Πού φτάσαμε;

Με το … πρώην κόμμα του τα βάζει ο Μιχάλης Καρχιμάκης, που παρακολουθεί το παράδοξον, να υπερασπίζεται την μεταρρυθμιστική προσπάθεια της κυβέρνησης Παπανδρέου ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης και όχι η Χαριλάου Τρικούπη.

«Φθάσαμε στο σημείο να υπερασπίζεται στην συνέντευξή του στην ΔΕΘ ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης την μεταρρυθμιστική προσπάθεια της κυβέρνησης Παπανδρέου κατά της διαφθοράς και ο χώρος που αγωνιστήκαμε και δώσαμε την ψυχή μας να το αποσιωπά», λέει.

Παρατηρεί άλλωστε τις διαφορές μεταξύ των δύο κομμάτων και τηςσυμπεριφοράς τους στους πρώην πρωθυπουργούς τους. Η «δεξιά του Καραμανλή» που «βύθισε την χώρα στην οικονομική κατάρρευση, που παρέγραψε τα σκάνδαλα των υπουργών του, κλείνοντας πρόωρα την Βουλή», όπως λέει, τον έχει … «κορώνα στο κεφάλι της και στο απυρόβλητο».

Αντίθετα, ο πολιτικός χώρος που υπηρέτησε και εκείνος απόκοινού με τον Γιώργο Παπανδρέου και πολλούς άλλους για δεκαετίες, «επιμένει νααποσιωπά την μεταρρυθμιστική προσπάθεια του Παπανδρέου (2009-2011) και ναεπιτρέπει δια της σιωπής την απαξίωση ενός πολιτικού ονόματος που προσέφερε ταμέγιστα σε αυτό τον τόπο».

Αναρωτώμενος, λοιπόν, «πού φτάσαμε;», ο πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και νυν κορυφαίο στέλεχος του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, σημειώνει ότι υπάρχει ακόμα και τώρα καιρός να καταδειχθεί ο απαιτούμενος σεβασμός, έστω και αργά, στον πολιτικό που γίνεται καθημερινά η επίκληση του έργου του, καθώς δικαιώθηκαν οι επιλογές του, και ας πάτησαν πολλοί από το ΠΑΣΟΚ, όπως σημειώνει, πάνω τους για να τον εξοβελίσουν.
«Γιατί αν δικαιώθηκαν και δικαιώνονται καθημερινά οι επιλογές 2009-2011 της κυβέρνησης Παπανδρέου, τότε γιατί εξοβελίστηκε;», ρωτά, παρατηρώντας πάντως πως ίσως σήμερα όλες αυτές οι ανώνυμες και θολές επικλήσεις στο έργο του, οδηγούν σε μια έξω από την πολιτική και ηθική παραδοξότητα…