Στρίβειν διά του δημοψηφίσματος

Αφού για πέντε χρόνια υποσχόταν τα πάντα στους πάντες
Αφού έσπειρε το μίσος με το εμφυλιοπολεμικό «ή εμείς ή αυτοί».
Αφού με την ακραία αντιπαλότητα τροφοδότησε την αστάθεια, η οποία απομάκρυνε την ανάκαμψη.
Αφού υποσχέθηκε να καταργήσει το μνημόνιο «με ένα άρθρο σε ένα νόμο» και να επαναφέρει
μισθούς και συντάξεις στο 2009.
Αφού έταξε την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και το χάρισμα δανείων και οφειλών.
Αφού προκάλεσε τις εκλογές για να δώσει, δήθεν, τέλος στη λιτότητα.
Αφού για τις ανάγκες του παραμυθιού παρουσίασε σαν αρνάκια εκείνους που μέχρι προχθές παρουσίαζε σαν λύκους, λέγοντας ότι «δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να πει όχι η Μέρκελ».
Αφού παραπλάνησε συστηματικά τους πολίτες, τελικά κατόρθωσε να πάρει την πολυπόθητη εξουσία.
Και όταν την πήρε, ξέχασε όλα αυτά που με τόση ένταση υποστήριζε.
Ξεκίνησε την «περήφανη διαπραγμάτευση» και η κατάσταση για τη χώρα γινόταν κάθε μέρα χειρότερη.
Την ώρα που όλη η Ευρώπη αναπτύσσεται η Ελλάδα ξαναγύρισε στην κρίση.
Η ανάπτυξη μετατράπηκε σε ύφεση.
Η ανεργία άρχισε να αυξάνεται ξανά.
Δεν είχε το θάρρος να εφαρμόσει αυτά τα ωραία που έλεγε.
Έφτασε στο σημείο να προτείνει άνοιγμα όλων των επαγγελμάτων, που για χρόνια σθεναρά πολεμούσε.
Πρότεινε ένα πακέτο με 8 δισ. φόρους.
Είδε, όμως, ότι ακόμη κι αν κατάφερνε να περάσει από το κόμμα του τα μέτρα, η φθορά της εφαρμογής τους θα αποσταθεροποιούσε σύντομα την εξουσία του.

Γιατί τα τόσα ψέματα που έλεγε προεκλογικά και μετεκλογικά θα τον κυνηγούσαν κάθε μέρα που θα εφάρμοζε τη μεγάλη λιτότητα που ο ίδιος κατέστησε αναπόφευκτη.
Έτσι, προτίμησε να δραπετεύσει μέσα από το δημοψήφισμα.
Δεν νομίζω ότι έχει τη δύναμη να κυβερνάει την εξαθλιωμένη Ελλάδα της δραχμής. Σωτηρία αναζητά, όχι δικαίωση.
Προτίμησε να παραμείνει ηγέτης μιας «καθαρής» αριστεράς, παρά να γελοιοποιείται καθημερινά με το μνημόνιο που θα εφάρμοζε.
Προτίμησε να φύγει όρθιος και ηρωικά, παρά να σέρνεται στην έξοδο.

Αφού έπαιξε την Ελλάδα στα ζάρια.
Αφού φόρτωσε στη χώρα -και ιδιαίτερα στους ποιο αδύναμους- τα αποτελέσματα της πολιτικής του.
Τώρα, αντί για λεφτά, υπόσχεται «εθνική περηφάνια».
Αυτός θα φύγει, το κακό που έκανε θα είναι εδώ.

ΣΠΥΡΟΣ ΒΛΕΤΣΑΣ