Αναδημοσιεύουμε Άρθρο
– Σχόλιο του του δημοσιογράφου-εκδότη του Ελληνοκαναδικού Βήματος του Μόντρεαλ
κ Χρ. Μανίκη με θέμα -για μια ακόμα φορά-το «Εθνικό» Κογκρέσο και την εις βάρος
του πρόσφατη δικαστική απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου του Οντάριο.
Διαβάστε το και τα
ξαναλέμε…
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΣΤΑ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΣΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΛΥΘΟΥΜΕ
Απέφυγα επί δύο εβδομάδος να αναφερθώ στην ουσία της πρόσφατης
απόφασης, που ανατάραξε τον κουρνιαχτό της Παροικίας μας. Αναφέρομαι φυσικά στην
απόφαση, για την επί χρόνια διαφορά μεταξύ του Επαρχιακού Κογκρέσου του Κεμπέκ
και του Εθνικού μας Κογκρέσου {Hellenic Congress of Quebec (HCQ) και Hellenic
Canadian Congress (HCC)} αντίστοιχα. Απέφυγα να κρίνω την απόφαση, αλλά δεν
απέφυγα να κρούσω τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας για μια ακόμα φορά το
πάντα επίκαιρο μήνυμα «πρέπει να συμφιλιωθούμε, γιατί αν δεν συμφιλιωθούμε, θα
διαλυθούμε».
Με όλη την δύναμη της φωνής μου, προσθέτω ότι σε αντίθεση με άλλες
υποθέσεις που μας απασχολούν σαν Παροικία, σε αυτήν την υπόθεση, η βάση της
συμφιλίωσης είναι απλή, αφού συνίσταται, στο σεβασμό της δικαστικής απόφασης.
Για την δικαστική απόφαση θα τονίσω το αυτονόητο. Οφείλουμε να την αποδεχτούμε
συνολικά και να μην την ερμηνεύουμε κατά το δοκούν προκειμένου να επιδιώκουμε
την δημιουργία εντυπώσεων. Τονίζω ότι επ’ αυτής της διαφοράς μπορούμε να
προχωρήσουμε σε λύση γιατί έχουμε μπροστά μας την δικαστική απόφαση, την οποία
οφείλουμε να σεβαστούμε απόλυτα. Σημειώνω ότι η αγωγή, η οποία μας
στοίχισε αρκετές δεκάδες χιλιάδες δολάρια, κατατέθηκε τον Φεβρουάριο του 2018
και η απόφαση εκδόθηκε την Μεγάλη Εβδομάδα του 2020.
Όμως φαίνεται ότι πολύ περίεργα πράγματα συμβαίνουν στους Διοικούντες το
Εθνικό μας Κογκρέσο (HCC). Και αυτό επειδή, ενώ έχουν στα χέρια τους μια
δικαστική απόφαση από το Ανώτατο Δικαστήριο του Οντάριο, που αν δεν σκοπεύουν
να εφεσιβάλουν, είναι υποχρεωμένοι να σεβαστούν στο ακέραιο, προσποιούνται ότι
λέει αυτά που θα επιθυμούσαν να έλεγε.
Περάσαμε από χίλια κύματα για να
στήσουμε τα Κογκρέσα μας
Για το ιστορικό της υπόθεσης θα υπενθυμίσω ότι έως ότου στήσουμε τα
Κογκρέσα, και για το πως αυτά θα λειτουργούν περάσαμε από χίλα κύματα. Πάντως
εξ αρχής μεταξύ των Διοικήσεων του Εθνικού και των Επαρχιακών υπήρχαν
συγκρούσεις και έριδες. Και αυτό γιατί οι εγκάρσιες και πολυδιάστατες διαφορές
των παραγόντων κάθε Συλλόγου και εκάστης Επαρχίας (και αναφέρομαι κυρίως στο
Κεμπέκ και το Οντάριο) έκαναν μετάσταση, σε Πανκαναδική κλίμακα, καλή ώρα σαν
τον Κορωνοϊό αυτήν την περίοδο. Ετσι είχαν γίνει ομηρικοί καυγάδες εντός των
Συλλόγων, για το ποιος θα εκπροσωπούσε τον κάθε Σύλλογο στο Επαρχιακό, πόσους
αντιπροσώπους θα έχει κάθε Σύλλογος σε αυτό αφού βλέπετε τους χωρίσαμε σε
«μικρούς» και «μεγάλους,» πόσους αντιπροσώπους θα έχει κάθε Επαρχιακό στο Κεντρικό,
που θα γίνονται τα Συνέδρια, και πολλά άλλα που ανακαλύπταμε καθώς
προσπαθούσαμε να του δώσουμε σάρκα και οστά.
Δεν είναι υπερβολή αν πω ότι οι εμπλεκόμενοι στο να συντάξουν τους
Εσωτερικούς Κανονισμούς του Εθνικού, είχαν να παρακάμψουν περισσότερα προβλήματα
από εκείνα που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν το 1982 ο Πρωθυπουργός του
Καναδά Πιερ-Ελιότ Τρουντό και οι υπόλοιποι επαρχιακοί Πρωθυπουργοί, συν του
Πρωθυπουργού του Κεμπέκ Ρενέ Λεβέκ. Εκείνοι προσπαθούσαν να βρουν κοινά σημεία
προκειμένου να δώσει η Βασίλισσα Ελισάβετ το δικαίωμα να συντάξουν Σύνταγμα και
να γίνει ο Καναδάς και τυπικά ανεξάρτητος. Βλέπετε ήθελαν να βρουν τρόπο να
ικανοποιηθεί και το Κεμπέκ. Δυστυχώς την «Νύχτα των μεγάλων μαχαιριών, στον
Καναδά» (και όχι την ανάλογη νύχτα στην Χιτλερική Γερμανία) ΔΕΝ τα βρήκαν, και
αφού το Κεμπέκ ΔΕΝ υπέγραψε, τυπικά (φοβάμαι όχι μόνον τυπικά), παραμένει
ανοικτό το Συνταγματικό Θέμα του Καναδά.
Όμως ευτυχώς εμείς στο Εθνικό τα βρήκαμε. Ναι τα βρήκαμε!!! Κοινός
τόπος όλων ήταν το του προοιμίου του Καταστατικού.
Το Εθνικό Κογκρέσο είναι:
«ο πρώτος μη κομματικός, κοσμικός, εθνικός θεσμός των Ελλήνων, των
κοινοτήτων και των οργανώσεών τους στον Καναδά»
Και οι διοικούντες αυτό θα πρέπει να:
«είναι αφιερωμένοι και να εργάζονται από κοινού για να προωθούν
την δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την πολιτική ευθύνη, την ανθρώπινη
αξιοπρέπεια, τη πολιτιστική πολυμορφία και την οικονομική δικαιοσύνη για όλους
τους Καναδούς.»
Τί μεγάλα λόγια! τί μεγάλες διακηρύξεις! Τι βαριές ευθύνες!
Αναντίρρητα ο θεσμός του Εθνικού Κογκρέσου είναι άριστος. Εξ
αρχής πολλά αξιόλογα πρόσωπα υπηρέτησαν το Εθνικό Κογκρέσο, όπως
και τα Επαρχιακά Κογκρέσα που έχουν προσφέρει πολλαπλές υπηρεσίες στον
Ελληνισμό του Καναδά, προβάλλοντας παράλληλα αρκετά εθνικά μας θέματα (Κυπριακό,
Μακεδονικό, προώθηση της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων, Γλυπτά του
Παρθενώνα…). Όμως εμφανίστηκαν πολλές προσωπικές αντιπαθήσεις, εκλογικά
μαγειρέματα, μεταφερόμενους εκπροσώπους άρα και ψηφοφόρους, με πούλμαν
αλλά και αεροπλάνα και ο θεσμός άρχισε να χάνει την αρχική του αίγλη.
Στα μετά το 2012
Αφήνοντας στην άκρη το παρελθόν, αρκούμαι να αναφέρω ότι η αντιπαράθεση
που τώρα εκδικάστηκε άρχισε να εκδηλώνεται το 2012, όταν από τον κ. Γιώργο
Μανωλικάκη ανέλαβε την Προεδρία ο κ. Κώστας Πάππας. Τον κ. Κώστα Πάππα
αντικατέστησε το 2014 ο κ. Γεώργιος Μάνιος. Το δίδυμο Μάνιου – Πάππα το 2016,
με εμφανή πρόθεση να νομιμοποιήσουν οφθαλμοφανέστατες παρανομίες και να
διατηρήσουν μέσω ημετέρων την Διοίκηση, προχωρήσαν σε δομικές αλλαγές τόσο του
Καταστατικού, όσο και των Εσωτερικών Κανονισμών.
Σημειώνω ότι, οπωσδήποτε κάθε Διοίκηση οποιουδήποτε οργανισμού μπορεί να
προβαίνει σε αυτού του είδους των αλλαγών, υπό την προϋπόθεση φυσικά να σέβεται
τις προβλεπόμενες διαδικασίες.
Η εφημερίδα μας τότε είχε εντοπίσει το πρόβλημα που είχε παρουσιαστεί
και το δίδυμο Πάππα-Μάνιου προσπαθούσε απεγνωσμένα να νομιμοποιήσει τις
παρανομίες που και κάθε άσχετος έβλεπε και δεν χρειαζόταν να προσφύγουμε στα
δικαστήρια για να μας τα πουν.
Μεταξύ των άλλων παρανομιών δεν έγιναν εκλογές το 2014, ούτε και
Συνέδρια και Γενική Συνέλευση το 2013 και το 2015. Επί πλέον το ίδιο
δίδυμο, είχε δώσει μεγάλη έμφαση σε όλες τις αλλαγές, που οδήγησαν σε εκείνη
την περίφημη Γενική Συνέλευση του Νοεμβρίου του 2016. Σε εκείνη την Γ.Σ. έγιναν
και εκλογές και έτσι αντικαταστάθηκε ο έως τότε Πρόεδρος Γεώργιος Μάνιος
από τον Dr. Θεόδωρο Χαλάστη, που ήταν ένας από τους «δοτούς» εκπροσώπους του
Κεμπέκ.
Προ αυτής της κατάστασης στο Ελληνοκαναδικό Βήμα της 28ης
Μαΐου 2016, έγραφα:
«…Η διοίκηση του Εθνικού, και επειδή αντικανονικά παραμένει στην
διοίκηση από το 2012 και επειδή προέβη σε αυτόν τον εντελώς παράτυπο και
αντικανονικό διορισμό (των δοτών μελών του Επαρχιακού Κογκρέσου του Κεμπέκ) και
επειδή αντικανονικά εξασκεί τα καθήκοντά της θα πρέπει να παραιτηθεί.
Φυσικά θα πρέπει να προβεί και σε πλήρη οικονομικό απολογισμό,
επειδή υπάρχουν και φήμες για πλήρη συσκότιση των του ταμείου του».
Στην επόμενη έκδοση (4 Ιουνίου 2016) επανερχόμενος στο θέμα έγραφα σε
άρθρο με τίτλο:
«Βαθειά η κρίση και πολλές οι διοικητικές παρατυπίες στο
Ελληνοκαναδικό (Εθνικό) Κογκρέσο,» ότι:
Οσο παρατηρεί κανείς τα έργα και τις ημέρες της σημερινής υπό τον
κ. Γεώργιο Μάνιο διοίκησης του «Εθνικού» (Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου) τόσο
εντυπωσιάζεται από τις διοικητικές παρατυπίες και τις αντικαταστατικές
παρανομίες..
Αναρωτιέται κανείς πως μπορεί η σημερινή διοίκηση, μετά την
αποκάλυψη τόσων παρατυπιών, να παραμένει αδιάφορη και μάλιστα να βαυκαλίζεται
ότι αποτελεί την λαϊκή ηγεσία όλων των Ελλήνων του Καναδά; Είναι περίεργο
και εξοργιστικό συνάμα, το γεγονός ότι ενώ οι διοικούντες το «Εθνικό» έχουν
παραβεί θεμελιώδη άρθρα των Εσωτερικών Κανονισμών και με το έτσι θέλω έχουν
καταργήσει κάθε δημοκρατική διαδικασία πιστεύουν (βάσει των αναφερόμενων στο
Προοίμιο του Καταστατικού) ότι εκπροσωπούν:
‘τον πρώτο μη κομματικό, κοσμικό, εθνικό θεσμό των Ελλήνων, των
κοινοτήτων και των οργανώσεών τους στον Καναδά’…»
Παρά τα όσα έγραφα, οι διοικούντες το Κογκρέσο, πέρα από μια επιστολή
που μας είχε στείλει τον Μάϊο ο κ. Μάνιος (ουσιαστικά μιλούσε περί ανέμων και
υδάτων, την είχα δημοσιεύσει και φυσικά είχα απαντήσει σε αυτήν), όχι μόνο
τελούσαν σιγήν ιχθύος, αλλά σαν να μην συνέβαινε τίποτα, απολύτως τίποτα,
προέβησαν σε σύγκληση Γενικής Συνελεύσεως.
Η σχετική ανακοίνωση περί Συγκλήσεως Γενικής Συνελεύσεως
ανακοινώθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2016. Πραγματοποιήθηκε από τις 24 ως τις 27
Νοεμβρίου του 2016 όπου έγιναν και εκλογές.
Τότε, που πολλοί σιωπούσαν, ή και επικροτούσαν τις παρανομίες,
κατακρίνοντας την προσπάθεια νομιμοποίησης των αλλαγών του Καταστατικού και των
Εσωτερικών Κανονισμών, στις 15 Οκτωβρίου του 2016 έγραφα:
«ΟΤΑΝ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΜΑΣ …ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ ΣΤΗΝ
ΑΛΗΘΕΙΑ!!
Το αξίωμα αυτό θυμήθηκα, όταν είδα μία ανακοίνωση του «Εθνικού»
(Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου) μέσω της οποίας καλούνται «τα μέλη του Διοικητικού
του Συμβουλίου, καθώς και oι εκπρόσωποι των Συλλόγων/μελών τους» στο Ετήσιο
Συνέδριό τους, το οποίο, όπως αναφέρουν, θα γίνει στο Τορόντο από τις 24
ως τις 27 Νοεμβρίου.
Η ανακοίνωση της 28ης Σεπτεμβρίου, υπογράφεται από τον Πρόεδρο του
«Εθνικού» κ. Γεώργιο Μάνιο και από τον Dr Θεόδωρο Χαλάτση, ο οποίος
συνοδεύεται από τους τίτλους «Chair, Quebec Regional Council, VP – Governmental
and Public Affairs». ( Οι τίτλοι αναφέρονται μόνο στα Αγγλικά, όπως μόνο
στα Αγγλικά και χωρίς έστω και μία λέξη στα Ελληνικά, είναι και το
περιεχόμενο όλης της επιστολής καθώς και όλου του προγράμματος).
Με άλλα λόγια οι διοικούντες το «Εθνικό» σίγουρα είδαν και οπωσδήποτε
άκουσαν τα επιχειρήματα εκείνων που τους κατήγγειλαν, ως παρανόμως ενεργούντες
και παρανόμως διοικούντες το «Εθνικό.»
Παρά ταύτα, αντί να προβάλουν τα δικά τους υπεύθυνα και από υπευθύνους
αξιωματούχους υπογραφόμενα, έστω και έωλα τους επιχειρήματα,
έκαναν ό,τι γίνεται σε ανάλογες περιπτώσεις σε δικτατορικά καθεστώτα.
Αγνόησαν την αλήθεια. Καταστρατήγησαν την νομιμότητα. Εβαλαν «στον γύψο» όλα
όσα αποκαλούνται διαφάνεια και «δημοκρατικές διαδικασίες.» Κατόπιν αυτών,
άρχισαν να μοιράζουν θέσεις και αξιώματα σε ημετέρους, σε «δοτούς» αξιωματούχους.
Ετσι θέτοντας ολόκληρα επαρχιακά Κογκρέσα, εκτός Εθνικού Κογκρέσου με το σαθρό
επιχείρημα ότι δεν έχουν καταβάλει την συνδρομή τους, ως άλλοι «Πάπες της
Ρώμης» ανήγαγαν σε «αλήθεια» τις δικές τους απόψεις και προκήρυξαν
σύγκληση μιας ψευτοσυνόδου, έτσι ώστε μέσω των «δοτών τους» να δώσουν
νομιμότητα σε όλα όσα έχουν κάνει ακόμα και κατά την διετή περίοδο που
αυτοανακηρύχτηκαν διοίκηση, παραχωρώντας ταυτόχρονα στον εαυτό τους
απεριόριστες εξουσίες, εξουσίες ακόμα και αλλαγής του Καταστατικού και
Τροποποίησης των Εσωτερικών Κανονισμών!
Ετσι για μια ακόμα φορά, επαληθεύεται το αξίωμα «όταν η αλήθεια,
δεν εξυπηρετεί τους στόχους μας… αλλοίμονο στην αλήθεια!!»
Θα αρκεστώ σε αυτά σήμερα, δημοσιεύοντας συγχρόνως
φωτοτυπίες τριών οικονομικών απολογισμών, τους οποίους μου παρέδωσε με μεγάλη
επισημότητα ο κ. Κώστας Πάππας, τέως Πρόεδρος του Εθνικού και νυν
Σύμβουλος στην σημερινή διοίκηση Γεωργίου Μάνιου.
Και να σκεφτείτε, μέσω αυτών ήθελε ο κ. Πάππας, να μου
αποδείξει, ότι στο «Εθνικό» υπάρχει διαφάνεια!!
Αυτοί οι οικονομικοί απολογισμοί, τους οποίους ζητώ να
αξιολογηθούν και από την Εξελεγκτική Επιτροπή και να συντάξει σχετικό
πόρισμα, είναι του «Εθνικού» Κογκρέσου των Ελλήνων του Καναδά.
Του «Εθνικού» Κογκρέσου που αναπροσδιορίζεται ως:
«Ο πρώτος μη κομματικός, κοσμικός, εθνικός θεσμός των Ελλήνων, των
κοινοτήτων και των οργανώσεών τους στον Καναδά, και είναι αφιερωμένο να
εργάζεται από κοινού για να προωθεί την δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα,
την πολιτική ευθύνη, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τη πολιτιστική πολυμορφία και
την οικονομική δικαιοσύνη για όλους τους Καναδούς».
Ελληνοκαναδικό Βήμα 15 Οκτωβρίου του 2016
Κατόπιν αφού δημοσίευα σε φωτοτυπία τους οικονομικούς Απολογισμούς του
Εθνικού Κογκρέσου που δημοσιεύω και πάλι σήμερα πρόσθετα:
Εχοντας κατά πάσα πιθανότητα υπ’ όψη τους αυτούς τους οικονομικούς απολογισμούς, πολύ σωστά έπραξαν οι διοικήσεις των Επαρχιακών Κογκρέσων του Κεμπέκ και της Βρετανικής Κολομβίας, που έστειλαν από κοινού επιστολή μέσω της οποίας ενημέρωναν «την διοίκηση του Εθνικού», ότι έως ότου έχουμε επίσημους και υπογεγραμμένους οικονομικούς απολογισμούς δεν σας στέλνουμε την συνδρομή μας.
Φυσικά και καλά έκαναν, αφού ολοφάνερα υπάρχει πλήρης έλλειψη
διαφάνειας.
Κατά τα άλλα. Ναι, «όταν δεν υπάρχουν σοβαροί οικονομικοί απολογισμοί,
χαρακτηρίζουμε οικονομικούς απολογισμούς ακόμα και τα μπακαλοδεύτερα!!»
Αλλωστε, σύμφωνα με όσα γνωρίζω, στο «τάγμα των Ιησουιτών» της
Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας ισχύει το αξίωμα: Προκειμένου να υποστηριχτεί το
αλάθητο του Πάπα: «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα!!!»
Αυτά έγραφα το 2016 και μιλούσα για καθεστώς δικτατορίας.
Αναντίρρητα σήμερα η δικαστική απόφαση μας δικαίωσε πλήρως. Αραγε
επ’ αυτού: «Εσείς τί λέτε;»
Χρήστος Μανίκης
Μοντρεάλ
Ελληνοκαναδικό Βήμα
Έχει απόλυτο δίκαιο ο κ. Μανίκης. Εγώ απλούστατα θα τον συμπληρώσω με μία φράση του αείμνηστου Μακρυγιάννη" όταν τα σκυλιά τα μαθαίνουν εις το χασαπαρειό οι πιστικοί μένουν πλέον εις αυτό, όσο ψωμί να ξοδιάση ο τζοπάνης, να φυλάξουν πρόβατα ΄σ το μαντρί δεν πηγαίνουν άλλη φορά...ότι γνωρίζουν τον χασάπη τότε και θέλουν να τρώνε κοιλιές και άντερα ".
ReplyDelete