Αγαπητά αντίποδα, Γνώριζε πολύ καλά ο αρχιαπατεώνας της ΠΑΠΕ Av., τις αδυναμίες του "αφεντικού", γιαυτό κρατούσε στο χέρι του το μικρόφωνο όλο αυτό το διάστημα. Ήξερε πολύ καλά ότι με κάποια ψωροχιλιαρικάκια της πλάκας θάπαιρνε ξανά την "ώρα" του στο σταθμό. Δεν είχε άδικο.! Ο κωλοτούμπας του άνοιξε ξανά την πόρτα, για να πάρει το βρώμικο χρήμα, ξεχνώντας τα όσα τούσουρε, για το "χασικλάκι" και άλλα βρωμερά, περί ανίκανου, ανήμπορου και δεν ξέρω τι......
Αλλά τι ψάχνω, τώρα... Ψύλλο στ' άχερα; Το χρήμα σταύρωσε τον Χριστό και δεν θα ξευτελίσει την ανύπαρκτη ...αξιοπρέπειά του (ς); Άλλες, καλές εποχές, όταν τα Γκέμια τα κρατούσε άλλος, δεν γίνονταν τέτοια πράγματα. Τι να κάνουμε; Ό, ΣΟ μπορεί ο καθένας κάνει και πάντα σύμφωνα με το ανάστημά του....... Στο κάτω-κάτω, τι φταίνε αυτοί αν εμείς τους πήραμε, κάποτε, στα σοβαρά;
Όταν έγραφα εγώ "γλείφουν εκεί που φτύνουν", δεν το έγραφα τυχαία.
ReplyDelete