Πάγκαλος: 

Η πατρίδα θα πρέπει να ευγνωμονεί Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου και ΠΑΣΟΚ 
για τη δημιουργία του Μηχανισμού Στήριξης 

Χωρίς σχόλια διαβάστε τι ξεκάθαρες κουβέντες είπε σήμερα ο Θ. Πάγκαλος:

«Κατ’ αρχήν δεν προβλεπόταν ποτέ ότι μία χώρα θα μπορούσε να έχει ανάγκη μηχανισμού στήριξης ενώ είναι χώρα του ευρώ, της ευρωζώνης. Δεν προβλεπόταν, ήταν αδιανόητο… Δεν υπήρχε μηχανισμός στήριξης. Άρα εμείς δεν προσφύγαμε σε κανένα μηχανισμό στήριξης που υπήρχε και μπορούσαμε να τον επιλέξουμε».

«Τον μηχανισμό στήριξης τον έφτιαξε η Ε.Ε. μετά από τις πιέσεις της ελληνικής κυβέρνησης και συγκεκριμένα του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος το πέτυχε αυτό. Είναι ιστορική του νίκη ότι πέτυχε τη δημιουργία του μηχανισμού στήριξης».

«Θα μπορούσαν να μας δώσουν μία κλωτσιά και να πουν έξω εσείς, δεν έχει μηχανισμό στήριξης. Και να δώσουν και ένα μάθημα. Και αυτό ήταν μία ισχυρότατη άποψη και στη Γερμανία και σε άλλες χώρες. Ο μηχανισμός επετεύχθη μετά από σκληρές προσπάθειες και σκληρές διαπραγματεύσεις. Και βεβαίως έπαιξε σημαντικό ρόλο και ο τότε πρωθυπουργός και ο τότε υπουργός οικονομικών, ο κ. Παπακωνσταντίνου».

«…Τί συνέβη. Δεν διαπιστώσαμε ότι είχαμε ανάγκη από στήριξη. Διαπιστώσαμε ότι δεν μας δάνειζε κανείς, ότι πλησίαζε ο μήνας που έπρεπε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, δεν είχαμε διαθέσιμα, είχαν τελειώσει. Είναι πολύ απλό, ο καθένας μπορεί να το φανταστεί. Ο καθένας που έχει ένα μαγαζί, ο κάθε οικογενειάρχης, δεν έχει τίποτα το συρτάρι, δεν έχει τίποτα το σεντούκι, δεν έχει τίποτα το μαξιλάρι. Να τυπώσεις χρήματα δεν μπορείς γιατί η πρέσα είναι στην Φρανκφούρτη, άρα πρέπει κάπου να βρεις λεφτά. Κανένας δεν σου δανείζει γιατί όλοι σε έχουν πάρει χαμπάρι. Αυξάνεται το χρέος σου αντί να μειώνεται και το έλλειμμα σου, συστηματικά και σε όλη την περίοδο Καραμανλή, είναι πολύ υπέρτερο του ορίου του 3%».

«Εκεί λοιπόν ανατρέπεται όλη αυτή η πολύ σκοτεινή προοπτική και αρχίζει να δημιουργείται η ιδέα του μηχανισμού στήριξης. Εξ΄αρχής – κι εγώ το λέω πολύ σαφώς και πολύ υπεύθυνα, ότι θα μπορούσε να υπάρξει μηχανισμός στήριξης χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Και μάλιστα ήταν σαφής και ο λόγος για τον οποίο δεν μπορούσε να υπάρξει κάτι τέτοιο. Διότι όλοι αυτοί έπρεπε να βγάλουν χρήματα από τους προϋπολογισμούς τους. Να πουν στο Γερμανό πολίτη, ξέρεις μάγκα εγώ θα δώσω τόσα στους Έλληνες. Να πει στους Γάλλους πολίτες ο Σαρκοζί, ή στους Ολλανδούς, στους Φιλανδούς, ότι εμείς θα δώσουμε στους Έλληνες γιατί έχουμε αποφασίσει να δώσουμε στους έλληνες. Και η πρώτη και λογική ερώτηση που θα έθετε ο τύπος ή η επιστημονική κοινότητα σε αυτές τις χώρες θα ήταν: Καλά, γιατί δεν πάνε στο ΔΝΤ; Δηλαδή η ύπαρξη του ΔΝΤ ήταν προϋπόθεση για την ύπαρξη μηχανισμού στήριξης».

«…Αν υπήρχαν αντιρρήσεις , στο Υπουργικό Συμβούλιο; Τι αντιρρήσεις; Οι αντιρρήσεις αυτές θα ήταν αντιρρήσεις για το Μνημόνιο. Θα ήταν επιχειρήματα υπέρ της χρεοκοπίας και υπέρ της δραχμής. Όχι, δεν βγήκε κανένας να πει πάμε στη δραχμή, σύρτε τους στο διάολο, δεν μας ενδιαφέρει ο μηχανισμός στήριξης, γιατί αυτό θα γινόταν. Δεν υπήρχε περίπτωση δηλαδή να πούμε στους άλλους: θα μας δώσετε από την τσέπη σας, θα μας δώσετε από τον προϋπολογισμό σας, εμείς δεν δεχόμαστε να πάμε στο ΔΝΤ».

«…Το ΠΑΣΟΚ ήταν κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να βάλει την Ελλάδα στο μηχανισμό στήριξης με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, ήμαστε περήφανοι για αυτό, εγώ τουλάχιστον είμαι υπερήφανος για αυτό και θεωρώ ότι πρέπει να είναι μεγάλη η ευγνωμοσύνη της πατρίδας στον Γιώργο Παπανδρέου και στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, που αυτή τη στιγμή έχουν μπει στο στόχαστρο για άλλους λόγους».