Από το ΟpenGov στο 4_2_1Gov + KoumparosGov και τώρα GlipsimoGov.


Ήταν κάποτε ένας περίεργος τύπος που ήθελε ακόμα και σε θέσεις υψηλής ευθύνης στο Δημόσιο να διορίζονται στελέχη που πραγματικά το αξίζουν. Ήθελε η διαδικασία να είναι ανοιχτή, να μπορεί ο καθένας που πιστεύει ότι έχει τα προσόντα να κάνει αίτηση και να αξιολογείται. Ήθελε ακόμα και οι διορισμοί σε θέσεις ευθύνης να αξιολογούνται από το ευρύ κοινό – να τις μαθαίνει το ευρύ κοινό. Δεν ήθελε αποφάσεις διορισμών εν κρυπτώ, πίσω από κλειστές πόρτες, μεταξύ μας ...μεταξά.

Είπε λοιπόν να φτιαχτεί το opengov.gr. Εκεί όχι μόνο μπορούσε ο κάθε πολίτης να κάνει αίτηση για μία θέση ευθύνης, αλλά συνέβαιναν και άλλα αιρετικά έως βλάσφημα για τη χώρα πράγματα, όπως
ότι μπορούσε ο καθένας να πει τη γνώμη του για ένα νομοσχέδιο πριν αυτό ψηφιστεί.

Προβλήματα φυσικά υπήρχαν πολλά. Ειδικά για τις θέσεις ευθύνης. Το πελατειακό σύνδρομο που μαστίζει τη χώρα για δεκαετίες, θέλει χρόνια για να ξεριζωθεί. Αλλά έγινε ένα βήμα μπροστά. Κάτι άλλαζε προς το καλύτερο.

Δύο χρόνια παρέμεινε στη θέση του αυτός ο περίεργος τύπος.

Τι ακολούθησε;

Η κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές του 2012 εφάρμοσε εξαρχής το άκρως αξιοκρατικό, με ενισχυμένα τα μπακ, συστηματάκι 4-2-1:

«…Υπενθυμίζοντας ότι όταν συμμετείχε στην συγκυβέρνηση η ΔΗΜΑΡ δεν είχε πρόβλημα να συμφωνεί … στο μοίρασμα των θέσεων του κρατικού μηχανισμού κατά την αναλογία 4-2-1, ενώ αναρωτήθηκε ακόμα γιατί το“1 της ΔΗΜΑΡ να είναι πιο ηθικό από το 2 του ΠΑΣΟΚ“».

Για την επιλογή των 4 μαντουμαδόρων, που θα’λεγε κι ο Αλέφαντος, εφαρμόστηκε το σύστημα koumparos, η τελευταία αυτή τη στιγμή λέξη της αξιοκρατίας:

«Ένα καυστικό σχόλιο για τις τοποθετήσεις των γενικών γραμματέων των υπουργείων, που ανακοίνωσε χτες η κυβέρνηση, έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης… «Nα μην αντικαταστήσουμε το open.gov με το… koumparos.gov», σχολίασε…».

Και σε περίπτωση που παρά την εφαρμογή των δύο προηγούμενων συστημάτων ξεμένει καμία θέση ξέμπαρκη, εκεί… εκεί εφαρμόζεται η υβριδική ακόμα πλατφόρμα aksiokratia 2.0 , με κωδική ονομασία GlipsimoGov:

«Σαν ήλιος βγήκες φωτεινός /
στς Αμερικής τ” αλώνι /
κι έλαμψες και ήρθες νικητής /
και σ” αγαπάμε όλοι».

Το παραπάνω στιχάκι, σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο αν δεν απατόμεθα, προς τιμήν του πρωθυπουργού της χώρας, οδήγησε τον εμπνευσμένο στιχουργό / ερμηνευτή / καλλιτέχνη σε αυτοδίκαιο και πανάξιο διορισμό. (βλ. Σμαραγδής)

Ούτε λίγο ούτε πολύ λοιπόν, αντί να γίνει κανά βήμα ακόμα μπρος σε αυτή την έρμη χώρα, να διορθωθούν οι αδυναμίες του OpenGov και να εφαρμοστεί καλύτερα, κάναμε 6-7 άλματα προς τα πίσω. Η ηλεκτρονική διαβούλευση έχει ουσιαστικά εκμηδενιστεί, ενώ οι διορισμοί σε θέσεις ευθύνης έχουν καταντήσει ανέκδοτο, όταν δεν προκαλούν οργή (βλ. Παπαθανασίου).

Σε άλλα νέα τώρα, οι μεταρρυθμίσεις συνεχίζονται…