Μπουρλοτιέρης σε ήδη βομβαρδισμένο τοπίο

Η αληθινή πολιτική μάχη στην χώρα ξεκινά τώρα. Τώρα που τα πολλαπλά προβλήματα φτάνουν στο ανώτατο σημείο τους, τώρα που οι προοπτικές της οικονομίας διαγράφονται μαύρες για τους επόμενους μήνες, τώρα που η κούραση και η απογοήτευση αρχίζουν να κυριεύουν τους ανθρώπους. Μπορεί να μην μοιάζει πολύ ηθικό, είναι όμως απολύτως λογικό και αναμενόμενο να εκδηλωθεί τώρα η χειμερινή επίθεση του Τσίπρα. Μεταξύ μας, έτσι είναι η πολιτική. Παιχνίδι σκληρό και ανελέητο, που ψάχνει τις ευκαιρίες του στα κατάβαθα των κρίσεων και των προβλημάτων, όχι στις λιακάδες και τις ανεμελιές των καλών και ευτυχισμένων ημερών. Κι αφού είναι έτσι το παιχνίδι για όλους τους παίχτες του, είναι στο πολλαπλάσιο για πρωταγωνιστές σαν τον Αλέξη που είδε την καριέρα του να εκτινάσσεται ανέλπιστα μέσα στο αποτρόπαιο περιβάλλον της λαϊκής δυστυχίας. Όσο θα κορυφώνεται η κρίση του κορονοϊού, όσο θα αποθρασύνεται ο Ερντογάν, όσο θα βαθαίνει η ύφεση λόγω lock down, όσο θα σκάνε εδώ κι εκεί σεισμοί και πλημμύρες, τόσο ο Τσίπρας θα τρίβει τα χέρια του. Η άλλη συνταγή αντιπολίτευσης που προσπάθησε ν’ ακολουθήσει, δεν τον βοήθησε διόλου. Πήγε να παραστήσει τον πολιτικό των θετικών προτάσεων και της σχετικής νηφαλιότητας, αλλά διαπίστωσε ότι σ’ αυτά τα πεδία δεν έχει ακροατήριο. Είτε μιλούσε είτε ροχάλιζε, ίδια επίδραση είχε στο ακροατήριο της χώρας. Δεν του πήγαινε αυτός ο ρόλος, δεν ήξερε να τον παίξει. Ούτε τον τεχνοκράτη μπορεί να παριστάνει, ούτε τον καλό διαχειριστή, ούτε τον οικονομικό γνώστη, ούτε τον φουριόζο της ανάπτυξης, ούτε τον εμμονικό σε αρχές και αξίες, ούτε το λαϊκό παιδί. Όλα αυτά τα χει καταρρακώσει κατά την διάρκεια της πρωθυπουργίας του κι όταν (μετά την ήττα του και επ’ ολίγον) προσπάθησε να ξαναπερπατήσει σ’ αυτά τα μονοπάτια, έφαγε πόρτα. Δεν τον πιστεύει κανείς όταν υποδύεται τέτοιους ρόλους. Το μόνο που ξέρει είναι να λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής της κρίσης. Ως μπουρλοτιέρης σε ήδη βομβαρδισμένο τοπίο. Κι αφού βλέπει γύρω του εκρήξεις, σαν τον λύκο που χαίρεται στην αναμπουμπούλα σκορπά κι αυτός τις δικές του βόμβες για να αποτελειώσει την πλάση όπως την ξέραμε. Μετά θα δει τι θα κάνει, επί του παρόντος είναι η ώρα της καταστροφής. Και πρώτος απ’ όλους πρέπει να καταστραφεί ο Κυριάκος που σήμερα κυριαρχεί. Αν φύγει ο Κυριάκος απ’ την μέση, όλα γίνονται ευκολότερα για τον Τσίπρα. Μεταξύ μας, είναι μια λογική στρατηγική επιλογή. Χτυπά το ισχυρότερο χαρτί του αντιπάλου, το μεγαλύτερο εμπόδιο που έχει αυτή την στιγμή ο Συριζα για να ξανασηκώσει κεφάλι από τα πατώματα που είναι ξαπλωμένος. Θα πείτε ότι με τέτοια προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και ο κόσμος της, ένας υπεύθυνος ηγέτης μεγάλου κόμματος που έχει χρηματίσει και πρωθυπουργός θα ‘πρεπε να αντιδρά αλλιώς. Ελάτε τώρα, αυτά είναι παραμύθια για μικρά παιδιά. Τώρα πετυχαίνει τον Κυριάκο σε δύσκολη θέση και σε πολυδιάσπαση δυνάμεων, τώρα θα προσπαθήσει αν όχι να τον τσακίσει, τουλάχιστον να τον πληγώσει. Σημασία και αξία δεν έχει τι κάνει ο Τσίπρας, αλλά τι κάνουν οι υπερασπιστές του Κυριάκου. Ο ίδιος έχει την δύναμη να αντέξει την επίθεση, οι γύρω του την έχουν ή συνήθισαν στα εύκολα; Δημ. Καμπουράκης-liberal.gr