούμπα του, συμφωνεί νέο δάνειο και τρίτο μνημόνιο ύψους 90 δις, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα την αυτονόμηση της Αριστερής Πλατφόρμας και το φλέρτ με νέες εκλογές, με μόνο στόχο να εδραιώσουν την εξουσία του.

Η παραπάνω σύντομη ιστορική αναδρομή δείχνει την τρομακτική ομοιότητα Σαμαρά Τσίπρα, οι οποίοι ενώθηκαν κάτω από το αόρατο νήμα του Ζαππείου και της Θεσσαλονίκης, με κοινό παρανομαστή την εξαπάτηση του κόσμου, γιατί αμφότεροι έδωσαν υποσχέσεις σε καθεστώς μνημονίου. Οι δικές τους επιλογές κλήθηκε και θα κληθεί να πληρώσει ο ελληνικός λαός, ο οποίος ακόμα και μετά από 3 μνημόνια και 6 χρόνια κρίσης δεν έχει καταλάβει την πραγματική ρίζα του κακού. Αμφότεροι πήγαν να βγάλουν την χώρα δύο φορές από το ευρώ και αμφότεροι θα γίνουν οι σκληρότεροι εφαρμοστές του μνημονίου που οι ίδιοι κατακεραύνωναν, ισοπεδώνοντας κάθε έννοια αξιοπιστίας και πολιτικής ηθικής.

Και τώρα πλέον, αντί να μιλάμε για έξοδο από τα μνημόνια από το 2013, θα μεταθέσουμε τη συζήτηση στο 2018 κι αν..., χάνοντας πολύτιμο χρόνο ως λαός, ως οικονομία και ως πολιτικό σύστημα..

epikairo.gr

No comments:

Post a Comment