Φίλος μας έστειλε το παρακάτω κείμενο προς
ενημέρωσή μας, καθώς και των
ενημέρωσή μας, καθώς και των
αναγνωστών-χρηστών του διαδικτύου, για
τα
δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του καθ’ ενός.
Μια γρήγορη ματιά δεν θα βλάψει σε τίποτα.
Διαδίκτυο και … «ανώνυμες» απειλές
κατά των χρηστών.
Σε ένα διαδραστικό περιβάλλον όπως αυτό του Διαδικτύου, πολλές είναι οι περιπτώσεις που ο επισκέπτης ενός blog διατυπώνει απειλές, ύβρεις και συκοφαντίες, πάντα υπό τον μανδύα της ανωνυμίας. Ειδικά η απειλή, συνιστά ποινικό αδίκημα που τιμωρείται από το νόμο, ανεξάρτητα από το μέσο με το οποίο τελείται (προφορικά, γραπτά, τηλεφωνικά ή διαδικτυακά).
Εξάλλου, η απειλή συνιστά προσβολή της προσωπικότητας, για την οποία ο θιγόμενος δικαιούται να ζητήσει χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Ακόμη κι όταν όμως δεν υπάρχει απειλή με την έννοια που της προσδίδεται από τον ποινικό κώδικα (εξαγγελία κακού κλπ), η απόπειρα σαφούς εκφοβισμού ενός blogger ώστε να επιτευχθεί ένα αποτέλεσμα δεν μπορεί να γίνει δεκτή, αλλά ούτε και ανεκτή.
Ακολουθεί ένα παράδειγμα κατάχρησης της έννοιας της ανωνυμίας...
Παρατηρούμε ότι κάποιος μιλάει με φράσεις που εμπίπτουν στην έννοια της εξύβρισης («καλή μου αδελφούλα παναγιωτάκη», «ε, φανταστικέ μ@λ@κ@;»
Επιβάλλει στον blogger να διαγράψει στοιχεία από ένα κείμενό του και να ζητήσει και συγγνώμη (!) που τα έγραψε, διότι δήθεν αναφέρονται σε κάποιο πρόσωπο που αντικειμενικά δεν είναι προσδιορισμένο και δεν ξέρουμε αν υπάρχει
Συνοδεύει την εντολή του με απειλή για τη σωματική ακεραιότητα του blogger («για να μην βρεθείς στο Νοσοκομείο ή άλλα παρόμοια. Επίσης είναι …αμαρτία να σε έχουν δεχτεί για μεταπτυχιακό στην όμορφη Αγγλία και τελικά να μην καταφέρεις να ταξιδέψεις» και άλλες ενδιαφέρουσες για τη Δικαιοσύνη, απειλές).
Βέβαια, όλοι αφήνουμε ίχνη στο Internet και οι IP αποτελούν τα ίχνη από τα οποία μπορεί να εντοπιστεί ο υπολογιστής από τον οποίον δημοσιεύθηκαν τα μηνύματα, ή το τηλέφωνο από το οποίο ειπώθηκαν πράγματα. Οι bloggers εξοπλίζουν συνήθως τους δικτυακούς τους λογαριασμούς με δυνατότητες καταγραφής των IP των επισκεπτών.
Έτσι με μία απλή εισαγγελική παραγγελία, ο πάροχος (Internet ή cel) υποχρεούται να παραχωρήσει στον θιγόμενο τα στοιχεία του συνδρομητή, από τον οποίο μπορούν να δοθούν τα στοιχεία των πιθανών χρηστών έναντι των οποίων υπάρχει δικαίωμα υποβολής μήνυσης και αγωγής για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Σε μια τέτοια περίπτωση επομένως, η ανωνυμία, σύμφωνα με τον νόμο μπορεί να αρθεί και οι υπεύθυνοι να οδηγηθούν ενώπιον της δικαιοσύνης με συγκεκριμένες κατηγορίες.
Σε ένα διαδραστικό περιβάλλον όπως αυτό του Διαδικτύου, πολλές είναι οι περιπτώσεις που ο επισκέπτης ενός blog διατυπώνει απειλές, ύβρεις και συκοφαντίες, πάντα υπό τον μανδύα της ανωνυμίας. Ειδικά η απειλή, συνιστά ποινικό αδίκημα που τιμωρείται από το νόμο, ανεξάρτητα από το μέσο με το οποίο τελείται (προφορικά, γραπτά, τηλεφωνικά ή διαδικτυακά).
Εξάλλου, η απειλή συνιστά προσβολή της προσωπικότητας, για την οποία ο θιγόμενος δικαιούται να ζητήσει χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Ακόμη κι όταν όμως δεν υπάρχει απειλή με την έννοια που της προσδίδεται από τον ποινικό κώδικα (εξαγγελία κακού κλπ), η απόπειρα σαφούς εκφοβισμού ενός blogger ώστε να επιτευχθεί ένα αποτέλεσμα δεν μπορεί να γίνει δεκτή, αλλά ούτε και ανεκτή.
Ακολουθεί ένα παράδειγμα κατάχρησης της έννοιας της ανωνυμίας...
Παρατηρούμε ότι κάποιος μιλάει με φράσεις που εμπίπτουν στην έννοια της εξύβρισης («καλή μου αδελφούλα παναγιωτάκη», «ε, φανταστικέ μ@λ@κ@;»
Επιβάλλει στον blogger να διαγράψει στοιχεία από ένα κείμενό του και να ζητήσει και συγγνώμη (!) που τα έγραψε, διότι δήθεν αναφέρονται σε κάποιο πρόσωπο που αντικειμενικά δεν είναι προσδιορισμένο και δεν ξέρουμε αν υπάρχει
Συνοδεύει την εντολή του με απειλή για τη σωματική ακεραιότητα του blogger («για να μην βρεθείς στο Νοσοκομείο ή άλλα παρόμοια. Επίσης είναι …αμαρτία να σε έχουν δεχτεί για μεταπτυχιακό στην όμορφη Αγγλία και τελικά να μην καταφέρεις να ταξιδέψεις» και άλλες ενδιαφέρουσες για τη Δικαιοσύνη, απειλές).
Βέβαια, όλοι αφήνουμε ίχνη στο Internet και οι IP αποτελούν τα ίχνη από τα οποία μπορεί να εντοπιστεί ο υπολογιστής από τον οποίον δημοσιεύθηκαν τα μηνύματα, ή το τηλέφωνο από το οποίο ειπώθηκαν πράγματα. Οι bloggers εξοπλίζουν συνήθως τους δικτυακούς τους λογαριασμούς με δυνατότητες καταγραφής των IP των επισκεπτών.
Έτσι με μία απλή εισαγγελική παραγγελία, ο πάροχος (Internet ή cel) υποχρεούται να παραχωρήσει στον θιγόμενο τα στοιχεία του συνδρομητή, από τον οποίο μπορούν να δοθούν τα στοιχεία των πιθανών χρηστών έναντι των οποίων υπάρχει δικαίωμα υποβολής μήνυσης και αγωγής για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Σε μια τέτοια περίπτωση επομένως, η ανωνυμία, σύμφωνα με τον νόμο μπορεί να αρθεί και οι υπεύθυνοι να οδηγηθούν ενώπιον της δικαιοσύνης με συγκεκριμένες κατηγορίες.
Βέβαια υπάρχουν μερικοί οι οποίοι προτιμούν ή
και επιδιώκουν ακόμα, τη φυλακή, αφού δεν μπορούν να επιβιώσουν με τη μόνη
απασχόληση που έμαθαν, την πώληση …αέρος κοπανιστού.!
Είναι κι’ αυτό μια κάποια λύση, για να
εξασφαλίσουν τον επιούσιο…
Χ. Τ.
No comments:
Post a Comment