Γιώργος Παπαχρήστος και η μετάλαξη Ραγκούση...

Μετάλλαξη

Περί Χρυσοχοΐδη Μιχάλη ο λόγος, και στη συνέχεια. Γίνεται η τριήμερη συζήτηση στη Βουλή, και κατά την ομιλία του, που αποτελεί και μια ευκαιρία για σκληρή επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ καθότι είναι πίσω από όλα και η προσωποποίηση της καταστροφής, χαρακτηρίζει «εθνικιστικό» το «αίτημα» του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα αυτοπροσώπως για επέκταση των χωρικών υδάτων, έτσι στο φλου, στα 12 μίλια. Ο,τι λέμε όλοι δηλαδή. Διότι, όπως έχουμε εξηγήσει κι άλλες φορές, αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια και να «τσαμπουκαλευτεί» με τους Τούρκους που θεωρούν την επέκταση casus belli, αιτία πολέμου δηλαδή, θα το έκανε εκείνος στα τεσσεράμισι χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας. Δεν το έκανε. Αν δεν είναι επικίνδυνος λαϊκισμός και γκρίζος εθνικισμός το ότι το κάνει τώρα, τότε οι όροι έχουν χάσει τη σημασία τους. Η πλάκα είναι ότι στον Χρυσοχοΐδη ανέλαβε να απαντήσει ο Γιαννάκης ο Ραγκούσης, ο οποίος παρέδωσε μαθήματα για το πώς μπορεί κάποιος στην πολιτική να «μεταβληθεί» κατά τρόπον που να μην τον (ανα)γνωρίζει ούτε ο πλέον φανατικός οπαδός του: «Ή θα ζητήσει συγγνώμη ο κ. Χρυσοχοΐδης για αυτή την αθλιότητα που ξεστόμισε, ή ο κ. Μητσοτάκης θα τον αποπέμψει. Σε διαφορετική περίπτωση θα αναλάβει ο ίδιος και η κυβέρνηση στο σύνολό της αυτή τη βαριά ιστορική ευθύνη, χωρίς προηγούμενο ιστορικό ατόπημα απέναντι στα εθνικά δίκαια. Γιατί αν φτάσουμε σε αυτήν τη χώρα να ονομάζουμε εθνικισμό την άσκηση των απαράγραπτων δικαιωμάτων μας, τότε δεν θα πω ότι πρόκειται για ραγιαδισμό και δουλοπρέπεια αλλά ότι έτσι αυτή η πατρίδα δεν έχει αύριο». Σημειωτέον, πρόκειται για τον ίδιο Ραγκούση, ο οποίος μερικούς μήνες πριν δει το φως το αληθινό και ενταχθεί στον ΣΥΡΙΖΑ, «στόλιζε» τον Τσίπρα με «διαμάντια» του είδους «πολιτικός απατεώνας», «Είναι αρρωστημένα εγωπαθής», «Ο πιο ανέντιμος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης», «Σε αντίθεση με εσένα κύριε Τσίπρα, ο Ανδρέας δεν έγινε πρωθυπουργός κάνοντας αντιπολίτευση σε μια πτωχευμένη πατρίδα»… Μεγάλη καρδιά ο Τσίπρας έχω να επισημάνω. Τι; Οχι; Μετάλλαξη ΙΙ Και θα ολοκληρώσω για σήμερα αυτή την υπέροχη αναδρομή στο παρελθόν Ραγκούση, από το οποίο παρελθόν, όπως έχουν δηλώσει άλλοι σοφότεροι εμού, «φυγείν αδύνατον», με μια δήλωση (Αυτογνωσίας; Προβλεψιμότητας; Λέω ό,τι μου κατέβει και ό,τι βρέξει ας κατεβάσει; Αγνωστο…) του περί ου ο λόγος τιτάνα της πολιτικής: «Αυτοί που το έκαναν θα αποτελούν για τον ελληνικό λαό παράδειγμα προς αποφυγή, παράδειγμα πολιτικής ανηθικότητας. Πώς είναι δυνατόν η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να εξαγόρασε με 7.000 ευρώ ευτελισμένους πολιτικούς που μετακινήθηκαν από το ένα κόμμα στο άλλο για να κρατήσουν τη βουλευτική έδρα. Γιατί ο κ. Τσίπρας αντί να πάρει αυτούς που πήρε από εμάς, που ουσιαστικά τους εξαγόρασε, δεν τους πήρε, να μην έφερνε παιδιά προερχόμενα από την Αριστερά και την Οικολογία;». Δεν αναφέρεται στον εαυτό του, όχι. Σε προηγηθέντες αυτού πασόκους που πήγαν ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται. Αλλά τότε ήταν ΠΑΣΟΚ. Μετά πήρε κι αυτός τον δρόμο για τον Τσίπρα, τον οποίο καθύβριζε σκαιότατα (δες παραπάνω…) Μεγάλη καρδιά ο Τσίπρας (δις)… Γ. Ππαχρήστος