Ξεκατινίσματα ΙΙ
POSTED BY TORONTO GREEKBLOGGERS
Από την ημέρα που έπιασε δουλειά στον ραδιοφωνικό σταθμό η νεαρά και ωραιοτάτη (ομολογουμένως) κορασίς, έγιναν εξ ίσου σοβαρές αλλαγές, γύρω και.. πάνω μας.
Για παράδειγμα, αρκετοί έκαναν φαλάκρα, κάποιοι άρχισαν τα ηρεμιστικά, κάποιοι πάλι ερωτεύτηκαν ξανά στα 50, κι άλλοι στα 70 τους, κάποιος ξεροσταλιάζει απ' έξω κάποια βράδια και κάνει τον ταξιτζή, άλλοι πάλι δεν έχουν να φάνε από τα αμέτρητα τηλεφωνήματα για να αφιερώσουν τραγούδια, άλλοι έχασαν τη δουλειά τους για να μη χάσουν την εκπομπή και τις προτροπές για ξέφρενο χορό, και γενικά, όλοι είναι μεσ' την τρελή χαρά.
Κοπελιά, όταν λες απ' το μικρόφωνο στον κόσμο «σηκωθείτε, χορέψτε, τώρα χορεύουμε όλοι...», πιστεύεις πως υπάρχει έστω και ένα χάπατο που θα σηκωνόταν όντως και θα χόρευε μπροστά στο ράδιο; Δηλαδή.. για τ' όνομα τσι Παναγιάς!
Τα τραγούδια επιλεγμένα με φοβερή επιτυχία, δεμένα άπαιχτα μεταξύ τους, σε σημείο να τραβάς και τα υπόλοιπα μαλλιά που σου έμειναν.
Να ακούς παράδειγμα Ξηλούρη, στο «η κόρη του Ήλιου», και καπάκι να ακούς.. Μπέλλου, στο «ένα καράβι απ τον Περαία». Κι αυτό, γιατί, όλως τυχαίως και στα δύο τραγούδια, υπάρχει κι ένα καράβι. Και στο Queens quay έχει καράβια, αλλά δεν κάνουν έτσι. Πάντως, αφού μας λυπήθηκε και δεν ακούσαμε και «το καράβι απ την Περσία» πάλι καλά. Την «φχαριστάμε»..
Και εκεί που μας έκανε λοιπόν και την πολεμική ανταποκρίτρια, περιγράφοντάς μας την είδηση για τα γεγονότα στην Κωνσταντινούπολη, ξαφνικά πήρε μια φόρα, γλίστρησε μάλλον, κι άρχισε να μας λέει άξαφνα κι απ' το πουθενά, για το ότι βρέθηκε σε κάποια πορεία στο Σύνταγμα κάποτε λέει, και πω πω τι χημικά που έπεσαν, και μπρρρρ οι κουκουλοφόροι, λέει.. και ότι αν έχεις άσθμα λέει, είναι πολύ κακό το χημικό στη μούρη (αν έχεις άσθμα και πας σε πορείες, πρέπει να είσαι το λιγότερο μαλάκας ΛΕΩ! τέλος πάντων), κι άλλα πολλά συγκλονιστικά λέει, που βασικά εμείς ανατριχιάζαμε ασταμάτητα δηλαδή, ώσπου ένας από μας το κατάλαβε, κι έκλεισε το κλιματιστικό, και συνήλθαμε.. λέμε!
Μεγάλη απορία επίσης, μας προξένησε μια ..αφιέρωση.
Η αφιέρωση, από την «θεία» στον ..«ανεψιό» (...???) και με πολλή αγάπη, του τραγουδιού «αν είναι η αγάπη αμαρτία». Ρε συ θεία; Δεν είναι αμαρτία; Πλάκα μας κάνεις;
Εκεί που καθόμασταν λοιπόν στο γραφείο μας και ακούγαμε τα "γραφικά" βγάζοντας τα παντεσπάνια μας, κοιταχτήκαμε και είπαμε όλοι μ' ένα στόμα, «Εδώ υπάρχει ένας έρωταααας μεγάαααλοοοος..». Σε σκίσαμε Χριστοδουλέα!
Βρε και τίποτε να μην υπήρχε, σάμπως εμείς αρχίσαμε; Ας πρόσεχαν..
Θεία κάτσε καλάαααα..!
Κάποιος είχε πει ένα πετυχημένο, μήνες πριν, «αυτό πλέον δεν είναι ραδιοφωνικός, μα, βρεφονηπιακός σταθμός».
Όντως, τώρα βλέπουμε πως ήξερε ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τι έλεγε.
TGB
POSTED BY TORONTO GREEKBLOGGERS
Από την ημέρα που έπιασε δουλειά στον ραδιοφωνικό σταθμό η νεαρά και ωραιοτάτη (ομολογουμένως) κορασίς, έγιναν εξ ίσου σοβαρές αλλαγές, γύρω και.. πάνω μας.
Για παράδειγμα, αρκετοί έκαναν φαλάκρα, κάποιοι άρχισαν τα ηρεμιστικά, κάποιοι πάλι ερωτεύτηκαν ξανά στα 50, κι άλλοι στα 70 τους, κάποιος ξεροσταλιάζει απ' έξω κάποια βράδια και κάνει τον ταξιτζή, άλλοι πάλι δεν έχουν να φάνε από τα αμέτρητα τηλεφωνήματα για να αφιερώσουν τραγούδια, άλλοι έχασαν τη δουλειά τους για να μη χάσουν την εκπομπή και τις προτροπές για ξέφρενο χορό, και γενικά, όλοι είναι μεσ' την τρελή χαρά.
Κοπελιά, όταν λες απ' το μικρόφωνο στον κόσμο «σηκωθείτε, χορέψτε, τώρα χορεύουμε όλοι...», πιστεύεις πως υπάρχει έστω και ένα χάπατο που θα σηκωνόταν όντως και θα χόρευε μπροστά στο ράδιο; Δηλαδή.. για τ' όνομα τσι Παναγιάς!
Τα τραγούδια επιλεγμένα με φοβερή επιτυχία, δεμένα άπαιχτα μεταξύ τους, σε σημείο να τραβάς και τα υπόλοιπα μαλλιά που σου έμειναν.
Να ακούς παράδειγμα Ξηλούρη, στο «η κόρη του Ήλιου», και καπάκι να ακούς.. Μπέλλου, στο «ένα καράβι απ τον Περαία». Κι αυτό, γιατί, όλως τυχαίως και στα δύο τραγούδια, υπάρχει κι ένα καράβι. Και στο Queens quay έχει καράβια, αλλά δεν κάνουν έτσι. Πάντως, αφού μας λυπήθηκε και δεν ακούσαμε και «το καράβι απ την Περσία» πάλι καλά. Την «φχαριστάμε»..
Και εκεί που μας έκανε λοιπόν και την πολεμική ανταποκρίτρια, περιγράφοντάς μας την είδηση για τα γεγονότα στην Κωνσταντινούπολη, ξαφνικά πήρε μια φόρα, γλίστρησε μάλλον, κι άρχισε να μας λέει άξαφνα κι απ' το πουθενά, για το ότι βρέθηκε σε κάποια πορεία στο Σύνταγμα κάποτε λέει, και πω πω τι χημικά που έπεσαν, και μπρρρρ οι κουκουλοφόροι, λέει.. και ότι αν έχεις άσθμα λέει, είναι πολύ κακό το χημικό στη μούρη (αν έχεις άσθμα και πας σε πορείες, πρέπει να είσαι το λιγότερο μαλάκας ΛΕΩ! τέλος πάντων), κι άλλα πολλά συγκλονιστικά λέει, που βασικά εμείς ανατριχιάζαμε ασταμάτητα δηλαδή, ώσπου ένας από μας το κατάλαβε, κι έκλεισε το κλιματιστικό, και συνήλθαμε.. λέμε!
Μεγάλη απορία επίσης, μας προξένησε μια ..αφιέρωση.
Η αφιέρωση, από την «θεία» στον ..«ανεψιό» (...???) και με πολλή αγάπη, του τραγουδιού «αν είναι η αγάπη αμαρτία». Ρε συ θεία; Δεν είναι αμαρτία; Πλάκα μας κάνεις;
Εκεί που καθόμασταν λοιπόν στο γραφείο μας και ακούγαμε τα "γραφικά" βγάζοντας τα παντεσπάνια μας, κοιταχτήκαμε και είπαμε όλοι μ' ένα στόμα, «Εδώ υπάρχει ένας έρωταααας μεγάαααλοοοος..». Σε σκίσαμε Χριστοδουλέα!
Βρε και τίποτε να μην υπήρχε, σάμπως εμείς αρχίσαμε; Ας πρόσεχαν..
Θεία κάτσε καλάαααα..!
Κάποιος είχε πει ένα πετυχημένο, μήνες πριν, «αυτό πλέον δεν είναι ραδιοφωνικός, μα, βρεφονηπιακός σταθμός».
Όντως, τώρα βλέπουμε πως ήξερε ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τι έλεγε.
TGB
Σε «φχαριστάμε» για την αναδημοσίευση και τα εύσημα αγαπητέ συνάδελφε :)
ReplyDelete