Ο ΕΒΔΟΜΟΣ ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

ΕΒΔΟΜΟΣ ΜΥΘΟΣ :

«Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν διαπραγματεύτηκε καθόλου το Μνημόνιο»

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Το ελληνικό δημόσιο είχε να καλύψει λήξεις παλαιότερων ομολόγων που μόνο το δίμηνο Απριλίου – Μαΐου έφταναν τα 23,5 δισ. Η ημερομηνία ορόσημο ήταν η 19η Μαΐου 2010 - όταν έληγε ομόλογο ύψους 8,5 δισ. Αν δεν μπορούσε να το αποπληρώσει η Ελλάδα, θα χρεοκοπούσε βίαια την ίδια ημέρα. Μια εθνική τραγωδία, δεδομένου ότι το πρωτογενές έλλειμμα βρισκόταν ακόμα τότε στα 24 δισ., όταν 30 δισ. ήταν το συνολικό ετήσιο κόστος μισθών και συντάξεων δημοσίων υπαλλήλων. 
Στις 3 Μαρτίου 2010 η Ελλάδα ανακοινώνει το τρίτο πακέτο μέτρων. Όλοι ομολογούν ότι η χώρα έχει ανταποκριθεί και με το παραπάνω στις υποχρεώσεις της. Σε αντίθεση όμως με τους κοινοτικούς αξιωματούχους, το Παρίσι και την Ουάσιγκτον, το Βερολίνο κρατά ψυχρή στάση, αποφεύγοντας ακόμη και την παροχή ξεκάθαρης πολιτικής στήριξης. Οι αγορές δεν ηρεμούν. Τα spreads παραμένουν σε πολύ υψηλά επίπεδα. Το ΔΝΤ δεν μπορούσε να καλύψει παρά μόνο ένα μικρό ποσοστό (περίπου 10-12 δισ.) των τεράστιων δανειοδοτικών αναγκών της χώρας για τους επόμενους μήνες. Δημιουργείται η ανάγκη να οικοδομηθεί σε χρόνο μηδέν εναλλακτικός μηχανισμός δανειοδότησης της Ελλάδας. 
Μέσα σε χρόνο ρεκόρ για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, μέσα σε δύο μήνες, από τις αρχές Μαρτίου μέχρι τις αρχές Μαΐου 2010, έχοντας να αντιμετωπίσουμε όλη την αναξιοπιστία της προηγούμενης κυβέρνησης και την επιφυλακτικότητα πολλών ευρωπαίων εταίρων…
α) διαπραγματευτήκαμε και πείσαμε την Ε.Ε. να δημιουργήσει από το μηδέν ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης για τη χρηματοδότηση της Ελλάδας, 
β) διαπραγματευτήκαμε και πετύχαμε τη χρηματοδότηση της χώρας με το ιστορικά πρωτοφανές ποσό των 110 δισ. ευρώ,
γ) διαπραγματευτήκαμε και αποφύγαμε, σε ασφυκτικά χρονικά περιθώρια ακόμη πιο επώδυνες λύσεις στο πλαίσιο του πρώτου Μνημονίου. 
Είναι χαρακτηριστικό ότι τελικά η εκταμίευση της πρώτης δόσης του Μηχανισμού Στήριξης στην Ελλάδα, μετά από όλες τις απαραίτητες διαδικασίες έγκρισης (Ε.Ε. και ΔΝΤ) και τεχνική προεργασίας, ολοκληρώθηκε μόλις στις 18 Μαΐου 2010 το μεσημέρι. Λίγες μόνο ώρες πριν τη λήξη του ομολόγου των 8,5 δισ. στις 19 Μαΐου 2010.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Η έμφαση από την πλευρά των εταίρων δόθηκε στα δύσκολα δημοσιονομικά μέτρα. Οι εναλλακτικές επιλογές δεν ήταν άπειρες, και οι περιορισμοί πολλοί. Η έμφαση ήταν στην άμεση, «εμπροσθοβαρή» μείωση του ελλείμματος με μέτρα σίγουρου αποτελέσματος. Παρ’ όλα αυτά καταφέραμε να μετριάσουμε ή να αποφύγουμε τις πιο επώδυνες λύσεις…
α) Διαπραγματευτήκαμε την επέκταση της περιόδου προσαρμογής σε πέντε χρόνια - η μεγαλύτερη που δόθηκε ποτέ σε χώρα - για να πέσει το έλλειμμα κάτω από το όριο του 3% στο τέλος του 2014.
β) Αποφύγαμε την κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα.
γ) Δεν υπήρξαν μαζικές απολύσεις το δημόσιο και διασώθηκε μέρος του 13ου και του 14ου μισθού στους χαμηλόμισθους του δημόσιου τομέα και στις συντάξεις.

Συμπέρασμα:
Έγινε χωρίς προηγούμενο διαπραγμάτευση, μέσα στις χειρότερες δυνατές συνθήκες που είχαν διαμορφώσει οι χειρισμοί της προηγούμενης κυβέρνησης, και για τους καλύτερους δυνατούς όρους της συμφωνίας με τα δεδομένα εκείνης της περιόδου και κυρίως για να υπάρξει η συμφωνία και μάλιστα, χωρίς να πληγεί ανεπανόρθωτα η χώρα, χωρίς χρεοκοπία. Μια συμφωνία, για την οποία ουδεμία πρόβλεψη υπήρχε στην ΕΕ. Όλα τα εργαλεία που έχουμε σήμερα στη διάθεσή μας, εμείς και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, στήθηκαν με σκληρή διαπραγμάτευση εκ του μηδενός.