Ας φανταστούμε μία κυβέρνηση …

Ας φανταστούμε μία κυβέρνηση …
- που παγώνει τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας όσο διαρκεί η κρίση,
- που ψηφίζει νόμους για τη ρύθμιση χρεών δανειοληπτών που βρίσκονται σε οικτρή οικονομική κατάσταση,
- που έρχεται σε σύγκρουση με τραπεζίτες προκειμένου η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να γίνει με όρους πραγματικής εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος,
- που ψηφίζει αυστηρούς νόμους που οδηγούν μεγαλομπαταχτσήδες εις βάρος του δημοσίου στη Δικαιοσύνη και πολλούς στη φυλακή,
- που τα βάζει με το λαθρεμπόριο καυσίμων και επιχειρεί να σπάσει ακόμα και το απόστημα στο ποδόσφαιρο,
- που δεν υιοθετεί την προνομιακή πρόσβαση μεγαλο-επιχειρηματιo-καναλαρχo-εκδοτών στην τραπεζική δανειοδότηση, όπως όλοι λένε ότι συνέβαινε επί χρόνια, και προασπίζεται το αυτονόητο, να ισχύουν οι ίδιοι κανόνες που ισχύουν για οποιαδήποτε επιχείρηση,
- που δεν αφήνει να εμφανιστεί καμία απολύτως σκιά διαπλοκής στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας,
- που παίρνει σκληρές αποφάσεις για να μην ζήσει η χώρα μια εθνική τραγωδία, μια χρεοκοπία, σηκώνει ευθύνες που δεν τις αναλογούν με όλο τον υπόλοιπο πολιτικό κόσμο συνειδητά απέναντί της, αποδέχεται τρομερό πολιτικό κόστος, και την κατάλληλη στιγμή προτείνει δημοψήφισμα για να μπορέσει κάθε μα κάθε πολίτης να εκφραστεί, ΧΩΡΙΣ τηλεοπτικούς, πολιτικούς και επιχειρηματικούς μεσάζοντες, πάνω στο θεμελιώδες ζήτημα συνέχισης ή μη της οικονομικής πολιτικής.

Αλλά γιατί να τη φανταστούμε; Η κυβέρνηση αυτή υπήρχε. Και για αυτά έπεσε...