Επιστροφή στο εθνικό σπορ...

Αν υπάρχει κάτι που μάθαμε όλοι μας με βεβαιότητα το 2013, είναι ότι έπρεπε να επιβληθεί στη χώρα το Μνημόνιο για να αρχίσουμε υπό αφόρητη πίεση να σεβόμαστε σιγά σιγά το δημόσιο χρήμα.
Από τη Μεταπολίτευση και μετά, το πολιτικό προσωπικό της χώρας κατά κύριο λόγο αλλά και οι δημόσιοι λειτουργοί, οι επιχειρηματίες, οι εργαζόμενοι και φυσικά οι συνδικαλιστές συμπεριφέρονταν λες και ο κρατικός κορβανάς τούς ανήκε. Η σπατάλη του δημόσιου χρήματος ήταν το εθνικό σπορ της εξουσίας - γι' αυτό και το δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε από 2 δισ. ευρώ επί Κωνσταντίνου Καραμανλή στα 300 δισ. ευρώ επί Κώστα Καραμανλή!
Ετσι, λόγω των επιταγών της τρόικας αποκαλύφθηκε - τρομάρα μας - ότι για χρόνια στο ΙΚΑ περίπου 3.000 πεθαμένοι «εισέπρατταν» κανονικά τις συντάξεις τους (επειδή οι συγγενείς τους δεν είχαν δηλώσει τον θάνατό τους), ενώ οι συνταξιούχοι - μαϊμού σε όλο το Δημόσιο ξεπερνούσαν τις 60.000. Ζημιά πάνω από 600 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για τα ασφαλιστικά ταμεία!
Χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις: η χήρα που εισέπραττε για 30 χρόνια τη σύνταξη του τεθνεώτος συζύγου της ενώ τα τελευταία 25 είχε ξαναπαντρευτεί, αλλά και οι 750 κάτοικοι της Ζακύνθου που δήλωναν τυφλοί για να εισπράττουν επίδομα - ένας από αυτούς μάλιστα ήταν και ταξιτζής!
Η πιο κραυγαλέα υπόθεση κλοπής δημόσιου χρήματος με τη συμπαιγνία πολιτικών, δημοσίων υπαλλήλων και πολιτών (κυρίως γιατρών και φαρμακευτικών εταιρειών) ήταν το απίστευτο πάρτι των ιατροφαρμακευτικών δαπανών, ύψους 5,9 δισεκατομμυρίων ευρώ, το 2009 - όταν σήμερα η συνολική δαπάνη είναι 2 δισεκατομμύρια ευρώ!
Η πιο τετριμμένη: το 10% των 1.500 δημοτικών αστυνομικών αποδείχθηκε από τους ελέγχους του υπουργείου Εσωτερικών ότι έχει πλαστά δικαιολογητικά πρόσληψης (απολυτήρια, πτυχία αλλά και άδειες οδήγησης!), με αποτέλεσμα να παίρνει τώρα τον δρόμο της απόλυσης.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι εάν δεν υπάρξει νέο Μνημόνιο το 2014 και οι έλεγχοι των δανειστών στην Ελλάδα χαλαρώσουν, κινδυνεύουμε να «ξανακυλήσουμε» στο αγαπημένο μας εθνικό σπορ. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν η κυβέρνηση θέλει να αποκαταστήσει τις «αδικίες» και η αξιωματική αντιπολίτευση υπόσχεται τα πάντα σε όλους: από αύξηση των δημοσίων υπαλλήλων έως αύξηση μισθών και συντάξεων στα προ Μνημονίου επίπεδα.
Σε μια χρεοκοπημένη χώρα σαν την Ελλάδα, η επιστροφή στην ανάπτυξη δεν μπορεί να 'ρθει πλέον από την αύξηση των κρατικών δαπανών, αλλά από την προσέλκυση νέων επενδύσεων - από το εσωτερικό και το εξωτερικό. Αυτό είναι το στοίχημα του 2014 αλλά και του 2024!
Νότης Παπαδόπουλος