ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Ανοιχτή επιστολή προς:

Την εφημερίδα «Ελληνικός Τύπος»

Αξιότιμε κ. Κρανιά,

Στην εφημερίδα σας «Ελληνικός Τύπος» (αρ. Φ. 996), 10 του Μάη, 2013 και στη σελίδα 5, με τίτλο «Περισκόπιο» και υπότιτλο «το χτες και το σήμερα», αναφέρεστε στην διορατικότητα του αείμνηστου γιατρού Λεωνίδα Πολυμενάκου, όπως αυτή τεκμαίρεται από τηλεφώνημά του προς τον κ. Κώστα Κουτρουμπή, που τον προτρέπει «…να προσέχει τον κ. κ. Σωτήριο»!, αλλά και από την επίσης προτροπή του προς τον κ. πήτερ Ριζάκο να γίνει ιερέας, όπως ο ίδιος αποκάλυψε σε σας, λέγοντάς σας ότι «…ο γιατρός τον επίεζε αλλά εκείνος αντιστέκονταν» !!

Η εποχή στην οποία αναφέρεστε στο σχόλιό σας χαρακτηρίστηκε –εκτός από την διορατικότητα του αείμνηστου γιατρού- και από μια έντονη προσπάθεια χειραφέτησης της παροικίας μας απέναντι στον «δεσποτισμό» που μοιάζει να σας ενοχλεί σήμερα.

Η εφημερίδα «Εβδομάδα» συνέδραμε, στο μέτρο των δυνατοτήτων της, στην προσπάθεια εκείνη, όντας ιδεολογικά αντίθετη προς όλους τους δεσποτισμούς, με εισαγωγικά ή χωρίς, αλλά μη διαθέτοντας το ακαταμάχητο και αποστομωτικό όπλο των εύπλαστων ιδιωτικών τηλεφωνικών επαφών, κατέφευγε πάντα στις παλιομοδίτικες συνταγές δημοσιογραφίας, μια εκ των οποίων είναι και η παρακάτω:

Όταν επικαλούμεθα πράγματα που συνέβησαν στο παρελθόν, για να εκφράσουμε ή να αποδείξουμε μια σημερινή μας θέση ή γνώμη, καλό θα είναι να διασταυρώνουμε τα στοιχεία και τις λεπτομέρειες των γεγονότων, παρά να εφευρίσκουμε και να τα προσαρμόζουμε στην ανάγκη ενίσχυσης των ισχυρισμών μας. Αυτή είναι, άλλωστε και η διαχωριστική γραμμή της σωστής (και όχι κατ’ ανάγκη αλάθητης) από την κακή και κατ’ επιταγήν δημοσιογραφία. Ενώ δηλαδή η πρώτη πάσχει και αγωνίζεται για την αλήθεια «για την Ιστορία ρε γ@μ.το», η δεύτερη κάνει και στην Ιστορία και στην δημοσιογραφία αυτό που λέει το ρήμα της πατουλίδειας ρήσης...

Αντιπαρέρχομαι τα όσα, απαξιωτικά, αναφέρετε για την «Ε» και τους τότε υπεύθυνους της έκδοσής της, αδυνατώντας παντελώς να εννοήσω τον συνειρμό που επιχειρείτε, γράφοντας: «Με άλλα λόγια τους πλήρωσε για να τον κερατώσουν»! Μήπως το ίδιο συμβαίνει και σήμερα;

Αλήθεια, μήπως;;

Ή, μήπως, απλώς σας παρα-πληροφόρησαν: Οπότε, ο υποφαινόμενος που «είναι ακόμα εν ζωή», όπως αναφέρει συνάδελφός σας, ή «απόστρατος», όπως διαπιστώνει τρίτος, δικαιούται να σας ζητήσει μια επεξήγηση, για τα επίμαχα σημεία του σχολίου σας που, εν τη γεροντική του ξεροκεφαλιά, επιμένει ότι τον θίγει βαθύτατα;;

Ευχαριστώ,

Πέτρος Κ. Μπελεγρής

Τορόντο