· Στη συνέχεια κάποιες ακόμα αναφορές του καθ. Δ. Σαχά για
την «Ηθική Σωτηρίου» και το σχετικό ερώτημα του «Ποια ηθική;»
Γράφει
ο κ. Σαχάς:
«Ιερεύς
(ο π. Ν.Α.), ανηψιός του Σωτηρίου, πρώην ψάλτης στα Άνω Πατήσια, απόφοιτος
ιερατικού φροντιστηρίου της Τήνου (ούτα καν επιπέδου ιερατικής σχολής) τοποθετήθηκε
στην εκλεκτή θέση της κοινότητας της πρωτεύουσας Οττάβας, μετατέθηκε δε
πρόσφατα στον πλουτοπαραγωγικό εξωκαταστατικό ναό του αγ. Νικολάου, Σκάρμπορο.
Πριν ακόμα μετατεθεί στο Τορόντο είχε διοριστεί ως Executive
Director of the “Greek Orthodox Family Services and Councelling” στην
πόλη αυτή με μισθό εις βάρος του Καναδικού δημοσίου. Προεξάρχει σε
ιεροτελεστίες ως «πρώτος τη τάξει» κατά παράβαση των πρεσβείων ιερωσύνης και
παρά το νεαρόν (τότε…) της ηλικίας του και του ανωρίμου της εμπειρίας του.! Ποια ηθική;
*συνεχίζεται...
Αντίποδα με τις δημοσιεύσεις σου με ανάγκασες να ανατρέξω και να ακούσω πράγματι τον Σωτήριο να μιλάει για Ηθική!!!!
ReplyDeleteΠοια Ηθική κ. Σωτήριε, αφού όταν γραφόταν αυτά τα πράγματα δεν έκανες κιχ εναντίον του τότε συνεργάτη σου; Ξέχασες την ιστορία και έδωσες αφορμή να σε ξεμπροστιάσουν για μια ακόμα φορά…. Τι ρεζίλι πράμα για σένα και την εκκλησία μας!!!!
Και τωρα εμαθε ο κοσμος απο που πληροφορειτε ο αντιποδας. Μηπως πηρες μαζι σου φοτοτυπιες οταν εφυγες κ Σαχλα.
ReplyDeleteΟλοι γνωρίζουν λίγο ή πολύ τον βίο και την πολιτεία του Σωτηρίου. Νομίζω ότι πρέπει να σεβαστούμε τις άγιες ημέρες πού πλησίαζουν και να υπάρξει κάτι διαφορετικό.
ReplyDeleteΟ Σωτήριος δεν αλλάζει με τίποτα. Ζεί στην κοσμάρα του.
Η Εκκλησία γενικά μπορεί να περνά κρίση αλλά εδώ στον Καναδά παρουσιάζει εικόνα καταθλίψεως απο απόψεως πνευματικής.
Πολλοί τα εχουν γράψει και αναφέρει. Γιατί να συνεχίζουμε να μας επηρεάζει ένας άνθρωπος που έχει φθαρεί από την εξουσία και το χρήμα?
Ο καθηγητής Σαχάς, όταν έφυγε, άφησε πίσω του ένα συγγραφικό έργο από 4 ολόκληρα βιβλία με τις εμπειρίες του, στο θέμα μητρόπολη, ώστε να μη του χρειάζονται φωτοτυπίες… Κατάλαβες τώρα κ. σαχλαμάρα;
ReplyDeleteΟλοι συνέχεια μιλάμε για τους άλλους. Κάνουμε κριτική και κατα κάποιο τρόπο μας αρέσει να βρίσκουμε τις ελλείψεις και τις αδυναμίες των άλλων. Η κριτική αυτή άλλες φορές είναι καλόπιστη και αλλες φορές έχει κίνητρα άλλα .
ReplyDeleteΝα φτιάξουμε τα πράγματα λέμε.!!! Νομίζω ότι ο άνθρωπος αποδεικνύει το χαρακτήρα του, όταν περιγράφει το χαρακτήρα κάποιου άλλου.
Δεν είδα κάποιος να μιλήσει ή να γράψει για τις δικές του αδυναμίες του αλλά ασχολείται με τούς άλλους . Ακόμη και οι παπάδες σπάνια μιλάνε για τις αδυναμίες που έχουν, για να φαίνονται πιό ευσεβείς.
Ο ανώτερος άνθρωπος κρίνει τον εαυτό του, ο κατώτερος κρίνει τους άλλους. Αγιες μέρες έρχονται,ας είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί.
Διυλίζουν τον κώνωπα (του χριστιανού «Αντίποδα») και καταπίνουν την κάμηλον (του Επισκόπου Σωτηρίου):
ReplyDeleteΜε το ανωτέρω, αναφέρομαι στους διαφόρους σχολιαστάς των άρθρων του ιστολογίου, κάθε φορά που ελέγχεται η πολιτεία (ἐργο και λόγο) του Εξάρχου Καναδά. Οι σχολιαστές με επιτηδειότητα και ψευδοευλάβεια είτε παίρνουν συγκεκαλυμμένα το μέρος του επισκόπου είτε με πονηρή ουδετερότητα μέμφονται το ιστολόγιο. Κάποιοι άλλοι εμφορούμενοι από προσωπική έχθρα ή αντιπάθεια, απλώς βρίσκουν ευκαιρία να ξεσπούν την χολή τους σε επίπεδο επικοινωνίας ποδοσφαιρικού οπαδού (με το δόγμα, «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος).
Ας τους ειπωθεί απλά και συνοπτικά. Ο λαϊκός έχει δικαίωμα και υποχρέωση κάθε στιγμή και εποχή να ελέγχει τον κληρικό όταν η δημόσια συμπεριφορά του απάδει της χριστιανικής πίστης και διδασκαλίας και αντιφάσκει (εμμέσως ή μη) τα δόγματα που μας κληροδότησαν οι οικουμενικές σύνοδοι. Τούτο προκύπτει από την δισχιλιετή ιστορία της ορθόδοξης εκκλησίας και το πλήθος των αγίων πατέρων και μαρτύρων που ομολόγησαν την πίστη τους απέναντι στους εχθρούς της εκκλησίας συμπεριλαμβανομένων και πολλών επισκόπων (η εκκλησία δεν είναι το Βατικανό του Πάπα). Επιπροσθέτως, ο Επίσκοπος (και οι κληρικοί) είναι δημόσιο πρόσωπο που διοικεί εταιρεία, που οφείλει τον βιοπορισμό του αποκλειστικά στις χρηματικές εισφορές των πιστών (και η δημιουργία Μητροπολιτικής περιουσίας και οι επενδύσεις σε αυτές οφείλονται), δια τούτο και ο έλεγχος είναι επιβεβλημένος. Ο Επίσκοπος επιδιώκει να εμφανίζεται ως ο μόνος και αποκλειστικός εκπρόσωπος του Ελληνισμού της αλλοδαπής, αλλά τέτοιο τιμητικό αξίωμα το υφαρπάζει με την απραξία, αδιαφορία και ανοχή των ομογενών –ο εν λόγω δεν τον αξίζει τον τίτλο. Ο δημόσιος λόγος, έλεγχος και διάλογος, αποτελούν στοιχειώδη ευγενή χαρακτηριστικά του πολιτισμού των Ελλήνων και τούτο επιμένουν να ξεχνούν ή αγνοούν οι «καλοπροαίρετοι» ή μη, σχολιαστές και ο προσφιλής Επίσκοπός τους.
Συμφωνώ με το επιμύθιο στο άρθρο του κ. Σαχά ότι, πράγματι, «δεν φαίνεται να υπάρχει αρκετό ευαίσθητο Ορθόδοξο εκκλησιαστικό πλήρωμα στον Καναδά, μα ούτε και ανάλογο Πατριαρχείο…». Δανειζόμενος την έκφραση από το θεόπνευστο βιβλίο της αποκαλύψεως του Ιωάννου, θα προσθέσω ότι Επίσκοπος και Πατριάρχης έχουν επαρκή υποψηφιότητα να υποστούν δυνητικά αυτό που αναγράφεται στο Β’5: «Ει δε μη, έρχομαί σου ταχύ και κινήσω την λυχνίαν σου εκ του τόπου αυτής εάν μη μετανοήσεις».
Στους κακοπροαίρετους σχολιαστές προτείνεται να σηκωθοὐν από τα τραπέζια των καφενείων και να αρχίσουν την ανάγνωση και μελέτη των βιβλίων της πίστης και των προγόνων τους. Σε όλους μας επιβάλλεται η υπόμνησις των παρακάτω λόγων του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, η μνήμη του οποίου εορτάζεται στις 14 Νοεμβρίου:
«Ποίος κλήρος, ποία μερίς, τις γνησιότης προς την Χριστού εκκλησίαν, τω συνηγόρω του ψεύδους, εκκλησίαν, η “στύλος και εδραίωμα της αληθείας” κατά Παύλόν εστιν, η και μένει χάριτι Χριστού διηνεκώς ασφαλής και ακράδαντος, εστηριγμένη παγίως οις επεστήρικται η αλήθεια; Και γαρ οι της του Χριστού εκκλησίας της αληθείας εισί και οι μη της αληθείας όντες ουδέ της του Χριστού εκκλησίας εισί, και τοσούτο μάλλον, όσον αν και σφων αυτών καταψεύδοιντο, ποιμένας και αρχιποίμενας ιερούς εαυτούς καλούντες και υπ’ αλλήλων καλούμενοι·μηδέ γαρ προσώποις τον χριστιανισμόν, αλλ’ αληθεία και ακριβεία πίστεως χαρακτηρίζεσθαι μεμυήμεθα» (Γρηγ. Παλαμά Συγγράμματα, Π. Χρήστου, τόμος 2, σελ. 627).
Για την αντιγραφή.
Π.Κ.