Μόνος απέναντι σε 10 εκατομμύρια #Παπακωνσταντίνου
Σήμερα αποφασίζεται στη βουλή η τύχη του Παπακωνσταντίνου για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Η παραπομπή του σε ειδικό δικαστήριο είναι σχεδόν δεδομένη. Η πλειοψηφία των Ελλήνων βουλευτών δε γνωρίζει τις λεπτομέρειες αυτής της υπόθεσης. Κρατά στη σκέψη -όπως και ο απλός πολίτης- ένα χαμένο CD, το δεδομένο της συγγένειας και σε αυτά τα δύο καθείς προσθέτει και το δικό του προσωπικό λόγο, είτε αυτός λέγεται μνημόνιο, είτε πολιτικές διαφορές, είτε προσωπική αντιπάθεια. Η κομματική γραμμή, σε συνδυασμό με αυτά τα δεδομένα, θα καθορίσουν -δυστυχώς- την ψήφο του.

Για τον ίδιο τον Παπακωνσταντίνου ξεκινά ένας προσωπικός γολγοθάς. Η ποινικοποίηση των πολιτικών του επιλογών και το κλίμα που έχει δημιουργηθεί τον οδηγεί στον κίνδυνο να βρεθεί στη φυλακή. Μάλιστα, βασικοί του κατήγοροι είναι τα πρόσωπα τα οποία έκριναν ότι η συγκεκριμένη λίστα δεν αξιοποιείται καθώς συνιστά προϊόν υποκλοπής. Ο άνθρωπος ο οποίος υπεξαίρεσε τη λίστα και την κράτησε επί 16 μήνες στο συρτάρι του, σήμερα θα ψηφίσει την παραπομπή Παπακωνσταντίνου για 2 κακουργήματα και 1 πλημμέλημα. Ο άνθρωπος ο οποίος πιάστηκε να γυρίζει στην Ευρώπη με βαλίτσα που περιείχε 5,5 εκατομμύρια ευρώ θα γράψει για απόδοση δικαιοσύνης. Ο άνθρωπος που έχει στην κατοχή του 67 ακίνητα θα συντάξει το πόρισμα κατά Παπακωνσταντίνου που μένει στο ενοίκιο. Πολλά είναι τα παραδείγματα που θα μπορούσα να φέρω στη σουρεάλ δημοκρατία που ζούμε μα τα εύηκοα ώτα είναι είδος προς εξαφάνιση…


Έχοντας μελετήσει όλα τα δεδομένα, αξιολόγησα ότι η συγκεκριμένη υπόθεση έχει στηθεί από την αρχή μέχρι το τέλος, με σκοπό να ξεπλυθεί ένα ολόκληρο σύστημα συμφερόντων στις πλάτες του Παπακωνσταντίνου. Κρίθηκε ένοχος πριν καν συσταθεί προανακριτική, διαγράφηκε από το κόμμα του με απόφαση αυτού που κρατούσε τη λίστα στο σπίτι του, το πόρισμα της προανακριτικής δημοσιοποιήθηκε 20 μέρες νωρίτερα από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, λοιδωρήθηκε ακόμη για στοιχεία του χαρακτήρα του, δυσκολεύεται να κυκλοφορήσει σε δημόσιους χώρους καθώς έχει αποτρόπαια στιγματιστεί και σήμερα θα ψηφιστεί η παραπομπή του σε ειδικό δικαστήριο, από αυτούς που στο πρόσωπό του βλέπουν έναν νέο Κοσκωτά.

Ενάντια σε όλα αυτά, αποφάσισα να τον στηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις, μέσα από το epikairo, σε δημόσιες συζητήσεις, άρθρα σε εφημερίδες και κάθε άλλο τρόπο. Πολλοί με πλησίασαν και μου είπαν ότι δεν πρέπει να αναμιχθώ σε αυτή την ιστορία διότι λερώνω τ” όνομά μου. Είναι λάθος, μού είπαν, να υποστηρίζω δημόσια έναν άνθρωπο ο οποίος συμβολίζει την κλοπή, την απάτη. Μάλιστα, κάποιοι φίλοι προχώρησαν παρακάτω και με συμβούλεψαν [για το καλό μου θεωρούν ότι το έκαναν, δεν το αμφισβητώ] να απέχω επειδή έχω στρωμένο πολιτικό μέλλον και η ανάμιξή μου έχει μόνο προσωπική φθορά και τίποτα άλλο. Χθες, το απόγευμα συγκρούστηκα και με την ίδια μου την οικογένεια και μάλιστα η μάνα μου, μού είπε εμφατικά »βάζεις τον Παπακωνσταντίνου πιο πάνω και από μας». Το βράδυ, ένας παιδικός μου φίλος, σε έναν έντονο διάλογο που είχα με παρέα, στον καφενέ που συχνάζω, μού είπε χαρακτηριστικά ότι σε αυτή την ιστορία »είσαι μόνος και είμαστε 10 εκατομμύρια».

Κράτησα τη φράση, ειπωμένη μάλιστα από ένα τελείως απολιτίκ πρόσωπο. Το βράδυ στο σπίτι, ξαπλωμένος, σκεφτόμουν ότι αυτό ακριβώς αισθάνθηκε ο Παπακωνσταντίνου όλη αυτή την περίοδο, "μόνος απέναντι σε 10 εκατομμύρια". Αυτό που σίγουρα γνωρίζω, είναι ότι όλο αυτό το χρονικό διάστημα υπήρξαν και άλλοι που αισθάνθηκαν ακριβώς το ίδιο, υποστηρίζοντας τον Παπακωνσταντίνου. Πολλές ήταν οι φορές που γύρισαν το βράδυ σπίτι με απορία αν υποστηρίζουν το σωστό ή αν έχουν γίνει τόσο πολύπλοκα τα αυτονόητα. Άλλες τόσες ήταν οι φορές που μάλωσαν, συγκρούστηκαν, σχολιάστηκαν για το γεγονός ότι υποστηρίζουν έναν *κατάδικο*. Ήταν εκείνες οι στιγμές που αισθάνθηκαν μόνοι απέναντι σε 10 εκατομμύρια Έλληνες.

Κλείνοντας, θέλω να πω είναι ότι αυτό που ο καθένας από μας υποστηρίζει, με το αντίστοιχο ψυχικό κόστος, δεν έχει να κάνει πια με οφέλη, προσωπικές γνωριμίες ή φιλίες αλλά με την αλήθεια. Και αν η αλήθεια έχει κόστος, που σήμερα έχει, προσωπικά είμαι έτοιμος να αναλάβω αυτό το κόστος απέναντι σε κάθε συμφέρον και πρώτα το δικό μου. Και δε διεκδικώ το αλάθητο, ούτε κατέχω τη μοναδική αλήθεια. Θα μείνω όμως συνεπής στη δική μου αλήθεια. Και σας διαβεβαιώ ότι δεν είμαι μόνος μου.

Και προς τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, που, τράβηξε και θα τραβήξει το δικό του προσωπικό γολγοθά, ένα μονάχα έχω να του πω:

Δεν είναι μόνος απέναντι σε δέκα εκατομμύρια. Είμαστε και μεις εδώ, δίπλα του, ένα τσούρμο μεν, αλλά συνεπείς μέχρι το τέλος -και μαχητές.