Search This Blog
Monday, December 31, 2012
Άνθρωπος της χρονιάς
Ο Νίκωνας Γεωργακόπουλος.!
Συζητώντας προχθές μια μεγάλη παρέα ομογενών, σε κάποια
μάζωξή τους σε δημόσιο χώρο, για τα κοινοτικά, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι στον
πρόεδρό της Νίκωνα Γεωργακόπουλο ανήκει ο φετινός τίτλος του ανθρώπου της χρονιάς.!
Και τούτο διότι ήταν οι υπεράνθρωπες προσπάθειές του οι οποίες έσωσαν την
καταρρέουσα οικονομικά Ελληνική Κοινότητα Τορόντο, εξ’ αιτίας της κακής
διαχείρισης κατά τη δεκαετία Μενεγάκη-Γερονικολού.
Εμείς συμφωνούμε και μεταφέρουμε δημόσια την απόφασή τους
αυτή η οποία πάρθηκε με μια μόλις …αποχή.!!!
Ο Αη-Βασίλης μεταφέρει στον Νίκωνα τον ...τίτλο του Man of the year |
Θερμά συγχαρητήρια…
Κάπως έτσι παρέλαβε την Κοινότητα ο Νίκωνας... |
Sunday, December 30, 2012
Οι κηπουροί και τα ...ζιζάνια .!
Πολλά δεν μπορεί να συγχωρήσει ακόμα και το
λεγόμενο "βαθύ " - ή μήπως το "ρηχό";- ΠΑΣΟΚ στον πρώην Πρόεδρό του.
Σε όλη του την πορεία ο Γιώργος Παπανδρέου λειτούργησε με αποκλεισμούς στο κόμμα, δεν "έδινε γραμμή" και το ...χειρότερο, δεν συνήθιζε να συγχρωτίζεται και να "τρώει" με το οικονομικό κατεστημένο.
Η ανάγκη όλων να αποδομήσουν την εικόνα του και τις προσπάθειές του για να κρατήσει όρθια την Ελλάδα, η ανάγκη να εξαφανίσουν το "όνομα" Παπανδρέου ώστε να μην αποτελέσει απειλή για το μέλλον -αν ήταν στην Ρωσία των Μπολσεβίκων θα τον είχαν στήσει στα δέκα μέτρα με συνοπτικές, ή και ...καθόλου, διαδικασίες- ενώνει δεξιούς, αριστερούς και πρώην συντρόφους!.
Έφτιαξαν λοιπόν, τον περίφημο όρο "κηπουροί" για να μειώσουν όλους όσους επί δικής του πρωθυπουργίας αποτέλεσαν ηγετική ομάδα της κυβέρνησης.
Βέβαια, είναι γνωστό ότι οι κηπουροί έχουν ως καθήκον να ξεβοτανίζουν τα "ζιζάνια".... αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία, για το πόσο πετυχημένα το προσπάθησαν και ποιοί....
Αποκάλεσαν τους "κηπουρούς" ανίκανους, ουρανοκατέβατους, ότι δεν είχαν σχέση με την πολιτική, ότι ήταν μικροί, λίγοι, ανάξιοι, μοιραίοι έως προσφάτως (μικρό) "απατεώνες" – γιατί πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί μια κίνηση ενός "πανίσχυρου" τσάρου της οικονομίας να διαγράψει από μια λίστα συγγενικά του πρόσωπα, σαν παιδάκι που προσπαθεί να κλέψει στις πανελλαδικές.!
Σε μια ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία, οι υπουργοί δεν είναι απαραίτητο να αποτελούν ούτε κομματικά μέλη, ούτε βουλευτές, ούτε επαγγελματίες πολιτικοί.
Σε ένα κόμμα που λειτουργεί δημοκρατικά, δεν είναι απαραίτητες οι "ομάδες", "υποομάδες", "ρεύματα".....
Όλοι όμως, οι αρχηγοί κομμάτων, οι πρωθυπουργοί, έχουν κοντά τους κάποιους ανθρώπους που εμπιστεύονται. Αυτό ίσχυε και θα ισχύει. Δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε βέβαια, το γεγονός ότι ο Παπανδρέου γνώριζε ότι είχε όλο το διάστημα της ηγεσίας του, μια ομάδα φανατικά απέναντι σε κάθε του κίνηση να τον υπονομεύει....
Φυσικά, έγιναν λάθη. Φυσικά και κάποιοι δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Κάποιοι μάλιστα, μόλις είδαν το καράβι να κλυδωνίζεται έσπευσαν να διαχωρίσουν τη θέση τους για να διαδραματίσουν ρόλο σε μια "μεταπαπανδρεϊκή" εποχή.
Ο Γιώργος Παπανδρέου ως πρωθυπουργός επιχείρησε να αλλάξει νοοτροπίες ...βίαια, θα λέγαμε, γιατί η κρίση και το τεράστιο χρέος που του κληρονόμησε η παρθενογεννημένη επί Σαμαρά, ΝΔ, του Καραμανλή, επέβαλε να κάνει πολλές κινήσεις μεταρρυθμιστικές ταυτόχρονα και παράλληλα με το σοκ της μείωσης των εισοδημάτων, η κοινωνία δεν μπόρεσε να το αποδεχθεί.
Ο λόγος που όλοι επιτίθενται σήμερα, είναι απλός. ΔΕΝ υποχώρησε σε συμφέροντα και ιδιαίτερα ΔΕΝ έκανε χατίρια στον ΤΥΠΟ και γενικά στα ΜΜΕ, αντιθέτως, από δικές του ενέργειες, της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ 2009-11 επιτεύχθηκε το αδιανόητο να οδηγούνται στη φυλακή εκδότες, λόγω χρεών....
Σε όλη του την πορεία ο Γιώργος Παπανδρέου λειτούργησε με αποκλεισμούς στο κόμμα, δεν "έδινε γραμμή" και το ...χειρότερο, δεν συνήθιζε να συγχρωτίζεται και να "τρώει" με το οικονομικό κατεστημένο.
Η ανάγκη όλων να αποδομήσουν την εικόνα του και τις προσπάθειές του για να κρατήσει όρθια την Ελλάδα, η ανάγκη να εξαφανίσουν το "όνομα" Παπανδρέου ώστε να μην αποτελέσει απειλή για το μέλλον -αν ήταν στην Ρωσία των Μπολσεβίκων θα τον είχαν στήσει στα δέκα μέτρα με συνοπτικές, ή και ...καθόλου, διαδικασίες- ενώνει δεξιούς, αριστερούς και πρώην συντρόφους!.
Έφτιαξαν λοιπόν, τον περίφημο όρο "κηπουροί" για να μειώσουν όλους όσους επί δικής του πρωθυπουργίας αποτέλεσαν ηγετική ομάδα της κυβέρνησης.
Βέβαια, είναι γνωστό ότι οι κηπουροί έχουν ως καθήκον να ξεβοτανίζουν τα "ζιζάνια".... αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία, για το πόσο πετυχημένα το προσπάθησαν και ποιοί....
Αποκάλεσαν τους "κηπουρούς" ανίκανους, ουρανοκατέβατους, ότι δεν είχαν σχέση με την πολιτική, ότι ήταν μικροί, λίγοι, ανάξιοι, μοιραίοι έως προσφάτως (μικρό) "απατεώνες" – γιατί πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί μια κίνηση ενός "πανίσχυρου" τσάρου της οικονομίας να διαγράψει από μια λίστα συγγενικά του πρόσωπα, σαν παιδάκι που προσπαθεί να κλέψει στις πανελλαδικές.!
Σε μια ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία, οι υπουργοί δεν είναι απαραίτητο να αποτελούν ούτε κομματικά μέλη, ούτε βουλευτές, ούτε επαγγελματίες πολιτικοί.
Σε ένα κόμμα που λειτουργεί δημοκρατικά, δεν είναι απαραίτητες οι "ομάδες", "υποομάδες", "ρεύματα".....
Όλοι όμως, οι αρχηγοί κομμάτων, οι πρωθυπουργοί, έχουν κοντά τους κάποιους ανθρώπους που εμπιστεύονται. Αυτό ίσχυε και θα ισχύει. Δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε βέβαια, το γεγονός ότι ο Παπανδρέου γνώριζε ότι είχε όλο το διάστημα της ηγεσίας του, μια ομάδα φανατικά απέναντι σε κάθε του κίνηση να τον υπονομεύει....
Φυσικά, έγιναν λάθη. Φυσικά και κάποιοι δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Κάποιοι μάλιστα, μόλις είδαν το καράβι να κλυδωνίζεται έσπευσαν να διαχωρίσουν τη θέση τους για να διαδραματίσουν ρόλο σε μια "μεταπαπανδρεϊκή" εποχή.
Ο Γιώργος Παπανδρέου ως πρωθυπουργός επιχείρησε να αλλάξει νοοτροπίες ...βίαια, θα λέγαμε, γιατί η κρίση και το τεράστιο χρέος που του κληρονόμησε η παρθενογεννημένη επί Σαμαρά, ΝΔ, του Καραμανλή, επέβαλε να κάνει πολλές κινήσεις μεταρρυθμιστικές ταυτόχρονα και παράλληλα με το σοκ της μείωσης των εισοδημάτων, η κοινωνία δεν μπόρεσε να το αποδεχθεί.
Ο λόγος που όλοι επιτίθενται σήμερα, είναι απλός. ΔΕΝ υποχώρησε σε συμφέροντα και ιδιαίτερα ΔΕΝ έκανε χατίρια στον ΤΥΠΟ και γενικά στα ΜΜΕ, αντιθέτως, από δικές του ενέργειες, της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ 2009-11 επιτεύχθηκε το αδιανόητο να οδηγούνται στη φυλακή εκδότες, λόγω χρεών....
Πώς να του το συγχωρήσουν αυτό;....
Και ενώ η ΝΔ μετρά μήνες συγκυβέρνησης με τα πρώτα σκάνδαλα να σκάνε.... μπαίνει μπροστά η επιχείρηση ηθικής σπίλωσης της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, με στόχο τον ίδιο τον Γιώργο Παπανδρέου ....για άλλη μια φορά....
ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ:
Δεν φοβάμαι τίποτα.!
Από τη συνέντευξη στη RealNews και την Κάτια Μακρή
Κ. ΜΑΚΡΗ: Στην αρχική λίστα που σας έστειλαν από τη Γαλλία υπήρχαν τα ονόματα των συγγενών σας; Πως είναι δυνατόν να μην τα είδατε διαβάζοντας τον κατάλογο;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Δεν υπήρχε «κατάλογος» – υπήρχαν πάνω από 2000 αρχεία. Δεν τα είδα ένα-ένα ούτε είχα εικόνα όλων των ονομάτων. Όπως έχω πει και στη Βουλή, ζήτησα τα 20 ονόματα με τα μεγαλύτερα ποσά και αυτά έδωσα στον κ. Καπελέρη. Στη συνέχεια έδωσα όλα τα αρχεία στον κ. Διώτη για έλεγχο.
Κ. ΜΑΚΡΗ: Επιμένετε ότι δεν αφαιρέσατε εσείς τα ονόματα από τη λίστα. Πώς εξηγείτε όμως ότι η σύγκριση των δύο καταλόγων , αυτής που παραδώσατε τον περασμένο Φεβρουάριο στον κ. Διώτη και της νέας που έστειλαν οι Γάλλοι έδειξε πως υπήρχαν τρεις επιπλέον φάκελοι και αυτοί αφορούσαν συγγενείς σας;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Δεν θέλω να κάνω εικασίες. Αυτά θα τα βρουν οι έρευνες που θα γίνουν. Εγώ απλώς επαναλαμβάνω ότι παρέδωσα όλα τα στοιχεία που είχα παραλάβει από τις Γαλλικές Αρχές. Επικαλούμαι την απλή λογική: όταν ανά πάσα στιγμή μπορούσε να γίνει αντιπαράθεση με την αυθεντική λίστα στη Γαλλία, γιατί να έπαιρνα το τεράστιο ρίσκο να αφαιρέσω 3-4 ονόματα με απευθείας ταυτοποίηση με εμένα;
Κ. ΜΑΚΡΗ: Υπονοείτε ότι υπάρχει περίπτωση να προστέθηκαν από κάποιον άλλο αυτά τα ονόματα των συγγενών σας;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Δεν το γνωρίζω ούτε μπορώ να πω κάτι συγκεκριμένο χωρίς να έχω στοιχεία. Όμως η λίστα «ταξίδεψε» και πέρασε από πολλά χέρια, αφότου έφυγε από εμένα. Δικαιοσύνη και διωκτικές Αρχές πρέπει να διερευνήσουν άμεσα ποιος είχε το κίνητρο να κάνει μια τόσο χοντροκομμένη αλλοίωση με στόχο την ενοχοποίησή μου.
Θα ήμουν ανόητος να «παρέμβω» σε ένα ψηφιακό αρχείο τέτοιου είδους, του οποίου το πρωτότυπο δεν το είχα καν, αφού βρίσκεται στην Γαλλία και μπορούσε να έλθει οποιαδήποτε στιγμή.
Κ. ΜΑΚΡΗ: Στην ανακοίνωσή σας λέτε ότι δεν θα γίνετε εξιλαστήριο θύμα. Εννοείτε πως μ’ αυτόν τον τρόπο όλη η ευθύνη πέφτει πάνω σας και απαλλάσσονται ο κ. Βενιζέλος και οι κ.κ. Καπελέρης και Διώτης;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Είναι υπερβολικά βολικό η όλη ιστορία αυτή τελικά να καταλήγει σε «ευθύνες Παπακωνσταντίνου». Εγώ δεν ήμουν αυτός που αναζήτησε τη λίστα και την έφερε στην Ελλάδα; Εγώ δεν την έδωσα για έλεγχο, που κακώς δεν έγινε; Σίγουρα δεν ήμουν εγώ αυτός ο Υπουργός Οικονομικών που όταν του ζητήθηκε εντολή έρευνας, δεν την έδωσε, και αντιθέτως απέσυρε τη λίστα από τις διωκτικές Αρχές.
Κ. ΜΑΚΡΗ: Φοβάστε τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης και την αναζήτηση πολιτικών και ενδεχομένως ποινικών ευθυνών σε βάρος σας;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Δεν φοβάμαι τίποτα. Όλοι κρινόμαστε από τις πράξεις μας και τις παραλείψεις μας. Σίγουρα θα μπορούσε να είχε γίνει καλύτερος χειρισμός του όλου θέματος. Αλλά θεωρώ αδιανόητο να μου προσάπτει οποιοσδήποτε ευθύνες για μη καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, όταν όλα όσα έχουν γίνει στον τομέα αυτό (ο οικονομικός εισαγγελέας, η αυστηροποίηση των ποινών, η άρση τραπεζικού απορρήτου) έγιναν την περίοδο που ήμουν υπουργός Οικονομικών, και παρά σφοδρές αντιδράσεις τόσο στο Υπουργικό Συμβούλιο όσο και στη Βουλή.
Κ. ΜΑΚΡΗ: Στην αρχική λίστα που σας έστειλαν από τη Γαλλία υπήρχαν τα ονόματα των συγγενών σας; Πως είναι δυνατόν να μην τα είδατε διαβάζοντας τον κατάλογο;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Δεν υπήρχε «κατάλογος» – υπήρχαν πάνω από 2000 αρχεία. Δεν τα είδα ένα-ένα ούτε είχα εικόνα όλων των ονομάτων. Όπως έχω πει και στη Βουλή, ζήτησα τα 20 ονόματα με τα μεγαλύτερα ποσά και αυτά έδωσα στον κ. Καπελέρη. Στη συνέχεια έδωσα όλα τα αρχεία στον κ. Διώτη για έλεγχο.
Κ. ΜΑΚΡΗ: Επιμένετε ότι δεν αφαιρέσατε εσείς τα ονόματα από τη λίστα. Πώς εξηγείτε όμως ότι η σύγκριση των δύο καταλόγων , αυτής που παραδώσατε τον περασμένο Φεβρουάριο στον κ. Διώτη και της νέας που έστειλαν οι Γάλλοι έδειξε πως υπήρχαν τρεις επιπλέον φάκελοι και αυτοί αφορούσαν συγγενείς σας;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Δεν θέλω να κάνω εικασίες. Αυτά θα τα βρουν οι έρευνες που θα γίνουν. Εγώ απλώς επαναλαμβάνω ότι παρέδωσα όλα τα στοιχεία που είχα παραλάβει από τις Γαλλικές Αρχές. Επικαλούμαι την απλή λογική: όταν ανά πάσα στιγμή μπορούσε να γίνει αντιπαράθεση με την αυθεντική λίστα στη Γαλλία, γιατί να έπαιρνα το τεράστιο ρίσκο να αφαιρέσω 3-4 ονόματα με απευθείας ταυτοποίηση με εμένα;
Κ. ΜΑΚΡΗ: Υπονοείτε ότι υπάρχει περίπτωση να προστέθηκαν από κάποιον άλλο αυτά τα ονόματα των συγγενών σας;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Δεν το γνωρίζω ούτε μπορώ να πω κάτι συγκεκριμένο χωρίς να έχω στοιχεία. Όμως η λίστα «ταξίδεψε» και πέρασε από πολλά χέρια, αφότου έφυγε από εμένα. Δικαιοσύνη και διωκτικές Αρχές πρέπει να διερευνήσουν άμεσα ποιος είχε το κίνητρο να κάνει μια τόσο χοντροκομμένη αλλοίωση με στόχο την ενοχοποίησή μου.
Θα ήμουν ανόητος να «παρέμβω» σε ένα ψηφιακό αρχείο τέτοιου είδους, του οποίου το πρωτότυπο δεν το είχα καν, αφού βρίσκεται στην Γαλλία και μπορούσε να έλθει οποιαδήποτε στιγμή.
Κ. ΜΑΚΡΗ: Στην ανακοίνωσή σας λέτε ότι δεν θα γίνετε εξιλαστήριο θύμα. Εννοείτε πως μ’ αυτόν τον τρόπο όλη η ευθύνη πέφτει πάνω σας και απαλλάσσονται ο κ. Βενιζέλος και οι κ.κ. Καπελέρης και Διώτης;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Είναι υπερβολικά βολικό η όλη ιστορία αυτή τελικά να καταλήγει σε «ευθύνες Παπακωνσταντίνου». Εγώ δεν ήμουν αυτός που αναζήτησε τη λίστα και την έφερε στην Ελλάδα; Εγώ δεν την έδωσα για έλεγχο, που κακώς δεν έγινε; Σίγουρα δεν ήμουν εγώ αυτός ο Υπουργός Οικονομικών που όταν του ζητήθηκε εντολή έρευνας, δεν την έδωσε, και αντιθέτως απέσυρε τη λίστα από τις διωκτικές Αρχές.
Κ. ΜΑΚΡΗ: Φοβάστε τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης και την αναζήτηση πολιτικών και ενδεχομένως ποινικών ευθυνών σε βάρος σας;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Δεν φοβάμαι τίποτα. Όλοι κρινόμαστε από τις πράξεις μας και τις παραλείψεις μας. Σίγουρα θα μπορούσε να είχε γίνει καλύτερος χειρισμός του όλου θέματος. Αλλά θεωρώ αδιανόητο να μου προσάπτει οποιοσδήποτε ευθύνες για μη καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, όταν όλα όσα έχουν γίνει στον τομέα αυτό (ο οικονομικός εισαγγελέας, η αυστηροποίηση των ποινών, η άρση τραπεζικού απορρήτου) έγιναν την περίοδο που ήμουν υπουργός Οικονομικών, και παρά σφοδρές αντιδράσεις τόσο στο Υπουργικό Συμβούλιο όσο και στη Βουλή.
ΟΛΟΙ (!) εκτός των εισαγγελέων,
…γνωρίζουν.!!!
Σε πλήθος ΜΜΕ διέρρευσε το αναλυτικό πόρισμα των οικονομικών εισαγγελέων για την αφαίρεση ονομάτων από την περίφημη «λίστα Λαγκάρντ».
Διαβάζοντάς το προσεκτικά, διαπιστώνει κανείς ότι οι εισαγγελείς δεν διατυπώνουν την παραμικρή κρίση για το ποιος και με ποιον τρόπο αλλοίωσε την πρωτότυπη λίστα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εισαγγελείς είχαν στα χέρια τους μόνο το αντίτυπο της λίστας που είχε κρατήσει στο συρτάρι του ο Ευάγγελος Βενιζέλος και μ' αυτό κατέληξαν σε συμπεράσματα συγκριτικά με τη λίστα από τη Γαλλία.
Κατά συνέπεια, είναι μάλλον επιπόλαιες οι διάφορες «βεβαιότητες» που διατυπώνονται για πιθανές ποινικές ευθύνες του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, καθώς θα πρέπει πρώτα να αποδειχθεί με κάποιον τρόπο η δική του παρεμβολή...
Σε πλήθος ΜΜΕ διέρρευσε το αναλυτικό πόρισμα των οικονομικών εισαγγελέων για την αφαίρεση ονομάτων από την περίφημη «λίστα Λαγκάρντ».
Διαβάζοντάς το προσεκτικά, διαπιστώνει κανείς ότι οι εισαγγελείς δεν διατυπώνουν την παραμικρή κρίση για το ποιος και με ποιον τρόπο αλλοίωσε την πρωτότυπη λίστα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εισαγγελείς είχαν στα χέρια τους μόνο το αντίτυπο της λίστας που είχε κρατήσει στο συρτάρι του ο Ευάγγελος Βενιζέλος και μ' αυτό κατέληξαν σε συμπεράσματα συγκριτικά με τη λίστα από τη Γαλλία.
Κατά συνέπεια, είναι μάλλον επιπόλαιες οι διάφορες «βεβαιότητες» που διατυπώνονται για πιθανές ποινικές ευθύνες του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, καθώς θα πρέπει πρώτα να αποδειχθεί με κάποιον τρόπο η δική του παρεμβολή...
Saturday, December 29, 2012
Κόρες και γαμπροί του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου τα ονόματα που αφαιρέθηκαν από τη Λίστα Λαγκάρντ…
Η μία ξαδέρφη και οι δύο σύζυγοι των εξαδέλφων του πρώην υπουργού Γιώργου Παπακωνσταντίνου είναι τα πρόσωπα που είχαν αφαιρεθεί από τη λίστα Λαγκάρντ.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες, τα τρία πρόσωπα που λείπουν από την λίστα Λαγκάρντ και εντόπισαν στην αυθεντική λίστα οι οικονομικοί εισαγγελείς είναι οι εξης:
Ελένη Παπακωνσταντίνου, ξαδέλφη του Γιώργου Παπακωνσταντίνου και κόρη του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου.
Συμεών Σικιαρίδης, σύζυγος της Ελένης Παπακωνσταντίνου.
Ανδρέας Ροσόνης, σύζυγος της άλλης ξαδέλφης του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, Μαρίνας.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες, τα τρία πρόσωπα που λείπουν από την λίστα Λαγκάρντ και εντόπισαν στην αυθεντική λίστα οι οικονομικοί εισαγγελείς είναι οι εξης:
Ελένη Παπακωνσταντίνου, ξαδέλφη του Γιώργου Παπακωνσταντίνου και κόρη του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου.
Συμεών Σικιαρίδης, σύζυγος της Ελένης Παπακωνσταντίνου.
Ανδρέας Ροσόνης, σύζυγος της άλλης ξαδέλφης του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, Μαρίνας.
Πατέρας των δυο κυριών και πεθερός των δυο κυρίων, είναι ο Μιχάλης Παπακωσταντίνου, ο γνωστός υπουργός Εξωτερικών, των κυβερνήσεων της Ν. Δ.!!!
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΛΟΓΟΣ
ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΤΥΧΕΙ !...
Νάτη η συγχορδία των ενάρετων και νομοταγών ταγών της κοινωνίας, λάβροι κατά του ...εγκληματία Παπακωνσταντίνου, που έκρυψε τις καταθέσεις των πρώτων ξαδέρφων του.
Αν είναι παράνομες ; Δεν είναι γνωστό, ακόμα, αλλά ποιος νοιάζεται ; Ο Παπακωνσταντίνου φταίει ! Κι αν δεν τόχει κάνει αυτός, αλλά άλλος ; Αν έχει γίνει κάποιο λάθος ; Ψιλοπράγματα : τις ...μαλακίες του Συντάγματος, περί "αθωότητας του όποιου κατηγορουμένου, μέχρι την καταδίκη του", θα προσέξουμε τώρα ! Αφού ο ...επιφανής συνταγματολόγος έκανε την αρχή και διέγραψε τον Παπακωνσταντίνου, από το κομματίδιό του, αποφασίζοντας και διατυμπανίζοντας την ενοχή του...
Μεγάλε Βαγγέλη ! Να, η ευκαιρία να τα ξαναβρείς με τους διαπλεκόμενούς σου, αν και αργός, πρόλαβες και την έπιασες απ΄ τα μαλλιά ! Για κοίτα τους όλους : Megaλοι, Αλαφούζοι, ακόμα κι ο Θέμος (!) στο πλευρό σου : η απόφασή σου θέσφατο γι΄ αυτούς. Περασμένα - ξεχασμένα !...
Αλήθεια, τι σε κάνει να πιστεύεις, πως αυτή τη φορά θα σου πάνε καλά τα πράγματα ; Σταμάτησε ο διάβολος νάχει πολλά ποδάρια κι εσύ είσαι τόσο άμεμπτος κι αμέτοχος ; Η γνωστή παροιμία θα μπορούσε να παραφραστεί, για την περίπτωσή σου και στο ό,τι "...στο τέλος ξυρίζουν το χοντρό !...".
ΛΟΓΟΠΛΟΚΟΣ
Μεγάλε Βαγγέλη ! Να, η ευκαιρία να τα ξαναβρείς με τους διαπλεκόμενούς σου, αν και αργός, πρόλαβες και την έπιασες απ΄ τα μαλλιά ! Για κοίτα τους όλους : Megaλοι, Αλαφούζοι, ακόμα κι ο Θέμος (!) στο πλευρό σου : η απόφασή σου θέσφατο γι΄ αυτούς. Περασμένα - ξεχασμένα !...
Αλήθεια, τι σε κάνει να πιστεύεις, πως αυτή τη φορά θα σου πάνε καλά τα πράγματα ; Σταμάτησε ο διάβολος νάχει πολλά ποδάρια κι εσύ είσαι τόσο άμεμπτος κι αμέτοχος ; Η γνωστή παροιμία θα μπορούσε να παραφραστεί, για την περίπτωσή σου και στο ό,τι "...στο τέλος ξυρίζουν το χοντρό !...".
ΛΟΓΟΠΛΟΚΟΣ
Friday, December 28, 2012
Δηλώσεις Παπακωνσταντίνου για
Παραθέτω τη δήλωση του Γιώργου
Παπακωνσταντίνου για την ανακοίνωση της διαγραφής του από το ΠΑΣΟΚ:
«Λυπάμαι που ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σπεύδει να αποδώσει ευθύνες για τυχόν αλλοίωση της «λίστας Λαγκάρντ» σε εμένα προσωπικά.
Αν η λίστα έχει πράγματι αλλοιωθεί, και πολύ περισσότερο με την αφαίρεση συγγενικών μου προσώπων, θα πρέπει η Δικαιοσύνη και οι διωκτικές αρχές να διερευνήσουν άμεσα ποιος είχε το κίνητρο να κάνει μια τόσο χοντροκομμένη αλλοίωση με στόχο την ενοχοποίησή μου.
Και επιτέλους, πρέπει να απαντηθεί το γιατί σταμάτησε η έρευνα που είχα ζητήσει για τα ονόματα στη "λίστα Λαγκάρντ" από τη στιγμή που έφυγα από το Υπουργείο Οικονομικών».
«Λυπάμαι που ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σπεύδει να αποδώσει ευθύνες για τυχόν αλλοίωση της «λίστας Λαγκάρντ» σε εμένα προσωπικά.
Αν η λίστα έχει πράγματι αλλοιωθεί, και πολύ περισσότερο με την αφαίρεση συγγενικών μου προσώπων, θα πρέπει η Δικαιοσύνη και οι διωκτικές αρχές να διερευνήσουν άμεσα ποιος είχε το κίνητρο να κάνει μια τόσο χοντροκομμένη αλλοίωση με στόχο την ενοχοποίησή μου.
Και επιτέλους, πρέπει να απαντηθεί το γιατί σταμάτησε η έρευνα που είχα ζητήσει για τα ονόματα στη "λίστα Λαγκάρντ" από τη στιγμή που έφυγα από το Υπουργείο Οικονομικών».
Σ. Α. Μοιάζει για
τόσο βλάκας ο Παπακωσταντίνου ώστε αν αλλοίωνε τη λίστα να έσβηνε μόνο το όνομα
της ξαδέλφης και των δυο γαμπρών; Αν είναι δυνατόν.! Η πράξη αυτή από μόνη της οδηγεί
σε άλλες …αναζητήσεις.! Θα τις τολμήσει, όμως, η Δικαιοσύνη;
Πρωτοχρονιάτικο Μήνυμα ενός
πρώην ομογενή μας, του Νίκου Σκουλά*
Αγαπητοί μου φίλοι και
φίλες,
Μαζί
με τη θερμή ευχή να γίνει το 2013 το ιστορικό ορόσημο και η αφετηρία αναστροφής της
κακής πορείας της χώρας, της οικονομικής δυσπραγίας και της ανεργίας, νοιώθω
την ανάγκη να κάμω μια
προσωπική εξομολόγηση και μια παραίνεση.
Είμαι 78 ετών και
εργάζομαι ακόμα για
να πληρώνω μέρος απ’ αυτά που μας κλέψανε. Δεν μεμψιμοιρώ γιατί έχω κι εγώ το
δικό μου μερίδιο ευθύνης για το κακό που έγινε. Γνώριζα ή όφειλα να γνωρίζω.
Τουλάχιστον είχα σοβαρές ενδείξεις για όσα συνέβαιναν αλλά δεν αντέδρασα
αρκετά. Ανέχτηκα «για να μη βλαφτεί το κόμμα μου». Φταίω λοιπόν και φταίμε
όλοι σχεδόν αν και δεν φταίμε όλοι το ίδιο.
Φταίνε βέβαια και οι
Ευρωπαίοι εταίροι και το ΔΝΤ και τα αρπακτικά των χρηματοπιστωτικών οργανισμών
που κερδοσκοπούν χυδαία εις βάρος μας, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί άλλοθι για
μας. Το πρόβλημα τώρα είναι πια δικό μας.
Καλές οι διαπιστώσεις, θα
μου πείτε που όμως, δεν έχουν καμία αξία αν δεν συνοδεύονται από πράξεις.
Γι αυτό, ως ένας Έλληνας πολίτης,
εργάζομαι και θα συνεχίσω να εργάζομαι μαζί με όσους φίλους και φίλες νιώθουν
το ίδιο. Πρώτα, προσπαθώντας να
πληρώνω τους φόρους μου με
όποιες δυσκολίες αυτό συνεπάγεται, απαιτώντας αποδείξεις για ό,τι αγοράζω και
καταγγέλλοντας, χωρίς δισταγμό, όσους φοροδιαφεύγουν, εισφοροδιαφεύγουν,
εκδίδουν πλαστά τιμολόγια, υποθάλπουν μαύρη εργασία, κλέβουν ή σπαταλούν το
δημόσιο χρήμα ή εκβιάζουν για φακελάκια και μίζες.
Καλώ
τους φίλους μου να κάμουν το ίδιο. Ίσως μάλιστα να μπορέσουμε να συντονίσουμε
τις προσπάθειές μας. Όσοι διαπράττουν τέτοια αδικήματα είναι εχθροί μας γιατί, στο τέλος, εμείς καλούμαστε να πληρώσουμε τον λογαριασμό όταν αυτοί ζουν ζωή χλιδής και μας
χλευάζουν κι από πάνω. Ίσως ακόμα μπορέσουμε, συντονισμένα, να ασκήσουμε έντονη
πίεση για να
τιμωρηθούν, επί
τέλους, οι
ένοχοι..
Παράλληλα, ας στηριχτούμε στις δικές
μας δυνάμεις, προωθώντας την ανάπτυξη με σκληρή δουλειά και καινοτομίες, παράγοντας, εξάγοντας και καταναλώνοντας τα δικά
μας ποιοτικά προϊόντα και
υπηρεσίες, αντί να καθόμαστε στα καφενεία σπαταλώντας τις επιδοτήσεις που, έτσι
κι αλλιώς, μας τελειώνουν.
Δεν προτείνω πρακτικές
προστατευτισμού που δεν συνάδουν με τον ευρωπαϊκό μας προσανατολισμό. Προτείνω οικονομικό πατριωτισμό ως αντίδοτο στις
αρνητικές παρενέργειες της παγκοσμιοποίησης, όπως εξάλλου κάνουν και οι
Ευρωπαίοι εταίροι μας. Ζούμε σε μια ευλογημένη χώρα. Αν αξιοποιήσουμε τα
συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και τα μετατρέψουμε σε ανταγωνιστικά
πλεονεκτήματα, η ανάπτυξη δεν θα αργήσει να έρθει.
Από το πως θα πράξουμε όλοι μαζί αλλά και ένας-ένας χωριστά, θα κριθεί αν θα
επιβιώσουμε ως χώρα, ως έθνος, ως λαός,
ως κοινωνία, ως οικογένειες. Θα κριθεί το αν θα μπορέσουμε να συνυπάρξουμε στην
παγκόσμια κοινότητα ως ισότιμα
μέλη με αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό ή αν θα παραμείνουμε ταπεινωμένοι επαίτες στο έλεος των
όχι καλοπροαίρετων
πιστωτών μας.
Η
επιλογή είναι στα χέρια μας και
είναι ξεκάθαρη. Το οφείλουμε στην πατρίδα, στους εαυτούς μας στους συνανθρώπους μας που
υποφέρουν και, κυρίως, στα παιδιά και στα εγγόνια μας.
…και
ΜΠΟΡΟΥΜΕ. Αρκεί
να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και πράξης και να δράσουμε αποφασιστικά και
συντονισμένα και όχι «ο καθένας για πάρτη του»
Αλλιώς,
θα είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Με αγάπη και κάποια δόση
αισιοδοξίας,
Ο φίλος σας,
Νίκος Σκουλάς
*Ο Νίκος Σκουλάς, εργάστηκε επί χρόνια στο Τορόντο, είναι
τ. υπουργός, συγγραφέας και τώρα επιχειρηματικός σύμβουλος
Wednesday, December 26, 2012
Η αθλιότητα της φιλανθρωπίας...
Στη λέξη φιλανθρωπία υπάρχει μια βαθιά αντίφαση, στα όρια του οξύμωρου. Ο άνθρωπος είναι απλώς άνθρωπος, δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος.
Όπως ο λύκος δεν μπορεί να είναι φιλόλυκος, ούτε η κότα φιλόκοτα και ο σκύλος φιλόσκυλος.
Ο σκύλος, ναι, μπορεί να είναι φιλάνθρωπος, ως το κατεξοχήν κατοικίδιο που έχει μια σχεδόν αυτοκαταστροφική προσκόλληση στο είδος μας.
Η κότα δεν θα μπορούσε να είναι ποτέ φιλάνθρωπη, αν είχε μια ελάχιστη επίγνωση του προορισμού της ως σούπας ή κοκκινιστής.
Η γάτα, αν και εξίσου προσκολλημένη στον άνθρωπο και τα ενδιαιτήματά του, δεν είναι φιλάνθρωπη. Είναι απλώς φίλαυτη.
Κι επειδή αγαπάει τον εαυτό της περισσότερο από οτιδήποτε άλλο- αν μπορεί να αποκληθεί αγάπη το ένστικτο αυτοσυντήρησης που έχει κάθε ον-, συμβιβάζεται με την αναγκαστική συνύπαρξή της με τον άνθρωπο. Είναι μια κατεξοχήν φιλόγατα που συνδέεται με μνημόνιο κατανόησης με τον άνθρωπο, αν υποθέσουμε ότι η βάση της συνύπαρξής της μ’ αυτόν είναι να πιάνει ποντίκια ή να προσφέρει το σώμα της στην ανθρώπινη ανάγκη για τρυφερότητα και χάδι.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος. Μπορεί να είναι φιλόζωος ή ζωόφιλος – ας μην μπλέξουμε με την αυθεντική έννοια των δυο ταυτόσημων λέξεων, ποια σημαίνει την αγάπη για τη ζωή και ποια για τα ζώα. Φιλάνθρωπος μπορεί να είναι μόνον ο άνθρωπος που θεωρεί πως μόνος αυτός -άντε, και μερικοί ακόμη φίλοι, συγγενείς, άτομα της τάξης του, της αισθητικής του, της ιδεολογίας του- έχει ξεφύγει από την κατάσταση του ζώου και αντιμετωπίζει τους άλλους του είδους του ως ζώα, που έχουν την ανάγκη της φιλανθρωπίας του (ή της ζωοφιλίας του) και του οφείλουν ευγνωμοσύνη γι’ αυτήν.
Ακόμη κι αν αποδεχθεί κανείς τη χριστιανική αντίληψη της φιλανθρωπίας, πρέπει να εκκινήσει από τη βάση της, που είναι η φιλαυτία. «Αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν», λέει το ευαγγελικό πρόταγμα.
Αλλά αυτό προϋποθέτει, πρώτον, να αγαπάς τον εαυτό σου. Δεύτερον, να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου σε μια κατάσταση ισότητας με τον πλησίον. Τρίτον, να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε μια ενότητα με τον πλησίον. Δηλαδή, να αντιλαμβάνεσαι την ανθρώπινη φύση σου, έτσι όπως την αντιλαμβανόταν ο Hobbes στον «Λεβιάθαν» του: «Η φύση έχει κάνει σε τέτοιο βαθμό τους ανθρώπους ίσους ως προς τις ικανότητες του σώματος και του νου, ώστε (…) η διαφορά των ανθρώπων δεν είναι τόσο αξιοσημείωτη που να μπορεί κανείς να αξιώνει για τον εαυτό του οποιοδήποτε ωφέλημα το οποίο κάποιος άλλος να μη μπορεί εξίσου καλά να το αξιώσει».
Η φιλανθρωπία είναι η άλλη όψη της έκπτωσης από τη φυσική κατάσταση ισότητας. Πριν γίνουμε «φιλάνθρωποι», έχουμε αποδεχθεί το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι είναι κατώτεροι από μας, έχουν χάσει ωφελήματα που για μας είναι αυτονόητα ή φυσικά: το σπίτι τους, μια πατρίδα, ένα αξιοπρεπές εισόδημα, μια δουλειά. Έχουμε, δηλαδή, αποδεχθεί μια αφύσικη κατάσταση ανισότητας. Στην οποία μπορεί και να έχουμε συμβάλει. Με την απληστία μας, την ανοχή μας ή τη σιωπή μας.
Σιχαίνομαι τη φιλανθρωπία. Έστω κι αν σπάνια αντιστέκομαι στον πειρασμό ν’ αγοράσω ένα πακέτο χαρτομάντιλα από τα φανάρια, να υποστώ το καθάρισμα του παρμπρίζ του αυτοκινήτου ή να δώσω στο αποστεωμένο «τζάνκι» το ευρώ με το οποίο υποτίθεται θα αγοράσει τυρόπιτα και δεν θα τσοντάρει για την επόμενη δόση του. Εξαγοράζω τις τύψεις μου για το γεγονός ότι εγώ ακόμη είμαι «εντός», όταν τόσοι άλλοι είναι «εκτός», όπως οι χριστιανοί με τον οβολό τους θαρρούν ότι διαγράφουν μια από τις αμαρτίες τους και κερδίζουν ένα μέτρο στον μαραθώνιο προς τον παράδεισο. Είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας. Διόλου αθώα και ανιδιοτελής, πρέπει να ομολογήσω.
Αλλά η οργανωμένη βιομηχανία φιλανθρωπίας, στην οποία συνωθούνται θύτες και θύματα, μου είναι απεχθής. Είναι μια κολοσσιαία απάτη. Ανοίγεις το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, την εφημερίδα κι είσαι μπροστά σε μια παρέλαση δημίων που περιθάλπουν τα θύματά τους λίγο πριν τα καρατομήσουν. Ή και έπειτα απ’ αυτό. Άλλος μαζεύει ρούχα, άλλος λεφτά, άλλος φάρμακα, άλλος τρόφιμα, αφού πρώτα έγδυσε, ξάφρισε, αρρώστησε και άφησε νηστικό τον αποδέκτη της αλληλεγγύης του. «Όλοι μαζί μπορούμε», «κανείς μόνος του στην κρίση». Γιατί δεν επεδείκνυαν προληπτικά την αλληλεγγύη τους, πριν η κρίση ξεβράσει τα θύματά της στο περιθώριο; Τι είπαν και τι έκαναν όταν περικόπτονταν οι μισθοί, όταν οι συντάξεις έπεφταν στα όρια της πείνας, όταν θερίζονταν τα προνοιακά επιδόματα, και μάλιστα με το ανάθεμα της επαίσχυντης εύνοιας σε «κηφήνες», όταν το ΕΣΥ και τα Ταμεία λεηλατούνταν, όταν η τρόικα πετσόκοβε το ανάπηρο κοινωνικό κράτος κι όταν η μνημονιακή ύφεση πλημμύριζε με λουκέτα και ανέργους τα οικονομικά ερείπια; Σε ποιο μέτρο κοινωνικής καταστροφής λένε «όχι» ακόμη και σήμερα οι πρωταθλητές της φιλανθρωπίας; Το αντίθετο ακριβώς συνέβη και συμβαίνει. Οι φανατικότεροι φιλάνθρωποι είναι οι κάτοχοι του μνημονιακού πρωταθλήματος. Αυτό θα μπορούσε λαϊκά να εκφραστεί και ως εξής: «Να σε κάψω, Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι». Ή «πρώτα μας χέζουν και μετά μας σκουπίζουν».
Σας ακούγεται χυδαίο; Όμως, δεν είναι πιο χυδαίο να απαιτούν την αναδιανομή της δυστυχίας των θυμάτων επειδή τους είναι αδιανόητη η αναδιανομή του πλούτου των θυτών; Δεν είναι πιο χυδαίο να απαιτούν να οικοδομηθεί στα ερείπια του κοινωνικού κράτους που οι ίδιοι κατεδάφισαν ένα εθελοντικό υποκατάστατό του; Δεν είναι πιο χυδαίο οι χρυσοδάκτυλοι της διαπλοκής και του πλιάτσικου στον κοινωνικό πλούτο να διαγκωνίζονται σε «μαραθώνιους της αλληλεγγύης»;
Η κοινωνία δεν χρειάζεται «ανιματέρ» του ανθρωπισμού, ούτε «σελέμπριτι» του πλούτου και της «γκλαμουριάς» για να αφυπνιστούν τα ανθρωπιστικά ανακλαστικά της. Χρειάζεται μηχανισμούς εξάλειψης της φτώχειας, της ανισότητας και της περιθωριοποίησης. Συζητάει κανείς γι’ αυτό; Όχι. Αλλά, όταν θεωρείται αδιανόητο να μείνει ανεξόφλητος ο ομολογιούχος -κατά κανόνα μέλος του πλουσιότερου 1% του παγκόσμιου πληθυσμού που ευθύνεται για την εξαθλίωση του φτωχότερου 30%- και αυτονόητο να «κουρευτεί» ο συνταξιούχος των 600 ευρώ, το αποτέλεσμα θα είναι αυξάνονται επικίνδυνα οι επαίτες και αποδέκτες της φιλανθρωπίας. Κι είναι μάλλον απίθανο να εξαγοραστούν η επικινδυνότητα και η σιωπή τους με τα ψίχουλα της επαιτείας.
Αλλά η βιομηχανία της φιλανθρωπίας προτιμά ακριβώς αυτό: να καταστήσει τους ανθρώπους, ακόμη και τους φτωχότερους και δυστυχέστερους, συνενόχους της φτώχειας και της δυστυχίας τους. Να τους πείσει ότι οι αναξιοπαθούντες πλησίον τους είναι θύματα μιας «φυσικής ανισότητας», εξίσου ακατανίκητης με τις θεομηνίες ή τις φυσικές καταστροφές. Έτσι, δεν αγαπούν τον πλησίον τους ως εαυτόν. Απλώς, τον οικτίρουν και τον απομακρύνουν σε απόσταση ασφαλείας. Τον αντιμετωπίζουν ως απειλή που πρέπει να εξευμενιστεί. Κατ’ ουσίαν τον μισούν γιατί υπάρχει, παρ’ ότι η εξαθλίωση του άλλου είναι προϋπόθεση της δικής τους -υπαρκτής ή φανταστικής- ευδαιμονίας, καθιστώντας τη φιλανθρωπία μια αυθεντική μισανθρωπία.
Να μια ακραία αλλά αυθεντική εκδοχή της μισάνθρωπης φιλανθρωπίας: ο Τζορτζ Σόρος, από τους πλουσιότερους και πιο αδίστακτους κερδοσκόπους στον κόσμο, άμεσα υπεύθυνος εκτεταμένων ανθρωπιστικών καταστροφών που προκάλεσε το παιχνίδι του με τα νομίσματα, τις μετοχές ή τα εμπορεύματα, είναι και «ιδιοκτήτης» ενός από τα μεγαλύτερα δίκτυα «φιλανθρωπίας» στον κόσμο. Αν κάθε χρόνο εκπονεί και κάποιου είδους ισολογισμό των αλληλοαναιρούμενων δράσεών του, με τη φιλοδοξία να ισοσκελίσει τα μεγέθη της καταστροφής και της σωτηρίας, υποθέτω ότι θα τρομάζει κι ο ίδιος με το τερατώδες έλλειμμα στο ισοζύγιο του οίκτου του.
ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ
ΠΗΤΣΑΜ: Λαμβάνω την τιμή να συστηθώ: Ιερεμίας Ιωνάθαν Πήτσαμ, της Α. Ε. Πήτσαμ Κόμπανυ. Δουλειά της εταιρείας είναι να ξυπνά στους ανθρώπους τη λύπηση για τον άνθρωπο. Και το δηλώνω ξεκάθαρα… Η επιχείρηση πάει κατά διαόλου. Και σας το λέω εγώ, ο Ιερεμίας Πήτσαμ, που ελέγχω τα δύο τρίτα των ζητιάνων του Λονδίνου και κάτι ξέρω από ανθρώπινο οίκτο. Τι συγκινεί λοιπόν σήμερα τον άνθρωπο; Τίποτα. Γιατί και το πιο μαύρο χάλι, άντε και το συνηθίσει ο άλλος, δεν του λέει τίποτε. Κανένας δεν λυπάται κανέναν. Γίναμε αναίσθητοι και, μη σας κακοφανεί, γίναμε και γουρούνια. Βλέπεις στη γωνία έναν ωραίο γερό άνδρα με στρατιωτικό αμπέχονο και κομμένο το δεξί του χέρι, τρομάζεις, σαστίζεις, βγάζεις και του δίνεις τρία σελίνια. Τη δεύτερη φορά να σου πάλι ο κουλός στη γωνία του δρόμου, βγάζεις και του ακουμπάς δύο σελίνια. Άντε και βρεθεί ο κουλός μπροστά σου για τρίτη φορά, σου τη δίνει και τον καρφώνεις στον μπασκίνα της γειτονιάς. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ταμπέλες (πιάνει από το ράφι μια ταμπέλα και τη δείχνει στο κοινό). ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ, ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ. Ωραία κουβέντα, ωραία ταμπέλα, τι να την κάνεις που ξέφτισε σε δύο βδομάδες. Άλλη ταμπέλα: ΑΓΑΠΑ ΜΕ, ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΣΥ. Καλό, ε; Δύσκολο να το πιάσεις, αλλά όμορφο. Δούλεψε πάνω από δύο μήνες, αλλά πάει κι αυτό, ξέφτισε… Τελειώνουνε κι οι όμορφες κουβέντες, τι νομίζεις; Ο κόσμος άλλαξε, θέλει καινούργια πράγματα.
Μπέρτολντ Μπρεχτ, «Η όπερα της πεντάρας».
Στη λέξη φιλανθρωπία υπάρχει μια βαθιά αντίφαση, στα όρια του οξύμωρου. Ο άνθρωπος είναι απλώς άνθρωπος, δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος.
Όπως ο λύκος δεν μπορεί να είναι φιλόλυκος, ούτε η κότα φιλόκοτα και ο σκύλος φιλόσκυλος.
Ο σκύλος, ναι, μπορεί να είναι φιλάνθρωπος, ως το κατεξοχήν κατοικίδιο που έχει μια σχεδόν αυτοκαταστροφική προσκόλληση στο είδος μας.
Η κότα δεν θα μπορούσε να είναι ποτέ φιλάνθρωπη, αν είχε μια ελάχιστη επίγνωση του προορισμού της ως σούπας ή κοκκινιστής.
Η γάτα, αν και εξίσου προσκολλημένη στον άνθρωπο και τα ενδιαιτήματά του, δεν είναι φιλάνθρωπη. Είναι απλώς φίλαυτη.
Κι επειδή αγαπάει τον εαυτό της περισσότερο από οτιδήποτε άλλο- αν μπορεί να αποκληθεί αγάπη το ένστικτο αυτοσυντήρησης που έχει κάθε ον-, συμβιβάζεται με την αναγκαστική συνύπαρξή της με τον άνθρωπο. Είναι μια κατεξοχήν φιλόγατα που συνδέεται με μνημόνιο κατανόησης με τον άνθρωπο, αν υποθέσουμε ότι η βάση της συνύπαρξής της μ’ αυτόν είναι να πιάνει ποντίκια ή να προσφέρει το σώμα της στην ανθρώπινη ανάγκη για τρυφερότητα και χάδι.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος. Μπορεί να είναι φιλόζωος ή ζωόφιλος – ας μην μπλέξουμε με την αυθεντική έννοια των δυο ταυτόσημων λέξεων, ποια σημαίνει την αγάπη για τη ζωή και ποια για τα ζώα. Φιλάνθρωπος μπορεί να είναι μόνον ο άνθρωπος που θεωρεί πως μόνος αυτός -άντε, και μερικοί ακόμη φίλοι, συγγενείς, άτομα της τάξης του, της αισθητικής του, της ιδεολογίας του- έχει ξεφύγει από την κατάσταση του ζώου και αντιμετωπίζει τους άλλους του είδους του ως ζώα, που έχουν την ανάγκη της φιλανθρωπίας του (ή της ζωοφιλίας του) και του οφείλουν ευγνωμοσύνη γι’ αυτήν.
Ακόμη κι αν αποδεχθεί κανείς τη χριστιανική αντίληψη της φιλανθρωπίας, πρέπει να εκκινήσει από τη βάση της, που είναι η φιλαυτία. «Αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν», λέει το ευαγγελικό πρόταγμα.
Αλλά αυτό προϋποθέτει, πρώτον, να αγαπάς τον εαυτό σου. Δεύτερον, να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου σε μια κατάσταση ισότητας με τον πλησίον. Τρίτον, να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε μια ενότητα με τον πλησίον. Δηλαδή, να αντιλαμβάνεσαι την ανθρώπινη φύση σου, έτσι όπως την αντιλαμβανόταν ο Hobbes στον «Λεβιάθαν» του: «Η φύση έχει κάνει σε τέτοιο βαθμό τους ανθρώπους ίσους ως προς τις ικανότητες του σώματος και του νου, ώστε (…) η διαφορά των ανθρώπων δεν είναι τόσο αξιοσημείωτη που να μπορεί κανείς να αξιώνει για τον εαυτό του οποιοδήποτε ωφέλημα το οποίο κάποιος άλλος να μη μπορεί εξίσου καλά να το αξιώσει».
Η φιλανθρωπία είναι η άλλη όψη της έκπτωσης από τη φυσική κατάσταση ισότητας. Πριν γίνουμε «φιλάνθρωποι», έχουμε αποδεχθεί το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι είναι κατώτεροι από μας, έχουν χάσει ωφελήματα που για μας είναι αυτονόητα ή φυσικά: το σπίτι τους, μια πατρίδα, ένα αξιοπρεπές εισόδημα, μια δουλειά. Έχουμε, δηλαδή, αποδεχθεί μια αφύσικη κατάσταση ανισότητας. Στην οποία μπορεί και να έχουμε συμβάλει. Με την απληστία μας, την ανοχή μας ή τη σιωπή μας.
Σιχαίνομαι τη φιλανθρωπία. Έστω κι αν σπάνια αντιστέκομαι στον πειρασμό ν’ αγοράσω ένα πακέτο χαρτομάντιλα από τα φανάρια, να υποστώ το καθάρισμα του παρμπρίζ του αυτοκινήτου ή να δώσω στο αποστεωμένο «τζάνκι» το ευρώ με το οποίο υποτίθεται θα αγοράσει τυρόπιτα και δεν θα τσοντάρει για την επόμενη δόση του. Εξαγοράζω τις τύψεις μου για το γεγονός ότι εγώ ακόμη είμαι «εντός», όταν τόσοι άλλοι είναι «εκτός», όπως οι χριστιανοί με τον οβολό τους θαρρούν ότι διαγράφουν μια από τις αμαρτίες τους και κερδίζουν ένα μέτρο στον μαραθώνιο προς τον παράδεισο. Είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας. Διόλου αθώα και ανιδιοτελής, πρέπει να ομολογήσω.
Αλλά η οργανωμένη βιομηχανία φιλανθρωπίας, στην οποία συνωθούνται θύτες και θύματα, μου είναι απεχθής. Είναι μια κολοσσιαία απάτη. Ανοίγεις το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, την εφημερίδα κι είσαι μπροστά σε μια παρέλαση δημίων που περιθάλπουν τα θύματά τους λίγο πριν τα καρατομήσουν. Ή και έπειτα απ’ αυτό. Άλλος μαζεύει ρούχα, άλλος λεφτά, άλλος φάρμακα, άλλος τρόφιμα, αφού πρώτα έγδυσε, ξάφρισε, αρρώστησε και άφησε νηστικό τον αποδέκτη της αλληλεγγύης του. «Όλοι μαζί μπορούμε», «κανείς μόνος του στην κρίση». Γιατί δεν επεδείκνυαν προληπτικά την αλληλεγγύη τους, πριν η κρίση ξεβράσει τα θύματά της στο περιθώριο; Τι είπαν και τι έκαναν όταν περικόπτονταν οι μισθοί, όταν οι συντάξεις έπεφταν στα όρια της πείνας, όταν θερίζονταν τα προνοιακά επιδόματα, και μάλιστα με το ανάθεμα της επαίσχυντης εύνοιας σε «κηφήνες», όταν το ΕΣΥ και τα Ταμεία λεηλατούνταν, όταν η τρόικα πετσόκοβε το ανάπηρο κοινωνικό κράτος κι όταν η μνημονιακή ύφεση πλημμύριζε με λουκέτα και ανέργους τα οικονομικά ερείπια; Σε ποιο μέτρο κοινωνικής καταστροφής λένε «όχι» ακόμη και σήμερα οι πρωταθλητές της φιλανθρωπίας; Το αντίθετο ακριβώς συνέβη και συμβαίνει. Οι φανατικότεροι φιλάνθρωποι είναι οι κάτοχοι του μνημονιακού πρωταθλήματος. Αυτό θα μπορούσε λαϊκά να εκφραστεί και ως εξής: «Να σε κάψω, Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι». Ή «πρώτα μας χέζουν και μετά μας σκουπίζουν».
Σας ακούγεται χυδαίο; Όμως, δεν είναι πιο χυδαίο να απαιτούν την αναδιανομή της δυστυχίας των θυμάτων επειδή τους είναι αδιανόητη η αναδιανομή του πλούτου των θυτών; Δεν είναι πιο χυδαίο να απαιτούν να οικοδομηθεί στα ερείπια του κοινωνικού κράτους που οι ίδιοι κατεδάφισαν ένα εθελοντικό υποκατάστατό του; Δεν είναι πιο χυδαίο οι χρυσοδάκτυλοι της διαπλοκής και του πλιάτσικου στον κοινωνικό πλούτο να διαγκωνίζονται σε «μαραθώνιους της αλληλεγγύης»;
Η κοινωνία δεν χρειάζεται «ανιματέρ» του ανθρωπισμού, ούτε «σελέμπριτι» του πλούτου και της «γκλαμουριάς» για να αφυπνιστούν τα ανθρωπιστικά ανακλαστικά της. Χρειάζεται μηχανισμούς εξάλειψης της φτώχειας, της ανισότητας και της περιθωριοποίησης. Συζητάει κανείς γι’ αυτό; Όχι. Αλλά, όταν θεωρείται αδιανόητο να μείνει ανεξόφλητος ο ομολογιούχος -κατά κανόνα μέλος του πλουσιότερου 1% του παγκόσμιου πληθυσμού που ευθύνεται για την εξαθλίωση του φτωχότερου 30%- και αυτονόητο να «κουρευτεί» ο συνταξιούχος των 600 ευρώ, το αποτέλεσμα θα είναι αυξάνονται επικίνδυνα οι επαίτες και αποδέκτες της φιλανθρωπίας. Κι είναι μάλλον απίθανο να εξαγοραστούν η επικινδυνότητα και η σιωπή τους με τα ψίχουλα της επαιτείας.
Αλλά η βιομηχανία της φιλανθρωπίας προτιμά ακριβώς αυτό: να καταστήσει τους ανθρώπους, ακόμη και τους φτωχότερους και δυστυχέστερους, συνενόχους της φτώχειας και της δυστυχίας τους. Να τους πείσει ότι οι αναξιοπαθούντες πλησίον τους είναι θύματα μιας «φυσικής ανισότητας», εξίσου ακατανίκητης με τις θεομηνίες ή τις φυσικές καταστροφές. Έτσι, δεν αγαπούν τον πλησίον τους ως εαυτόν. Απλώς, τον οικτίρουν και τον απομακρύνουν σε απόσταση ασφαλείας. Τον αντιμετωπίζουν ως απειλή που πρέπει να εξευμενιστεί. Κατ’ ουσίαν τον μισούν γιατί υπάρχει, παρ’ ότι η εξαθλίωση του άλλου είναι προϋπόθεση της δικής τους -υπαρκτής ή φανταστικής- ευδαιμονίας, καθιστώντας τη φιλανθρωπία μια αυθεντική μισανθρωπία.
Να μια ακραία αλλά αυθεντική εκδοχή της μισάνθρωπης φιλανθρωπίας: ο Τζορτζ Σόρος, από τους πλουσιότερους και πιο αδίστακτους κερδοσκόπους στον κόσμο, άμεσα υπεύθυνος εκτεταμένων ανθρωπιστικών καταστροφών που προκάλεσε το παιχνίδι του με τα νομίσματα, τις μετοχές ή τα εμπορεύματα, είναι και «ιδιοκτήτης» ενός από τα μεγαλύτερα δίκτυα «φιλανθρωπίας» στον κόσμο. Αν κάθε χρόνο εκπονεί και κάποιου είδους ισολογισμό των αλληλοαναιρούμενων δράσεών του, με τη φιλοδοξία να ισοσκελίσει τα μεγέθη της καταστροφής και της σωτηρίας, υποθέτω ότι θα τρομάζει κι ο ίδιος με το τερατώδες έλλειμμα στο ισοζύγιο του οίκτου του.
ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ
ΠΗΤΣΑΜ: Λαμβάνω την τιμή να συστηθώ: Ιερεμίας Ιωνάθαν Πήτσαμ, της Α. Ε. Πήτσαμ Κόμπανυ. Δουλειά της εταιρείας είναι να ξυπνά στους ανθρώπους τη λύπηση για τον άνθρωπο. Και το δηλώνω ξεκάθαρα… Η επιχείρηση πάει κατά διαόλου. Και σας το λέω εγώ, ο Ιερεμίας Πήτσαμ, που ελέγχω τα δύο τρίτα των ζητιάνων του Λονδίνου και κάτι ξέρω από ανθρώπινο οίκτο. Τι συγκινεί λοιπόν σήμερα τον άνθρωπο; Τίποτα. Γιατί και το πιο μαύρο χάλι, άντε και το συνηθίσει ο άλλος, δεν του λέει τίποτε. Κανένας δεν λυπάται κανέναν. Γίναμε αναίσθητοι και, μη σας κακοφανεί, γίναμε και γουρούνια. Βλέπεις στη γωνία έναν ωραίο γερό άνδρα με στρατιωτικό αμπέχονο και κομμένο το δεξί του χέρι, τρομάζεις, σαστίζεις, βγάζεις και του δίνεις τρία σελίνια. Τη δεύτερη φορά να σου πάλι ο κουλός στη γωνία του δρόμου, βγάζεις και του ακουμπάς δύο σελίνια. Άντε και βρεθεί ο κουλός μπροστά σου για τρίτη φορά, σου τη δίνει και τον καρφώνεις στον μπασκίνα της γειτονιάς. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ταμπέλες (πιάνει από το ράφι μια ταμπέλα και τη δείχνει στο κοινό). ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ, ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ. Ωραία κουβέντα, ωραία ταμπέλα, τι να την κάνεις που ξέφτισε σε δύο βδομάδες. Άλλη ταμπέλα: ΑΓΑΠΑ ΜΕ, ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΣΥ. Καλό, ε; Δύσκολο να το πιάσεις, αλλά όμορφο. Δούλεψε πάνω από δύο μήνες, αλλά πάει κι αυτό, ξέφτισε… Τελειώνουνε κι οι όμορφες κουβέντες, τι νομίζεις; Ο κόσμος άλλαξε, θέλει καινούργια πράγματα.
Μπέρτολντ Μπρεχτ, «Η όπερα της πεντάρας».
Δηλαδή, τώρα θα πούμε
«μπράβο» στην
Όλγα;;;
Η ΕΙΔΗΣΗ: Την τελευταία στιγμή, κι έπειτα από
συντονισμένες ενέργειες του υπουργείου Τουρισμού, αποφεύχθηκε η υπεξαίρεση
147.600 ευρώ από τα ταμεία του ΕΟΤ, μετά την αποκάλυψη για απόπειρα απάτης σε
βάρος του Οργανισμού. Η υπουργός Τουρισμού, κ. Όλγα Κεφαλογιάννη έδωσε εγκαίρως
εντολή για άμεση διαλεύκανση της υπόθεσης, η οποία έχει πλέον εξιχνιαστεί...
Όπως καταλαβαίνει κανείς ΟΛΟΙ λένε ότι ο "βασιλιάς" φοράει θαυμαστά ρούχα και όλοι τον θαυμάζουν και τι γλυκός που είναι και τι όμορφος, και τι κούκλος και μέχρι στιγμής δεν βρέθηκε κάποιος πιτσιρικάς να πει το πασίγνωστο:
Όπως καταλαβαίνει κανείς ΟΛΟΙ λένε ότι ο "βασιλιάς" φοράει θαυμαστά ρούχα και όλοι τον θαυμάζουν και τι γλυκός που είναι και τι όμορφος, και τι κούκλος και μέχρι στιγμής δεν βρέθηκε κάποιος πιτσιρικάς να πει το πασίγνωστο:
«Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ» !!!!
Στην προκείμενη
περίπτωση μιλάμε για "βασίλισσα", και εννοούμε την Όλγα Κεφαλογιάννη,
που βγαίνει κι από πάνω ως εθνική "ντετέκτιβ", αφού κατάφερε να
αποκαλύψει μια απόπειρα απάτης!!!
Το θέμα είναι ότι πρόκειται για δικούς της
ανθρώπους!!! Θέλω να πω ότι δεν τους διόρισα εγώ εκεί. Ο Καραχάλιος
δικός τους άνθρωπος ήταν, όπως επίσης και ο ειδικός σύμβουλος...
Και είναι βέβαιο ότι αμέσως αποτίναξε από πάνω της την οποιαδήποτε σχέση. Πέντε άτομα συνελήφθησαν, από την υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ., μεταξύ των οποίων και ένας ειδικός σύμβουλος του πρώην γενικού γραμματέα του ΕΟΤ Νίκου Καραχάλιου που αποπέμφθηκε (;;;) κι αυτός. Τελικά πρόκειται για εσωτερική υπόθεση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά, υπάρχει κι ένα αλλά, που έχει σχέση με τα χρήματα που σπατάλησε η ίδια η Κεφαλογιάννη με εκείνο το βιντεάκι που τελικά δεν προβλήθηκε και μετά την κατακραυγή η …θεία Όλγα το εξαφάνισε. Και τώρα ποιος πληρώνει τον λογαριασμό και τα έξοδα και της θείας Όλγας που έκανε τουριστικά ταξιδάκια στο Λονδίνο για να μας την δείχνουν να τραβάει φωτογραφίες;;;
· Να ζητήσουμε εξηγήσεις από τον πρωθυπουργό;
· Δεν αξίζει να χάνουμε τον καιρό μας διότι αυτός τώρα ζει τον πρωθυπουργικό μύθο του και δεν βλέπει ούτε ακούει. Καλύτερα γιατί κονταίνει τη θητεία του στο Μέγαρο Μαξίμου και είναι καιρός να υπάρξουν καταλυτικές εξελίξεις για να δούμε τι θα κάνουμε!!!
Και είναι βέβαιο ότι αμέσως αποτίναξε από πάνω της την οποιαδήποτε σχέση. Πέντε άτομα συνελήφθησαν, από την υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ., μεταξύ των οποίων και ένας ειδικός σύμβουλος του πρώην γενικού γραμματέα του ΕΟΤ Νίκου Καραχάλιου που αποπέμφθηκε (;;;) κι αυτός. Τελικά πρόκειται για εσωτερική υπόθεση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά, υπάρχει κι ένα αλλά, που έχει σχέση με τα χρήματα που σπατάλησε η ίδια η Κεφαλογιάννη με εκείνο το βιντεάκι που τελικά δεν προβλήθηκε και μετά την κατακραυγή η …θεία Όλγα το εξαφάνισε. Και τώρα ποιος πληρώνει τον λογαριασμό και τα έξοδα και της θείας Όλγας που έκανε τουριστικά ταξιδάκια στο Λονδίνο για να μας την δείχνουν να τραβάει φωτογραφίες;;;
· Να ζητήσουμε εξηγήσεις από τον πρωθυπουργό;
· Δεν αξίζει να χάνουμε τον καιρό μας διότι αυτός τώρα ζει τον πρωθυπουργικό μύθο του και δεν βλέπει ούτε ακούει. Καλύτερα γιατί κονταίνει τη θητεία του στο Μέγαρο Μαξίμου και είναι καιρός να υπάρξουν καταλυτικές εξελίξεις για να δούμε τι θα κάνουμε!!!
Οι Κρήτες ζητούν τη δημιουργία υπουργείου Αποδήμων...
Τη δημιουργία υπουργείου Αποδήμου Ελληνισμού ζητά η Παγκόσμια Ομοσπονδία Κρητών, όπως τονίζεται στο τρίτο τεύχος του περιοδικού της «Κρηταιείς».
Σε σημείωμα του προέδρου της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Κρητών, Αντώνη Τσουρδαλάκη, επισημαίνεται ότι στόχος είναι το συγκεκριμένο περιοδικό να γίνει ο σύνδεσμος των απανταχού Κρητών.
“Με κίνητρο την αγάπη για την πατρίδα και το πώς μπορούμε να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση της κρίσης και πιστεύοντας ότι ο συντονισμός μας σε θέματα που άπτονται του οικουμενικού ελληνισμού είναι απαραίτητος όσο ποτέ, προτείνουμε την ίδρυση υπουργείου Αποδήμων”, αναφέρεται σε δημοσίευμα του περιοδικού.
«Τα εκατομμύρια των Ελλήνων της Διασποράς φτιάχνουν μια δεύτερη Ελλάδα που αγωνιά και αγωνίζεται για την γενέτειρα εκτός συνόρων.
Μέσα από την εμπειρία μας στην αυτοοργάνωση και τον εθελοντισμό καλούμε κάθε έναν να ενώσει τη δύναμή του και τη θέλησή του, να γνωριστούμε, να συμπορευτούμε, να προτείνουμε τρόπους με τους οποίους ο απόδημος Έλληνας, θα συνδέεται στο εξής με τρόπο ουσιαστικό για την πατρίδα», τονίζεται.
Στο μεταξύ οι Κρητικοί της Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας θα μεταβούν φέτος στη φιλόξενη Πέρθη της Δυτικής Αυστραλίας που θα φιλοξενήσει το συνέδριο της Κρητικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας, στο διάστημα 3-8 Ιανουαρίου 2013.
Τη δημιουργία υπουργείου Αποδήμου Ελληνισμού ζητά η Παγκόσμια Ομοσπονδία Κρητών, όπως τονίζεται στο τρίτο τεύχος του περιοδικού της «Κρηταιείς».
Σε σημείωμα του προέδρου της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Κρητών, Αντώνη Τσουρδαλάκη, επισημαίνεται ότι στόχος είναι το συγκεκριμένο περιοδικό να γίνει ο σύνδεσμος των απανταχού Κρητών.
“Με κίνητρο την αγάπη για την πατρίδα και το πώς μπορούμε να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση της κρίσης και πιστεύοντας ότι ο συντονισμός μας σε θέματα που άπτονται του οικουμενικού ελληνισμού είναι απαραίτητος όσο ποτέ, προτείνουμε την ίδρυση υπουργείου Αποδήμων”, αναφέρεται σε δημοσίευμα του περιοδικού.
«Τα εκατομμύρια των Ελλήνων της Διασποράς φτιάχνουν μια δεύτερη Ελλάδα που αγωνιά και αγωνίζεται για την γενέτειρα εκτός συνόρων.
Μέσα από την εμπειρία μας στην αυτοοργάνωση και τον εθελοντισμό καλούμε κάθε έναν να ενώσει τη δύναμή του και τη θέλησή του, να γνωριστούμε, να συμπορευτούμε, να προτείνουμε τρόπους με τους οποίους ο απόδημος Έλληνας, θα συνδέεται στο εξής με τρόπο ουσιαστικό για την πατρίδα», τονίζεται.
Στο μεταξύ οι Κρητικοί της Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας θα μεταβούν φέτος στη φιλόξενη Πέρθη της Δυτικής Αυστραλίας που θα φιλοξενήσει το συνέδριο της Κρητικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας, στο διάστημα 3-8 Ιανουαρίου 2013.
Βεβαίως, τις ίδιες μέρες γίνεται εκεί και το συνέδριο της κρητικής νεολαίας.
Monday, December 24, 2012
Sunday, December 23, 2012
Φωτογραφικά στιγμιότυπα από μια σύντομη βόλτα στην περιοχή…
Μια προ-χριστουγεννιάτικη έξοδος της κάμερας του Αντίποδα
σε μαγαζιά-φαγάδικα της περιοχής, ανακάλυψε και μας έφερε κάποια στιγμιότυπα από
γνωστούς και φίλους οι οποίοι βγήκαν για μια προ-χριστουγεννιάτικη διασκέδαση με φαγητό, ποτό και μουσική.
Την πρώτη μεγάλη παρέα συναντήσαμε στο εστιατόριο MEGAS και αποτελούνταν από τους κ. κ. Χάρη Φλώρο, Κεν Σταθάκη, Τεντ Μαντζιάρη, Τέντ
Νικολάου, Φρέντ Δαλάκη, Βασίλη Λύτρα, Γιάνννη Μικρογιανάκη, ο πατήρ και υιός Κύρου
και βασικά ο …οικοδεσπότης της περιοχής-πρόεδρος του BIA Danforth- κ. Ντίνος Βοϊδονικόλας.
Στο greekgrill, Pape & O’connor, συναντήσαμε τον γιατρό Πάνο Φουντά με τον συνάδελφό του
Κώστα Ιωάννου από το Βανκούβερ. Αφού κατανάλωσαν λίγη δόση χολιστερίνης από το
ψητό αρνάκι, με λίγη δροσερή μπύρα, κουβέντιασαν τα δικά τους και αν κατάλαβα
καλά σύντομα ο Κώστας θα είναι μόνιμα κοντά μας.
Στο γνωστό Christina’s επί της Ντάνφορθ συναντήσαμε τους γιατρούς Ρίτσα και Θανάση
Φούσια με το ζεύγος Μαίρης και Γιώργου Κωτσόπουλου καθώς και το ζεύγος Μαρίας και Κώστα Γιαννούλη
μαζί με πολλούς άλλους θαμώνες του καταστήματος.
Friday, December 21, 2012
Δεύτερη αγωγή του
Αν. Παπανδρέου
κατά Πάνου Καμμένου για τα CDS
Δεύτερη αγωγή κατά του πρόεδρου των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Πάνου Καμμένου κατέθεσε ο Ανδρέας (Αντρίκος) Παπανδρέου, αδελφός του πρώην πρωθυπουργού για τους επαναλαμβανόμενους ισχυρισμούς του ότι εμπλέκεται σε υπόθεση κερδοσκοπίας με τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) του ελληνικού χρέους.
Δεύτερη αγωγή κατά του πρόεδρου των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Πάνου Καμμένου κατέθεσε ο Ανδρέας (Αντρίκος) Παπανδρέου, αδελφός του πρώην πρωθυπουργού για τους επαναλαμβανόμενους ισχυρισμούς του ότι εμπλέκεται σε υπόθεση κερδοσκοπίας με τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) του ελληνικού χρέους.
Ο κ. Παπανδρέου υποστηρίζει πως παρά το γεγονός ότι έχει απαντήσει τεκμηριωμένα στους ισχυρισμούς του κ. Καμμένου, αυτός συνεχίζει «να εκτοξεύει οχετό λάσπης εναντίον μου ανακαλύπτοντας στο πλαίσιο των πολιτικών του ονειρώξεων και άλλα ευφάνταστα σκάνδαλα, στα οποία πάντα εμπλέκει και εμένα απλά και μόνο γιατί έχω το επώνυμο Παπανδρέου.»
Αναλυτικά, η ανακοίνωση του κ. Παπανδρέου έχει ως εξής:
Επί ενάμισι χρόνο αντιμετωπίζω ένα συνεχή και ακατάπαυστο πόλεμο λάσπης από τον κ. Πάνο Καμμένο, ο οποίος συνειδητά, με ψευδείς ισχυρισμούς, εμπλέκει το όνομά μου σε ένα υποτιθέμενο σκάνδαλο πωλήσεων CDS.
Για να προστατευθώ από αυτήν την επίθεση, αναγκάστηκα να ασκήσω ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών σχετική αγωγή μου, με την οποία πρωτίστως ζητώ την αποκατάσταση της αλήθειας.
Στην αγωγή μου αυτή έχω περιλάβει στοιχεία και αποδείξεις, από τα οποία κάθε καλόπιστος και αντικειμενικός αναγνώστης θα μπορούσε να αντιληφθεί ότι ουδεμία σχέση έχω με τα όσα αδιανόητα και ακατάληπτα καταμαρτυρά ο κ. Καμμένος.
Δυστυχώς, για προφανείς λόγους, ο κ. Καμμένος όχι μόνον αρνείται να αποδεχθεί την αλήθεια αλλά συνεχίζει να εκτοξεύει οχετό λάσπης εναντίον μου ανακαλύπτοντας στο πλαίσιο των πολιτικών του ονειρώξεων και άλλα ευφάνταστα σκάνδαλα, στα οποία πάντα εμπλέκει και εμένα απλά και μόνο γιατί έχω το επώνυμο Παπανδρέου.
Ο κ. Καμμένος έχει φτάσει πλέον σε τέτοιο σημείο κατάφωρης και ανήθικης επίθεσης εναντίον του προσώπου μου ώστε δεν αισχύνεται να με υβρίζει προσωπικά και να με απειλεί με λαϊκά δικαστήρια.
Για όλους αυτούς τους λόγους είμαι αναγκασμένος να απευθυνθώ για άλλη μία φορά στην ελληνική δικαιοσύνη, πράγμα και το οποίο ήδη έπραξα με την κατάθεση και δεύτερης αγωγής κατά του κ. Καμμένου, η οποία είναι απόλυτα συναφής με την πρώτη και για το λόγο αυτό ζήτησα επιπλέον την συνεκδίκασή της με την πρώτη.
Subscribe to:
Posts (Atom)