Αγαπητέ κ. Αντίποδα, πάρε τις παρακάτω σκόρπιες σκέψεις
μου και καν ‘τες ό, τι θέλεις…. Σε 'φχαριστώ!
Οι σβουριχτές
πέφτουν σύννεφο…..
ΣΤΑ όρια, -μεταξύ …ηδονής και …οδύνης- βρίσκεται η
παλιοπαρέα της πέηπ.
Έχουν μπερδευτεί λίγο από την ηδονή των …επιτυχιών τους και
την οδύνη των αποτελεσμάτων!! Δεν γνωρίζουν πόσο καλά, ή σκ@τ@ τα έκαναν. Σε
όλα τα επίπεδα!! Δεν άφησαν τίποτα όρθιο, όχι μόνο για την παροικία που «αγαπούν»
αλλά και για τον εαυτό τους που δεν ξέρουν αν αγαπούν!! Χαίρονται με τα
αποτελέσματα των «επιτυχιών» τους αλλά σκουπίζουν τα σάλια, από το φτύσιμο που
δέχονται πανταχόθεν, θεωρώντας τα ως βρόχινες ψιχάλες!! Κι’ όσοι περισσότεροι
μαζεύονται τόσο τα’ αποσκ@τ@νουν. Είναι όλοι τους, ένας κι’ ένας, διαλεχτοί. Ο ένας
διαλέγει τον άλλο και οι δυο τον επόμενο κι’ ούτω καθ’ εξής… Διαμάντια.! Ό, τι …ξεσκαρτάρισμα
είχε η παροικία, εκεί μαζεύτηκε. Ανακάτεψαν την παροικία χωρίς λόγο. Ή μάλλον
για το δικό τους λόγο. Μήπως και την κουμαντάρουν!!! Στην αρχή τσίμπησαν και
κάποιοι υψηλά ιστάμενοι, βοηθώντας τους ο καθένας με τον τρόπο του. Τελευταία,
με το μεγάλωμα της …αγέλης τους, τους πήραν μυρωδιά κι’ ένας-ένας αποχωρούν. Δεν
θέλουν να τους βλέπουν στα μάτια τους. Τους έρχονται απ’ όλες τις μεριές οι
σβουριχτές. ΔΕΝ ξέρουν αν πάνε ή αν έρχονται… Ενώ είναι φανερό ότι μόνο να πάνε
μπορούν…
Σε ευχαριστώ!!!
Νι. Ταφ.
No comments:
Post a Comment