Η «προδοσία» Αρτεμάκη, για τη χρήση μιας λαβίδας, επηρέασε την Αρχιεπισκοπή Αμερικής.! Παρήγγειλαν χιλιάδες λαβίδες για να κοινωνούν τους πιστούς…

Μέχρι την Αμερική έφτασε η «προδοσία» του προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας, αναγκάζοντας τους εκεί κληρικούς να …κουράζονται για να χρησιμοποιούν πολλές λαβίδες για τη Θεία Κοινωνία των πιστών εν μέσω κορονοϊού. Ας αφήσουμε όμως, ένεκα σεβασμπού, τον πρωτ/τερο Αλέξανδρο Καρλούτσο να μας πει το ιστορικό των πολλών λαβίδων, όπως εκείνος καλύτερα από μας γνωρίζει και μετά τα όποια δικά σας σχόλια το ξανακουβεντιάζουμε το ζήτημα… Ο πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρος Καρλούτσος για την χρήση πολλαπλών λαβίδων στην Θεία Κοινωνία

Μία από τις πρώτες κοινότητες, ίσως και η πρώτη, που υιοθέτησε τη χρήση πολλαπλών λαβίδων για τη μετάδοση της Θείας Κοινωνίας μετά το ξέσπασμα της πανδημίας τoυ κορωνοϊού, ήταν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην πόλη Southampton (Σαουθάμπτον) της Νέας Υόρκης. Προϊστάμενός της και ιδρυτής του περικαλλούς ναού και του επιβλητικού κοινοτικού κέντρου είναι ο πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Αλέξανδρος Καρλούτσος. Σε συνέντευξή του στον «Εθνικό Κήρυκα» και απαντώντας στην ερώτηση τι τον ώθησε να εισάγει και να χρησιμοποιεί πολλαπλές λαβίδες για τη μετάδοση της Θείας Κοινωνίας, είπε, πως «για μένα ήταν πολύ απλό. Οι άνθρωποι ήθελαν να μεταλαμβάνουν του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου. Αρχικά κοινωνούσαν ξεχωριστά από το Αγιο Ποτήριο και το Τίμιο Σώμα. Επειτα από χίλια χρόνια άρχισε να μεταδίδεται η Θεία Κοινωνία από μία λαβίδα επειδή ήθελαν να δώσουν τη Θεία Κοινωνία πιο γρήγορα στους πιστούς. Είχαν πολλά Αγια Ποτήρια, πολλές λαβίδες και στην Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη όπου εβδομήντα ιερείς μετέδιδαν τη Θεία Κοινωνία. Σκέφθηκα λοιπόν πως αφού εβδομήντα ιερείς είχαν εβδομήντα λαβίδες γιατί να μην έχουμε πολλές λαβίδες για τον κόσμο μας; Μιλώντας για τους 70 ιερείς της Αγίας Σοφίας, μου ήλθε στο νου η Θεία Λειτουργία στην οποία προέστη ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στις 26 Οκτωβρίου του 1997 στο Madison Square Garden στην οποία συμμετείχαν 18.000 πιστοί. Ο π. Ντένης Στρούζας είχε οργανώσει τουλάχιστον 40 ιερείς οι οποίοι χρησιμοποιούσαν 40 λαβίδες για τη μετάδοση της Θείας Κοινωνίας. Γιατί να μην μπορεί ένας ιερεύς να χρησιμοποιεί πολλαπλές λαβίδες κατά τον ίδιο τρόπο; Δεν υπάρχει καμία απολύτως δογματική ή κανονική ανωμαλία στη χρήση πολλαπλών λαβίδων. Υπήρχαν άνθρωποι τους οποίους έβλεπα για πολλά χρόνια από τότε που ξεκίνησα ως ιερεύς, όχι μόνο τώρα με τον κορωνοϊό, που είχαν αυτόν τον φόβο. Τους έλεγα πως κανείς ιερεύς δεν έχει πεθάνει μετά την κατάλυση της Θείας Κοινωνίας στο τέλος αφού κοινωνήσουν όλοι οι πιστοί». Ο π. Αλέξανδρος είπε πως «έχομε 90 με 100 ανθρώπους κάθε Κυριακή οι οποίοι προσέρχονται και λαμβάνουν το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Η λαβίδα δεν είναι δογματικό θέμα, αλλά μία παράδοση». Αναφορικά αν υπήρξαν κάποιοι που αντέδρασαν, είπε «ελάχιστοι», και πρόσθεσε πως «όλοι χάρηκαν. Είναι σωστό το ρητό που μας είπε ο ιστορικός Jaroslav Pelikan από το πανεπιστήμιο Yale που κατάλαβε πολύ καλά την Ορθοδοξία, πως 'η Παράδοση είναι η ζωντανή πίστη των νεκρών, η παραδοσιακότητα (η λατρεία της Παράδοσης) είναι η νεκρή Πίστη των ζώντων'». Ο π. Αλέξανδρος τόνισε πως εδώ στην κοινότητά μας εμείς κρατάμε την Παράδοση των Πατέρων και μας ευλογεί ο Θεός με μυαλό και αμέσως παραγγείλαμε μικρά βάθρα Κοινωνίας. Δεν είπαμε ποτέ για πλαστικά κοχλιάρια, αλλά για μεταλλικές λαβίδες σεβόμενοι αυτό που μεταδίδουμε στον κόσμο, το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου». Οταν τον ρωτήσαμε τι του λένε οι νέοι, είπε «δεν ήταν μόνο οι νέοι, αλλά οι ηλικιωμένοι που φοβόντουσαν περισσότερο. Αλλά να σας πω πως έβλεπα τους νέους 20 με 25 ετών που κοιτούσαν τη χρήση της κοινής λαβίδας με την οποία κοινωνούσαν τόσοι άνθρωποι κάπως περίεργα. Τώρα χαίρονται, έρχονται πολλοί κάνουν το σταυρό τους και με ευλάβεια Κοινωνούν». Ο π. Αλέξανδρος τόνισε πως «το θέμα δεν είναι η λαβίδα, αλλά το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, όπως εσείς κ. Καλμούκο πολύ σωστά γράψατε στην ανάλυση σας, αλλά και ο π. Καλύβας πολύ σοφά τα είπε». Ανέφερε πως «παραγγείλαμε εκατό χιλιάδες λαβίδες για την Αρχιεπισκοπή οι οποίες είναι κανονικές λαβίδες κατά το σχήμα και το μέγεθος, αντίγραφο της λαβίδας που είχαμε. Εχουν πάνω τον σταυρό του Οικουμενικού Πατριαρχείου και τον έμβλημα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής, δηλαδή κάναμε σωστές Ορθόδοξες λαβίδες για τον Ορθόδοξο λαό». Εξήγησε πως «προσέρχονται οι άνθρωποι παίρνουν μία χάρτινη πετσετούλα διότι φοβόμαστε να έχουμε το μάκτρο, βάζουν την πετσετούλα κάτω από το σαγόνι τους παίρνω μία λαβίδα, τους μεταδίδω τη Θεία Κοινωνία και στη συνέχεια βάζω τη λαβίδα στο κουτί που είναι πολύ κοντά μας και για τον επόμενο πιστό επαναλαμβάνω το ίδιο πράγμα, παίρνω μία καθαρή και απολυμασμένη λαβίδα μεταδίδω τη Θεία Κοινωνία και στη συνέχεια την τοποθετώ στο κουτί που είναι δίπλα μου. Εχουμε ένα δίσκο που αφού σκουπίσουν οι άνθρωποι τα χείλη τους την τοποθετούν μέσα σ' ένα δίσκο στη συνέχεια τις καίμε και ρίχνουμε την στάχτη στα λουλούδια. Όταν τελειώνουμε τη Θεία Κοινωνία δίνουμε τις λαβίδες στον νεωκόρο μας τον Θανάση Πολυχρονόπουλο τις βράζει σε καυτό νερό, τις απολυμαίνει και στη συνέχεια το νερό το ρίχνουμε στα λουλούδια και τα φυτά». Τονίζεται ότι στην κοινότητα της Κοιμήσεως του Southampton υπάρχουν 350 λαβίδες. Στην ερώτηση «νομίζετε ότι καλό θα ήταν να καθιερωθεί αυτό σε όλες τις κοινότητες της Αρχιεπισκοπής Αμερικής;», ο π. Αλέξανδρος απάντησε: «φυσικά γι' αυτό παρήγγειλα εκατό χιλιάδες, διότι δεν θέλω να έχω εγώ κάτι στην κοινότητά μου και να μη σκέπτομαι τους αδελφούς μου ιερείς. Αμφότεροι ο π. Κωνσταντίνος Λαζαράκης και εγώ χαιρόμαστε για τον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο του οποίου η ηγεσία και η δράση του ήταν πολύ σωστή, ειλικρινά χάρηκα πάρα πολύ, αλλά και ο κόσμος μας πραγματικά το υποστηρίζει αυτό». Στην επισήμανση ότι η πλειονότητα των ιεραρχών πήγε εναντίον αυτής της λύσης, οπότε τι γίνεται όταν ο Πρώτος, ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος είναι τριάντα ή πενήντα χρόνια πιο μπροστά από τον καιρό του και ακολουθούν οι άλλοι μερικούς αιώνες πίσω, πώς γεφυρώνεται αυτό το χάσμα, είπε πως «πιστεύω στη φωνή του λαού, εάν βλέπουν ότι δεν προσέρχονται οι άνθρωποι να Κοινωνήσουν διότι γίνεται χρήση μίας λαβίδας, δεν βλέπουν ότι εδώ υπηρετούμε τον Κύριο; Κι όπως είπε ο Κύριος 'το Σάββατο δια τον άνθρωπον εγένετο και ουχί ο άνθρωπος διά το Σάββατον'. Η λαβίδα δεν είναι το Σώμα και το Αίμα, η λαβίδα είναι μέσον και οι πολλαπλές λαβίδες είναι μέσον μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας». Συμπλήρωσε πως «ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος έκανε πολύ σωστά γι' αυτό υπερηφανεύομαι για τον Αρχιεπίσκοπο διότι λαμβάνει σωστές αποφάσεις για τον λαό μας, την Πίστη μας και την Ορθοδοξία μας. Εχει ανοιχτό μυαλό, υπομονή και επιμονή». Για την πορεία της κοινότητας υπογράμμισε πως «πηγαίνουμε πολύ καλά, δεν έχουμε πρόβλημα ούτε με τον κορωνοϊό, ούτε με τίποτε. Επειδή μας επιτρέπεται μόνο 40% έχουμε κάθε Κυριακή μέσα στο ναό 130 και άλλους 60 μέσα στην κοινοτική αίθουσα όπου παρακολουθούν από κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης».