Τιμή και δόξα

ΗΡΩΑΣ ΤΟΥ '40

Κόκκινα πέταλα στη γη, τριαντάφυλλα κομμένα,
πάνω στο χιόνι σκόρπισαν τα νιάτα σου ανθισμένα.
Ασάλευτος στη μοναξιά, γαληνεμένο βλέμμα,
πικρό χυμό έχει η πληγή, μα πορφυρό το στέμμα.

Οδύνη, ή χαμόγελο μοσχοβολούν τα χείλη ;
Κρίνα τα μάτια που 'κλεισαν του φθινοπώρου δείλι.
Έδυσε τ' άστρο της αυγής, που ρόδινο το χρώμα
έβαφε η όψη σου, καθώς, ήλιος που πάει στο γιόμα.

Στα χαρακώματα του νου, σπάω της μνήμης ρόδι,
ρουμπίνια οι κηλίδες σου, κουφέτα για το ξόδι.
Φυλλομετρώ τα χρόνια σου, κι ο άνεμος, με χάδια,
στέλνει γλυκά μηνύματα και Λευτεριάς σημάδια.
Νίκος Μπατσικανής
Το ποίημα το έγραψε ο φίλος Νίκος για την απώλεια του θείου του στο Αλβανικό μέτωπο.
Στη φωτογραφία ο αγέρωχος Έλληνας τσολιάς είναι ο πατέρας μου Νίκος Αξελής 97 χρονών σήμερα, στη Πρεμετή της Αλβανίας.

Αναρτήθηκε από Βασίλης Αξελής