ΚΛΕΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Κλέβω από τον «Αμαξά» του “emphasisworld” το παρακάτω κείμενο το οποίο παρουσιάζει  σε συντομία την πραγματική παροικιακή ιστορία των δυο τελευταίων χρόνων και θα ήταν πολύ κρίμα να την ξαναγράψω με δικά μου λόγια και πιθανόν όχι τόσο καλά όπως ο Γιάνης Κόντος, αφού ήταν πολύ μέσα στα πράγματα της εποχής. Υπόσχομαι δε ότι το χρόνο που θα κερδίσω από την «κλοπή» , θα τον διαθέσω όσο καλλίτερα μπορέσω για να σας ενημερώσω για άλλα ζητήματα που προέκυψαν  ή θα προκύψουν στο δρόμο, γύρω από την συμπεριφορά των επιβητόρων της παροικιακής και γενικότερα της ομογενειακής οργανωμένης ζωής μας. Ελπίζω να τα καταφέρω…

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ:

Οι αρλούμπες και οι κολοτούμπες

δείχνουν ποιος ήταν και είναι

Εδώ και μερικές εβδομάδες οι αναγνώστες μας παρακολουθούν ένα θέατρο του παραλόγου που εξελίσσεται με πρωταγωνιστή τον Κώστα Πάππα, προσωρινό πρόεδρο του Ελληνοκαναδικού κογκρέσου καθώς και υπεύθυνο του πολιτικού σχεδιασμού (εκλογομάγειρα με άλλα λόγια) της Ελληνοκαναδικής ομοσπονδίας Οντάριο, καθώς  και επιστημονικό και καλλιτεχνικό αντιγραφέα της HELLAS NEWS και τέλος αποκλειστικό παρασκηνιακό, κακό σύμβουλο του Θανάση Κουρτέση επί των κοινοτικών.

Συμπρωταγωνιστής στο "έργο" που παίζεται ή θα παίζεται για τρίτη, τέταρτη ή πέμπτη συνεχόμενη βδομάδα, ο πρόεδρος της Ελληνοκαναδικής Ομοσπονδίας του Οντάριο Σταύρος Δαλακούρας.

Στην "παράσταση" συμμετέχει και ο γραμματέας της ομοσπονδίας, ο οποίος αν και είναι από τους συγγραφείς του σεναρίου, ο ρόλος του ως ηθοποιού επί σκηνής ακόμη είναι μικρός.

Στην «παράσταση» που δίνουν, όπως συμβαίνει συνήθως, έγινε κριτική η οποία ομολογουμένως δεν είναι και η καλύτερη για τους συντελεστές της. Από τα τρία ηλεκτρονικά μέσα (EMPHASIS – ANTIPODAS – MAKEDNOS) ακούστηκαν αλήθειες που δεν τόλμησαν τα άλλα δύο έντυπα της παροικίας ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ και ΠΑΤΡΙΔΕΣ να γράψουν αν και οι εντυπώσεις και αυτών για την “παράσταση” δεν είναι καλές.

Είναι ανθρώπινο η κάθε σκληρή κριτική που γίνεται για τις πράξεις ή ενέργειες δημόσιων προσώπων να ενοχλεί αυτόν ή αυτούς που τους αφορά και όπως είναι φυσικό συνήθως υπάρχει η ανάλογη αντίδραση (πολλές φορές η σιωπή είναι καλύτερη και πιο συμφέρουσα για αυτόν που ακούει "τα εξ αμάξης").

Αν κάποιοι έχουν δεχτεί άδικη κριτική (στη δίκαιη γιατί να αντιδράσουν;) το πρώτο που θα πρέπει να προσέξουν είναι αυτός που θα αναλάβει την υπεράσπισή τους να έχει επαφή με το περιβάλλον. Το αμέσως επόμενο που πρέπει να γίνει είναι να αποδειχτεί με στοιχεία πως η κριτική που έγινε είναι άδικη.

Μια υπεράσπιση με αοριστολογίες, παιδαριώδη επιχειρήματα και με προσωπικές επιθέσεις στους «κριτικούς», όπως είναι αντιληπτό μοιάζει με λάδι στη φωτιά η οποία φουντώνοντας είναι βέβαιο πως θα κάψει αυτόν που αποφάσισε να υπερασπίσει τον εαυτό του, αλλά και το σινάφι του, με απαράδεκτο τρόπο.

Αλλοίμονο αν οι εκπρόσωποι ενός ΜΜΕ έκαναν πίσω στις απειλές της κάθε προσωπικότητας και του κάθε παπατζή, βολευτή ή Θανάση. Η κοινωνία μας θα ήταν γεμάτη από δαύτους και θα αλώνιζαν ανενόχλητοι. Αυτό θέλουν και αυτοί. Να τους αφήσουμε ανενόχλητους να λένε τις παππαριές τους ή να κάνουν τις λαδιές ή κακοδιαχειρίσεις τους.

Τέτοιας πάστας συνάνθρωποί μας βέβαια, φροντίζουν πάντα να έχουν την υπεράσπιση τουλάχιστον ενός «έγκριτου» συναδέλφου, πιστεύοντας πως η συμμαχία τους αυτή είναι ένα «όπλο» στο χέρι τους, με το όποιο τους δίνετε η δυνατότητα να υπερασπίσουν τους εαυτούς τους και προπάντων τις πράξεις τους.

Αυτή την λάθος τακτική βρήκε να ακολουθήσει και ο Κώστας Πάππας. Για να δούμε τι θα καταφέρει αυτός που δεν κατάφεραν τόσοι και τόσοι άλλοι της δικής του λογικής;

Ορισμένοι συμπάροικοι μπορεί να θέλουν να μας πείσουν πως η παροικία φαίνεται να έχει απηυδήσει από τη φαγωμάρα των ΜΜΕ.

Θα ήθελα μόνο να θυμίσω σε όσους ξεχνούν γρήγορα, πως τη σημερινή πραγματικότητα την ζήσαμε με άλλους πρωταγωνιστές σχετικά πρόσφατα και για μια δεκαετία.

Και τότε κατηγορήθηκε ο Γιάννης Κόντος και το EMPHASIS. Και τότε απειλήθηκε με μηνύσεις. Και τότε λοιδορήθηκε με παρόμοια προσωπικά κίτρινα σχόλια, άλλου επιστήμονα, μέσω του προσκείμενου στην τότε απολυταρχική εξουσία ΤΥΠΟΥ.

Σήμερα φυσικά αποτελεί γεγονός αναμφισβήτητο και παραδοχή των περισσότερων που ανακατεύονται με τα κοινά, πως στην μαχητική στάση που ακολουθήθηκε, οι παραλείψεις των τέως που είχαν χωθεί κάτω από το χαλί ξεσκεπάστηκαν.

- Χωρίς αυτή τη δημοσιογραφία ακόμη και σήμερα οι συμπάροικοι θα πίστευαν πως ο τέως και ο κολλητός του παράτησαν τις καρέκλες τους γιατί τους επιθύμησαν τα παιδιά τους ή για να ασχοληθούν με τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες (τους διορισμούς τους εννοούσαν).

- Θα είχε περάσει στην κοινή γνώμη, πως το πλεόνασμα που άφησαν στο κοινοτικό ταμείο ήταν 500.000 δολάρια, και θα είχε περάσει απαρατήρητο το πόρισμα του ορκωτού λογιστή που έγραφε πως στο τέλος του 2009 ο οργανισμός δεν είχε να πληρώσει τις οικονομικές του υποχρεώσεις, προς Μητρόπολη,  κηροπώλη και άλλους τρίτους, ύψους σχεδόν ενός εκατομμυρίου.

- Κανείς μας δεν θα είχε μάθει για την ελαττωματική κολώνα του νέου «Παρθενώνα», ενώ θα είχε γίνει το τραγικό λάθος να συνεχιστούν οι εργασίες στο ημιτελές οικοδόμημα που μας άφησε ως παρακαταθήκη φεύγοντας ο τέως Κωστάκης (αν και μας έλεγε πως θα παρέμενε μέχρι τα εγκαίνια) με αποτέλεσμα την σίγουρη πτώχευση του αστικού οργανισμού.

Ο σημερινός Κωστάκης ο Π αλλά και οι ΣΙΑ έδειχναν τότε να είναι απόλυτα σύμφωνος με την σκληρή και μαχητική δημοσιογραφική γραμμή του Γιάννη Κόντου εκθειάζοντας και τα άλλα blogs που εμφανίστηκαν αργότερα και τήρησαν την ίδια στάση με το EMPHASIS,  κόντρα στο τότε παροικιακό και κυρίως δημοσιογραφικό κατεστημένο που φρόντιζε, με το αζημίωτο φυσικά, να κρύβει όσα στραβά γινόταν και ταυτόχρονα να παρουσιάζει τον τέως ως άλλον «Τρουντό» της παροικίας ή άλλον «Κόφι Αναν». Έλα «πανί» … στον τόπο σου τι θυμάμαι ο καραγωγέας.

Σήμερα ο Κωστάκης ο Π στα χνάρια της τακτικής του τέως Κωστάκη του Μ εκφράζει την δυσαρέσκεια του σε παρόμοιες σκληρές αλλά όχι άδικες κριτικές των ίδιων ηλεκτρονικών ΜΜΕ. Και αυτό μόνο και μόνο γιατί οι κριτικές αφορούν τα πεπραγμένα τους.

Χωρίς να μας ενδιαφέρει η στάση που θα κρατήσουν τα αλλά παροικιακά ΜΜΕ, εγώ ο αμαξάς και οι συνεργάτες του EMPHASIS, με την έγκριση του αφεντικού μας, δηλώνουμε ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ ότι δεν πρόκειται να σταματήσουμε να ασκούμε κριτική σοβαρή ή χιουμοριστική, ανάλογα την περίσταση, σε όσους είναι μπερδεμένοι στα κοινά και με τις πράξεις τους ή τα λεγόμενα τους βλάπτουν την εικόνα ή τα συμφέροντα του ελληνισμού.

Αυτό λοιπόν που μένει στον Πάππα, Δαλακούρα και ΣΙΑ είναι ή να αποχωρήσουν εγκαταλείποντας τις παροικιακές διοικητικές καρέκλες ή αν δεν θέλουν να πιουν το «πικρό ποτήριον τούτο»,  να αφοσιωθούν στην εθελοντική υπηρεσία που ανέλαβαν, σωστά, τυπικά, προσεκτικά και χωρίς εξυπνάδες ή υποδείξεις … κυρίως σε άτομα που υπερασπίστηκαν την ελευθεροτυπία και την σωστή ενημέρωση της ομογένειας σε πολύ δυσκολότερους καιρούς από τους σημερινούς.

Ο κόσμος και οι αναγνώστες γνωρίζουν τι ρόλο έχει παίξει ή συνεχίζει να παίζει ο καθένας μας στην μικρή παροικία και ποια είναι η συμβολή μας σε αυτή. 

Αν ο Κώστας Πάππας πιστεύει πως η προσφορά του στην παροικία είναι καθαρή όπως το γυαλί ή το τζάμι ας αφήσει τον κάθε Αμαξά ή Αντίποδα ή Μακεδνό να του «ρίχνουν».

Ας θυμάται πως η λάσπη κολλάει μόνο στα τούβλα.