ΞΕΝΗ (ΑΝΑ)ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ...

Αληθινή ιστορία

Oταν η απελπισία σε έχει παραλύσει, όταν η απόγνωση σε δέρνει απο παντού, όταν τα χρέη σε πνίγουν και οι αποτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη, θεωρείσαι ο «πνιγμένος» που πιάνεται ακόμη κι από τα μαλλιά του για να σωθεί.
Τότε αρχίζεις και «πουλάς» ότι έχεις. Πουλάς ακόμη, κι ότι δεν έχεις.
Μόνο που στην δεύτερη περίπτωση, πουλάς κοπανιστό αέρα, με την ελπίδα να βρεθεί κάποιο κορόιδο να τον αγοράσει.

Συνήθως, αντί για κορόιδο, εμφανίζεται κάποιος ακόμη πιο πονηρός και πιο απελπισμένος απο σένα. Σου λέει, δε μπορεί, όλο και κάτι θα φάμε. Απελπισία βλέπω. Και η απελπισία του άλλου, είναι το φαΐ του.

Αυτό συνέβηκε λοιπόν και με κάποια άτομα νεόφερτα. Βρε καλώς τα παιδιά, θα λέγαμε σε άλλη περίπτωση. Μα, επρόκειτο δυστυχώς για μια ακόμα "θλιβερή" ιστορία, και αποδείχτηκε πως, κατά βάθος, δεν ήταν καθόλου "καλώς τα".

Δήθεν κατάγονταν από πολύ σπουδαίους προγόνους, μεγάλα κεφάλια, και με διευθυντικές θέσεις. Γιατί, αν δεν κατάγεσαι την σήμερον απο γονείς διευθυντάδες, δεν έχεις προσώπατο στην άτιμη κενωνία.

Φαίνεται δεν τους είπε ποτέ κανείς, πως από το ξύλο μιας πανέμορφης κερασιάς, μπορεί κάποιος να φτιάξει φτυάρι για να βάζει το ψωμί στον φούρνο,μπορεί όμως κάλλιστα να φτιάξει και "αποπατόφτυαρο" για να καθαρίζει βόθρους.

Άρα, δεν είναι το "από πού κατάγεσαι", μα το "εσύ ο ίδιος τι είσαι".
Και να που "δεν είσαι", παρά άλλο ένα μηδενικό, στην ατέλειωτη λίστα των "μηδέν".

Μέχρι και πτυχία ανύπαρκτα σκαρφίστηκαν τα καημένα, για να πάρουν την πολυπόθητη άδεια εργασίας. Δήλωσαν παντελώς ψευδώς στις αρχές, προϋπηρεσίες σε επαγγέλματα, που πριν, δεν είχαν καν ιδέα πως υπήρχαν, κι όχι μόνον αυτό, μα άξαφνα έγιναν και "ειδικοί" πάνω σ' αυτά.

Και με το που ο "πονηρός" τους έταξε λαγούς με πετραχήλια, και με το που τους πέταξε κι ένα ξεροκόμματο να μην πεινάνε, αμέσως, χωρίς να χρονοτριβήσουν, έπαιξαν κάποια.. «πολύ βρώμικα παιχνίδια», πίστεψαν πως έπιασαν τον πάπα από τα ..παπίδια. Δεν κατάλαβαν ακόμη πως έρχεται μεγάλη συμφορά, και θα τους κοστίσει «λιμουζίνα το ποδήλατο».

Άρχισαν να κατηγορούν δεξιά κι αριστερά αθώους, ακόμη και άτομα που τους βοήθησαν με τον έναν η τον άλλο τρόπο. Άρχισαν να σπιλώνουν ονόματα,συνειδήσεις και αξίες. Οι ανύπαρκτοι την είδαν σπουδαίοι. Οι "τίποτε", την είδαν "κάποιοι".

Μα, όπως λέει και ο σοφός λαός, «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά».
Άρχισαν οι χοντρές πλέον γκάφες, η μία πίσω απο την άλλη. Η ηλιθιότητα σε όλο το εύρος του μεγαλείου της. Πιο απέραντη ακόμη κι απ' αυτό το αχανές σύμπαν.

Αλληλοφωτογραφίζονται και αλληλοπροδίδονται. Εξευτελίζει ο ένας τον άλλο, από ηλιθιότητα, χωρίς πλέον όμως να αποκλείεται και η σκοπιμότητα, μετά τα "έργα και ημέρες" τους που είδαμε μέχρι σήμερα, και που δείχνουν άτομα ικανά για όλα, αρκεί να πετύχουν αυτό που θέλουν, πατώντας ακόμη και επί πτωμάτων.

Παριστάνουν τα αφεντικά στους άλλους, έχοντας μάλιστα και το ανάλογο "υφάκι", μα όταν βρίσκονται με τον "ταϊστή" τους, τον ακολουθάν σαν πιστά σκυλάκια και σαν αχθοφόροι, κουβαλώντας τα ψώνια. Μα αυτό είναι στην ουσία. Σκυλιά που γλείφουν και νεροκουβαλητές.

Είναι πολύ κοντά η ημέρα από ότι δείχνουν τα πράγματα, που η βρωμιά και δυσωδία αυτή θα μας αφήσει ξανά, στην ηρεμία που είχαμε πριν, και χάσαμε με τον ερχομό τους, και που τόσο πεθυμήσαμε. Λίγη υπομονή αδέρφια ακόμη. Ο καιρός εγγύς.

Υ.Γ. Κάθε ομοιότης με φυσικά πρόσωπα, είναι εντελώς τυχαία.
Επιτρέπεται να μυγιάζεται όποιος θέλει, κι όποιος έχει τη μύγα...

TORONTO GREEKBLOGGERS POSTED