Πόση προσβολή αντέχει ο Τσίπρας;
Όταν ο Πανούσης (ο υπουργός, όχι ο διασκεδαστής) έγραφε για την «Αριστερά του Τίποτα», στο μέγαρο Μαξίμου πέταξαν την μπάλα στην εξέδρα. «Δεν αφορούν, προφανώς, ούτε την πολιτική της κυβέρνησης, ούτε κυβερνητικά στελέχη, ούτε τις πολιτικές δυνάμεις που την στηρίζουν» ισχυρίστηκαν.
Είναι το άκρον άωτον της αυτοτύφλωσης ή της κουτοπονηριάς. Προφανώς, προφανέστατα, όσα έγραψε τότε ο Πανούσης αφορούσαν όλους αυτούς και όλα αυτά, που, οι περί τον πρωθυπουργό ερμηνευτές των λεγομένων του, ήθελαν να μην αφορούν, αυτοεξαπατώμενοι και εξαπατώντες τους άλλους.
Γι’ αυτό, επειδή δηλαδή ο προειδοποιών Πανούσης είδε ότι μάλλον τον δουλεύουν, επανήλθε την παραμονή του Πάσχα(!), για να πει ότι αφορούν τον ίδιο τον Τσίπρα ! Πόσο πιο χοντρά να το πει;
Αυτή τη φορά σιωπή. Ξεθύμανε, Πάσχα γαρ, το θέμα. Όμως, μπορεί να περάσει κι αυτό στο ντούκου; Είναι δυνατόν υπουργός να λέει ότι ο πρωθυπουργός (μπορεί και να) είναι «με το 4% των έξαλλων», δηλαδή με αυτό που χαϊδεύει τους κουκουλοφόρους, οι οποίοι «θέλουν νεκρό»; (Ο ίδιος τα λέει αυτά, όχι εμείς).
Σε ολόκληρη τη μεταπολιτευτική πολιτική ιστορία δεν θυμάμαι άλλον υπουργό να έχει πει τέτοιες χοντράδες για τον πρωθυπουργό και να παραμένει στη θέση του. Ο πρωθυπουργός να παριστάνει ότι δεν διαβάζει και ο υπουργός να γράφει, να λέει, να απειλεί με παραίτηση, αλλά (ακόμα) να υπουργεύει!
Τι άλλο να σχολιάσεις πια; Οι λέξεις τείνουν να χάσουν το νόημά τους; Η κουτοπονηριά ως μέθοδος διακυβέρνησης αποθεώνεται:
- Ο πρωθυπουργός προσβάλλεται ανοιχτά από έναν υπουργό του και δεν αντιδρά. Κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Πόση προσβολή αντέχει;
- Ο υπουργός παριστάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται την βαρύτητα της προσβολής που απευθύνει και δεν κάνει το στοιχειώδες: να παραιτηθεί, αφού τον αγνοούν τόσο επιδεικτικά.
Δεν ξέρουμε αν ο πρωθυπουργός ενστερνίζεται τη ρήση του αρχαίου τραγικού Ευριπίδη, «οι ανώτεροι άνθρωποι αντέχουντις προσβολές των κατωτέρων». Αλλά ας προσέξει και αυτήν του Ρωμαίου ιστορικού Τάκιτου: «Οι προσβολές, όταν γίνονται δεκτές με περιφρονητική σιωπή, εξουδετερώνονται. Ομως, όταν γίνονται δεκτές με εκνευρισμό, δείχνουμε ότι, σε έναν βαθμό, αναγνωρίζουμε την αλήθεια των προσβολών».
Δυοίν θάτερον; Πάντως και για τους δυο -πρωθυπουργό και υπουργό- εν προκειμένω ισχύει απολύτως αυτό που έχει πει ο Σαρτρ: «Ο άνθρωπος είναι οι επιλογές του».
Είναι το άκρον άωτον της αυτοτύφλωσης ή της κουτοπονηριάς. Προφανώς, προφανέστατα, όσα έγραψε τότε ο Πανούσης αφορούσαν όλους αυτούς και όλα αυτά, που, οι περί τον πρωθυπουργό ερμηνευτές των λεγομένων του, ήθελαν να μην αφορούν, αυτοεξαπατώμενοι και εξαπατώντες τους άλλους.
Γι’ αυτό, επειδή δηλαδή ο προειδοποιών Πανούσης είδε ότι μάλλον τον δουλεύουν, επανήλθε την παραμονή του Πάσχα(!), για να πει ότι αφορούν τον ίδιο τον Τσίπρα ! Πόσο πιο χοντρά να το πει;
Αυτή τη φορά σιωπή. Ξεθύμανε, Πάσχα γαρ, το θέμα. Όμως, μπορεί να περάσει κι αυτό στο ντούκου; Είναι δυνατόν υπουργός να λέει ότι ο πρωθυπουργός (μπορεί και να) είναι «με το 4% των έξαλλων», δηλαδή με αυτό που χαϊδεύει τους κουκουλοφόρους, οι οποίοι «θέλουν νεκρό»; (Ο ίδιος τα λέει αυτά, όχι εμείς).
Σε ολόκληρη τη μεταπολιτευτική πολιτική ιστορία δεν θυμάμαι άλλον υπουργό να έχει πει τέτοιες χοντράδες για τον πρωθυπουργό και να παραμένει στη θέση του. Ο πρωθυπουργός να παριστάνει ότι δεν διαβάζει και ο υπουργός να γράφει, να λέει, να απειλεί με παραίτηση, αλλά (ακόμα) να υπουργεύει!
Τι άλλο να σχολιάσεις πια; Οι λέξεις τείνουν να χάσουν το νόημά τους; Η κουτοπονηριά ως μέθοδος διακυβέρνησης αποθεώνεται:
- Ο πρωθυπουργός προσβάλλεται ανοιχτά από έναν υπουργό του και δεν αντιδρά. Κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Πόση προσβολή αντέχει;
- Ο υπουργός παριστάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται την βαρύτητα της προσβολής που απευθύνει και δεν κάνει το στοιχειώδες: να παραιτηθεί, αφού τον αγνοούν τόσο επιδεικτικά.
Δεν ξέρουμε αν ο πρωθυπουργός ενστερνίζεται τη ρήση του αρχαίου τραγικού Ευριπίδη, «οι ανώτεροι άνθρωποι αντέχουντις προσβολές των κατωτέρων». Αλλά ας προσέξει και αυτήν του Ρωμαίου ιστορικού Τάκιτου: «Οι προσβολές, όταν γίνονται δεκτές με περιφρονητική σιωπή, εξουδετερώνονται. Ομως, όταν γίνονται δεκτές με εκνευρισμό, δείχνουμε ότι, σε έναν βαθμό, αναγνωρίζουμε την αλήθεια των προσβολών».
Δυοίν θάτερον; Πάντως και για τους δυο -πρωθυπουργό και υπουργό- εν προκειμένω ισχύει απολύτως αυτό που έχει πει ο Σαρτρ: «Ο άνθρωπος είναι οι επιλογές του».
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών
No comments:
Post a Comment