Σχόλιο του καθ. Δανιήλ Σαχά σε δημοσιεύματά μας…

Από τον Ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου του Waterloo κ. Δανιήλ Σαχά λάβεμε και δημοσιεύουμε άρθρο του με θέμα τις τρείς  τελευταίες δημοσιεύσεις μας. Αξίζει να τα διαβάσετε όσοι, ομογενείς ή μη, έχετε ενδιαφέρον για σωστή ενημέρωση…

Αγαπητέ Αντίποδα,
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, και συγκίνηση,διάβασα τα τρία θέματα επικαιρότητας στον ιστότοπό σου, τα οποία και με συνέδεσαν ακόμη μία φορά με τον προσφιλή μου Καναδά και τον προσφιλέστατό μου Ελληνισμό εκεί. Επίτρεψέ μου να χρησιμοποιήσω τον χώρο σου για να κάνω μία σύντομη αναφορά και στα τρία αυτά θέματα,

αρχίζοντας από το τρίτο προς το πρώτο.
* Θερμά και ειλικρινή είναι τα συλλυπητήριά μου προς τις οικογένειες Αλεξανδρή-Αθανασούλα για τον αδόκητο θάνατο του νεαρού μέλους της οικογενείας τους.Ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου είναι μια ιδιαίτερα οδυνηρή δοκιμασία, η οποία απαιτεί επίσης και ιδιαίτερη προσευχή και εμβάθυνση για να υπερκεραστεί - όσο γίνεται. Ο Θεός να δώσει δύναμη στους συγγενείς του.
* Οι προτάσεις των τριών αρχιμανδριτών προς επισκοποίηση πρέπει, δυνητικά, να αποτελέσει χαρμόσυνο γεγονός για την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία του Καναδά. Θα ήταν (κατά τη γνώμη μου) περισσότερο χαρμόσυνο, και ασφαλέστερο, ΑΝ για τον Καναδά (έστω και με τη σχετική εκκλησιαστική γνώση που διαθέτει) με την πείρα όμως που έχει αποκτήσει, η διαδικασία αυτή ΑΝ γινόταν (σύμφωνα με την Ορθόδοξη εκκλησιολογία) "ψήφω κλήρου και λαού". Οι ευχές, πάντως, όλων μας είναι όπως με την επισκοποίηση αυτή ο Καναδάς γευτεί μετάνοια - δηλαδή αλλαγή νου και ήθους στον βαθμό του επισκόπου. Και αυτό με φέρνει φυσιολογικά στο πρώτο θέμα.
* Η εκδημία του πολιού και μακαριστού επισκόπου Ανδίδων είναι μεν μία θλιβερή είδηση, αλλά ταυτόχρονα και σταθμός λογισμού και ανάνηψης - στοιχεία τα οποία μας προσφέρει η διακονία, το ήθος και η προσωπικότητα του μακαριστού Χριστοφόρου. Εμείς οι λαϊκοί που είμαστε, όπως και οι κληρικοί, οργανικά μέλη του Σώματος του Χριστού, έχουμε μάθει από την Παράδοση της Εκκλησίας μας να θελγόμαστε από αρετές, όχι από κεντρομόλα, επίπλαστα "προσόντα" κληρικών. Και αυτές τις αρετές τις αναζητάμε ένθερμα να τις βρούμε (έστω και σπερματικά) στους κληρικούς μας - ιδίως στην "ξένη", όπου δεν έχουμε πολλές τέτοιες ευκαιρίες όπως άλλοι Έλληνες Χριστιανοί σε πολυπληθείς Ορθόδοξες χώρες. Έτσι, αναζητούμε και αναμένουμε όπως ο ιερέας, και ιδίως ο επίσκοπος, να είναι λειτουργός, όχι ηθοποιός, του Υψίστου· διάκονος όχι δεσπότης της Εκκλησίας·αδελφός, όχι "γλύφτης" ανθρώπων· σκαπανέας της ταπείνωσης, όχι εργολάβος της κενοδοξίας και μαριονέτα του εγώ του. Όσοι γνωρίσαμε τον μακαριστό Χριστοφόρο, συναντήσαμε σ' αυτόν τον λειτουργό, τον διάκονο και ποιμένα, τον αδελφό και φίλο, τον πνευματικό αγωνιστή της νηστείας, της προσευχής, του μοναχικού ήθους και της ταπείνωσης - στοιχεία ακριβώς για τα οποία δοκίμασε ... διωγμό!
Γι΄ αυτή τη διακονία του στην Εκκλησία, ευχόμαστε η μνήμη του να παραμείνει ζωντανή μέσα μας στο σύντομο διάστημα της δικής μας ζωής, αλλά αιώνια στην αιώνια μνήμη του Θεού.
Δανιήλ Σαχᾶς
Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Waterloo

February 15, 2020