Το γήρας ουκ έρχεται μόνο...

Όταν γηράζεις…

Διαβάστε παρακάτω ένα …αριστούργημα σκέψης του μητροπολίτη μας, με τον παραπάνω τίτλο, δημοσιευμένο στην «Ορθ. Πορεία», με στόχο το πορτοφόλι των  αδύναμων φοβητσιάρηδων ηλικιωμένων. Δηλαδή όσων «καβαντζάρισαν» τα 75, όπως λέει.! Φυσικά εμάς ΔΕΝ μας αφορά καθ’ ότι ΔΕΝ τα καβαντζάραμε, αλλά το μεταφέρουμε για όσους από σας τα «καβαντζαρίσατε» και θα πρέπει να είστε αρκετοί...

Γράφει λοιπόν ο «πνευματικός πατέρας μας»:

«Ο ήλιος σου μεσουράνησε και τώρα κατέβηκε επικίνδυνα. Πλησιάζεις προς το τέλος σου. Καιρός για σοβαρότερη σκέψη».

Τούτη τη σκέψη την "παραδειγματίζεται" προφανώς από τον ίδιο του τον εαυτό, που ενώ «καβαντζάρισε» τα 80, ΔΕΝ λέει ακόμα να σκεφτεί, επιτέλους,

σοβαρά, ή έστω σοβαρότερα, αλλά συνεχίζει τις αρπαχτές με κάθε ευκαιρία που του δίνεται. (Απόφοιτοι «ακαδημίας», χειροθεσία αρχόντων, φιλοφτωχήνες κ.λπ). Και αντί λοιπόν να μας παρηγορήσει κατά κάποιον τρόπο ο …πνευματικός πατέρας μας, μπαίνει αμέσως στο …ψητό αναφερόμενος στο τέλος μας.! Τι ωραία παρηγοριά ο … άντε ας μη το πω.!!!

«Γνωρίζεις και πιστεύεις ότι υπάρχει μετά θάνατον ζωή; Δικαία κρίση; Αιώνια ευτυχία ή αιώνια δυστυχία; Αν είσαι πραγματικός και ειλικρινής χριστιανός, όπως πιστεύεις ότι είσαι, τότε όλα αυτά τα ξέρεις».

Σεις όμως «άγιε πατέρα» τα ξέρετε όλα αυτά; Πιστεύετε ότι είστε πραγματικός και ειλικρινής χριστιανός; Διότι η συμπεριφορά σας προς μερίδα του ποιμνίου ή ακόμα και προς συλειτουργούς σας είναι επιεικώς απαράδεκτη και αν προσθέσουμε τα αποδεδειγμένα ψεύδη σας τότε ποιά η σχέση σας με την ειλικρίνεια και τον χριστιανισμό; 

«Πως πέρασες τη ζωή σου; Φροντίζοντας και βοηθώντας τους γύρω σου ή μήπως περίμενες τα πάντα από αυτούς; Μήπως έλεγες καλά λόγια και καλοπερνούσες και τα έργα σου ήσαν μηδέν;»

Όχι κύριε. Εμείς φροντίζαμε και φροντίζουμε τους γύρω μας, με πολύ αγάπη. Ακόμα και για σας αγαπητέ μου φροντίζαμε, αφού με τα δικά μας χρήματα, για το κεράκι του αγίου και τη δωρεά στον περιφερόμενο δίσκο στις εκκλησιές, ήταν δυνατόν να παίρνετε αδιάκοπα τον παχυλό μισθό σας. Άρα, λοιπόν τα έργα μας και η προσφορά μας, ήταν και πολλά και καλή. Τα 200 και βάλε εκατομμύρια δολάρια της μητροπολιτικής περιουσίας είναι (και) δική μας προσφορά, αγαπητέ, ενώ εσείς μόνον λαμβάνατ, καθ’ ότι η …καταγωγή σας έλκει από τη νήσο «Πάρω», σωστά;

«Μέχρι τώρα μπορεί να τα κατάφερες. Ίσως και να τα καταφέρεις μέχρι τέλους της ζωής σου. Αλλά τον δίκαιο Κριτή δεν θα τον ξεγελάσεις».

Μόνον εσείς μπορείτε να ξεγελάσετε τον Κριτή καθ’ ότι όπως όλα δείχνουν πιστεύετε ότι τα έχετε βρει μαζί του… Γι’ αυτό και δεν Τον υπολογίζετε, όπως ο βίος και η πολιτεία σας μαρτυράει. Ή μπας και το θεωρούσατε ως κρυφό μυστικό σας; 

«Όσο υπάρχει καιρός , εάν είσαι θετικός, φρόντισε να κάνεις περισσότερα καλά. Να γίνεις αγιότερος. Να ζεις ήρεμα ατενίζοντας κατάματα τον Χριστό».

Την παραπάνω παράγραφο ανάγνωσέ τη, δυνατά, μερικές φορές, μπροστά στον καθρέφτη, ίσως σας βοηθήσει…

«Εάν είσαι καλοπερασάκιας, κηφήνας που έζησες σε βάρος των άλλων φρόντισε να αλλάξεις. Δεν μπορείς να αλλάξεις τα περασμένα, μπορείς όμως να τα σβήσεις. (σ.σ.!!!) Και αυτό ξέρεις γιατί; Διότι είναι φιλάνθρωπος ο Δεσπότης Χριστός. Μια ειλικρινής μετάνοιά σου και τα πάντα σβήνονται. Συγχωρούνται. Μη χάσεις και αυτή την τελευταία ευκαιρία όσο ζεις».

Να λοιπόν και η τελευταία παράγραφος με όλο το ζουμί. Τώρα μιλάς καθαρά στον εαυτό σου «άγιε» Τορόντο… Ποιος είναι ο καλοπερασάκιας και ο κηφήνας, που έζησε εις βάρος των άλλων; Μια γριά 80 χρονών σήμερα, έχει προσφέρει στην ενορία της, σε κεριά και δίσκους, πάνω από 25-30 χιλιάδες δολάρια, εσύ στα 80 σου πόσα πρόσφερες, ή μάλλον πόσα εκατομμύρια ήταν η αμοιβή σου, για μια ή δυο ημέρες …σκληρής εργασίας, δυο ή τριών ωρών;

«Τούτο το γράμμα δεν έχει συγκεκριμένο παραλήπτη. Απευθύνεται προς όλους και ιδιαίτερα προς όλους που καβαντζάρισαν τα 75, εβδομήντα πέντε».

Με την  παράγραφο αυτή ξεκαθαρίζει ότι απευθύνεται στους πάνω από 75. Μην ασχολείστε οι νεότεροι, εντάξει;

Πάντως θα τα ξαναπούμε, αφού τα παραπάνω είναι απλά μια πρόχειρη προσέγγιση του θέματος με το οποίο καταπιάνεται…