«Γλυπτό του Ελληνα μετανάστη» τοποθετείται στο Μόντρεαλ

Του Ζώη Μαρίνου.
Φέρει τον τίτλο «Γλυπτό του Ελληνα μετανάστη». Και είναι το δώρο των Ελλήνων ομογενών του Μόντρεαλ στη φετινή επέτειο των 375 χρόνων από την ίδρυση της πόλης. Το γλυπτό φιλοτεχνείται στην Αθήνα -βρίσκεται στην τελική του φάση- από τον διακεκριμένο Ελληνα γλύπτη, καθηγητή στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Γιώργο Χουλιάρα.
Πριν λίγες ημέρες, στις 31 Μαρτίου, ολοκληρώθηκε η ερανική προσπάθεια για την κάλυψη των δαπανών μεταφοράς και τοποθέτησης του γλυπτού, στη συμβολή των οδών Jean Talon και Park Avenue, στο κεντρικότερο σημείο του Parc Extension, περιοχής συνδεδεμένης άρρηκτα με την παρουσία του Ελληνισμού στο Μόντρεαλ.
Το γλυπτό θα τοποθετηθεί σε χώρο που έχει παραχωρηθεί από τον δήμο Μόντρεαλ απέναντι ακριβώς από τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό, σημείο με συμβολική σημασία,
καθώς εκεί έφταναν κατά κύματα οι πρώτοι Ελληνες μετανάστες της μεταπολεμικής περιόδου.
Η ιδέα για την ανέγερση του Γλυπτού του Ελληνα μετανάστη, καθώς και ο συντονισμός όλων των ενεργειών ανήκουν στο δραστήριο παράρτημα Μόντρεαλ του Λυκείου Ελληνίδων. Και προήλθε μετά από δέσμευση που ανελήφθη, από το 2014 ήδη, όταν ο δήμαρχος του Μόντρεαλ Ντενί Κοντέρ είχε ζητήσει, σε συνάντησή του με τους γενικούς προξένους διαφόρων χωρών -ανάμεσά τους και ο τότε γενικός πρόξενος της Ελλάδας στο Μόντρεαλ Θάνος Καφόπουλος- κάθε εθνική κοινότητα της πόλης να συμμετάσχει στον εορτασμό για τα 375α γενέθλιά της με μια δράση της επιλογής της.

«Το Γλυπτό του Ελληνα μετανάστη θα αποτελέσει ένα διαχρονικό σημείο για όλους τους Ελληνες μετανάστες που έφτασαν στο Μόντρεαλ αναζητώντας μια καλύτερη ζωή», λέει η ελληνικής καταγωγής αντιδήμαρχος του Μόντρεαλ και πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Μαίρη Ντέρος.

Το γλυπτό θα έχει ύψος 3 μέτρα και κατασκευάζεται από μείγμα μπρούντζου. «Η τοποθεσία που επελέγη για να τοποθετηθεί», λέει η δημοσιογράφος και συγγραφέας Ιουστίνη Φραγκούλη – Αργύρη, γενική γραμματέας του Λυκείου Ελληνίδων, «βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον Gare Jean Talon, τον σταθμό του τρένου. Εκεί έφταναν οι Ελληνες μετά το ταξίδι τους από το Χάλιφαξ όπου τους έφερναν τα μεγάλα υπερωκεάνια. Εκεί αντίκριζαν τη νέα τους πόλη στην οποία όφειλαν να προσαρμοστούν για το νέο ξεκίνημα μιας ζωής που άρχιζε από το μηδέν».
Ο ίδιος ο γλύπτης κ. Χουλιάρας, σε σημείωμά του προς το Λύκειο Ελληνίδων Μόντρεαλ, περιγράφει το γλυπτό ως εξής: «Η ιδέα είναι μια οικογένεια μεταναστών με βαλίτσες στα χέρια τους. Είναι μια οικογένεια συμπαγής (πατέρας, μητέρα, παιδί) και θέλει να δείξει την ελληνική οικογένεια που ο ένας ακουμπάει στον άλλο και περνούν μια πύλη η οποία συμβολίζει το πέρασμα στο Νέο Κόσμο».
Συνοδοιπόροι της προσπάθειας, μαζί με το Λύκειο Ελληνίδων, είναι η Ελληνική Κοινότητα Μείζονος Μόντρεαλ και το Ελληνικό Επαρχιακό Κογκρέσο του Κεμπέκ. Το γλυπτό υπολογίζεται να τοποθετηθεί έως το καλοκαίρι, ο δε γλύπτης αφιλοκερδώς προσέφερε τις υπηρεσίες του. Οι δαπάνες που θα καλυφθούν από τις δωρεές φυσικών προσώπων, επιχειρήσεων και συλλόγων αφορούν στην αγορά των υλικών, στη μεταφορά και στη σύνθεση του γλυπτού στο Μόντρεαλ καθώς και στις αμοιβές των βοηθών του κ. Χουλιάρα.
Σε ειδική βάση που θα τοποθετηθεί πλάι από το γλυπτό θα σκαλιστούν τα ονόματα όλων των δωρητών. Επόμενος στόχος του Λυκείου Ελληνίδων, όπως πληροφορείται ο «Ε.Κ.», είναι η δημιουργία του Μουσείου του Ελληνα Μετανάστη στο Μόντρεαλ.  

Εθνικός Κήρυξ