Όπως και ο ίδιος ο Βενιζέλος δημόσια έχει παραδεχτεί, με αναφορά στην κόρη του που του έστειλε μέηλ, με τη φράση: « μπαμπά ότι είναι να κάνεις κάντο τώρα» τoν Νοέμβρη του 2011 πραγματοποιήθηκε με δική του πρωτοβουλία η μεγάλη αποστασία, για να πέσει η λαοπρόβλητη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και μαζί της ο Παπανδρέου.
Την ίδια μέρα της επιστροφής του από τις Κάννες τα ξημερώματα, με πρωινή δήλωση του
σκοτώνει το δημοψήφισμα. Αμέσως παίρνουν τη σκυτάλη βουλευτές κυρίως της επιρροής του, Εύα Καϊλή, Δημήτρης Λυντζέρης, Σοφία Γιαννακά, Μιλένα Αποστολάκη, Νίκος Σαλαγιάννης, Τόνια Αντωνίου, Λεωνίδας Γρηγοράκος, Χαρά Κεφαλίδου και άλλοι και ζητούν επειγόντως την παραίτηση του πρωθυπουργού του κόμματος τους.
Ας θυμηθούμε ότι η Κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ την στιγμή εκείνη, αριθμούσε μόλις 152 βουλευτές κι όμως με σκληρές δηλώσεις αποδοκιμασίας προς τον Παπανδρέου, απέσυραν δημόσια την στήριξη τους, ορθώνοντας τείχος αντίστασης στον εκλεγμένο κυβερνήτη της χώρας, για να υφίσταται σήμερα ο λαός τα πάνδεινα και οι υπεύθυνοι να παριστάνουν τους τιμητές από πάνω.
Ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών, έφυγε για τις Κάννες μαζί με τον πρωθυπουργό, αεράτος και φανατικός υποστηρικτής του δημοψηφίσματος και γύρισε πολέμιος του, έχοντας αποφασίσει να άρει την στήριξη του στον Παπανδρέου, παρακάμπτοντας παράνομα, αντισυνταγματικά, ανήθικα και αντιδεοντολογικά τον αυτοδύναμα εκλεγμένο πρωθυπουργό της χώρας σε ότι αφορά το δημοψήφισμα που είχε εξαγγελθεί.
Ο Παπανδρέου ήξερε ότι τα περιθώρια του ήταν μηδαμινά με αυτήν την ισχνή πλειοψηφία στη Βουλή και για να αποφύγει να οδηγηθεί ο τόπος σε εκλογές αν τον έριχναν οι αποστάτες κοινοβουλευτικά, αποφάσισε να μην σηκώσει το γάντι και να παραιτηθεί βάζοντας πάνω από όλα τη χώρα.
Αυτό ήταν και η αρχή του τέλους. Μετά από μερικούς μήνες και επειγόμενος ο Σαμαράς να γίνει πρωθυπουργός, εκβιάζει για εκλογές την κυβέρνηση Παπαδήμου που προηγήθηκε, το επιτυγχάνει και αρχίζει μαζί με τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη καταρχήν και μετά μόνο με τον Βενιζέλο να ξηλώνει όσες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις είχαν γίνει την περίοδο 2009-2011.
Εφαρμόζοντας οι δυο τους, εκτός από τις μνημονιακές επιταγές και σκληρά νεοφιλελεύθερες δεξιές πολιτικές, εξαθλίωσαν τους πολίτες, που ευάλωτοι και ανασφαλείς, άκουσαν τα εύκολα τα ψεύτικα λόγια τα μεγάλα του Τσίπρα και τον έφεραν στην εξουσία για να αποτελειώσει τη χώρα.
Αν ο Βενιζέλος με τους δικούς του έμεναν πιστοί στην λαϊκή εντολή που εδόθη στο κόμμα τους το 2009 και στήριζαν τον Πρωθυπουργό της δικής τους παράταξης με την ίδια θέρμη που το έκαναν για τον Σαμαρά, ο λαός θα είχε πάρει με το δημοψήφισμα τις αποφάσεις του, οι αντιμνημονιακοί επαναστάτες το μήνυμα τους και η χώρα θα είχε γλυτώσει πολλά.
Ότι τραβάει η χώρα από το 2011 και μετά μέχρι σήμερα, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην αποστασία εκείνη που είναι εφάμιλλη με την αποστασία του 65 που οδήγησε στην δικτατορία των συνταγματαρχών.
Το 1967 ήρθαν οι συνταγματάρχες, το 2012 και το 2015 κατέλαβαν την εξουσία ψευδόμενοι και κομπορρημονούντες, με «Ζάππεια ισοδύναμα» και «προγράμματα Θεσσαλονίκης» αντίστοιχα, ο ένας μετά τον άλλο οι «αγανακτισμένοι» των πλατειών «αντιμνημονιακοί» δημαγωγοί και υπερπατριώτες που έβαλαν πάνω από τη χώρα το μικροκομματικό συμφέρον, ορκιζόμενοι όμως υποκριτικά στην πατρίδα και τους Έλληνες και να τα αποτελέσματα.
"ο λαός θα είχε πάρει με το δημοψήφισμα τις αποφάσεις του, οι αντιμνημονιακοί επαναστάτες το μήνυμα τους και η χώρα θα είχε γλυτώσει πολλά"
ReplyDeleteΥπηρχε ομως κι η εκδοχη να ψηφιζε ΟΧΙ ο λαος. Οποτε ισως ν αναγκαζοταν ο ΓΑΠ να επιλεξει τον αντιμνημονιακο δρομο κι οχι τ' αδιεξοδο της λιτοτητας.
Ολα τα υπολοιπα στο αρ0ρο ειναι ΣΩΣΤΑ!